11.BÖLÜM

17 2 4
                                    

                                                   11. BÖLÜM

   Cihan eşikte yere yığılıp kalmıştı. Genç kız onun başını dışarı doğru yavaşça iterek yere koydu. Sonra ayaklarını çekip düzledi. Bir ayağının dizinden büküp diğerinin üstüne koydu. Sağ kolunu başının altından düz uzatıp diğer elinden çekip yan yatar pozisyona getirdi. İşaret parmağını ağzına sokup dilinin soluk borusunu kapatıp kapatmadığını kontrol ediyordu ki. Cihan iyice kendine geldi. Kızın onun vücudunu ustalıkla hareket ettirmesi onu şaşırtmıştı.

-          Ne yapıyorsun?

-          İlk yardım.

-          Neden elini ağzıma sokuyorsun?

-          Nefes alamıyordun. Dilin boğazını kapatmış mı diye baktım.

-          Gerek yok bunu neden yaptın? Sen doktor musun? Beni evirdin çevirdin.

-          Sayılır, yakın da olacağım.

-          Ben iyiyim bunlara gerek yok.

-          Tamam, teşekkür etmene de gerek yok. Biraz evvel soluğun kesilmişti. Ölüyordun. Seni kurtardım.

-          Pardon özür dilerim. Kapınızda ölmeyecegim.

-          Sorun değil. Siz Nefeset denen kadının yardımcısısınız değil mi? Neden gelmiştiniz?

-          Şey! Ben şimdi kendimi iyi hissetmiyorum. Ben daha sonra gelirim.

Cihan birden telaşlandı. Yerden kalkıp toparlandı. Hızla bahçe kapısına doğru yöneldi. Kız şaşkındı. Arkasından seslendi.

-          Durun biraz kendinize gelin. Su verseydim.

-          Sağ olun. Gerek yok.

Cihan ne yapacağını bilemedi bu kolay görevi başaramamıştı. Arabaya dönüp uzaklaşırken. Nefeset’in sesini duydu.

-          Söylesene sana ne oldu?

-          Bilmiyorum.

-          Nasıl olur, birden bayılıp soluksuz kaldın?

-          Bilmiyorum, dedim. Sen her şeyi biliyorsun ya. Sen söyle.

-          Sen el amluk musun?

-          Ne demekti bu?

-          Yani baban bir cin mi?

-          Saçmalama olsa bilirdim her halde?

-          Bilemezsin. Normal insan nasıl olur bilmediğin, cinler arasında yaşamadığın için bilemezsin.

-          Harika, neden bunu gidip anneme sormuyorsun? Belki beni bu yüzden istemediğini söyler. Ama babamın yanında söyleme çok kıskanç bir adamdır. Aile faciasına yol açabilirsin. Ya da git söyle. Karın oğlunu bir cinden peydahlamış de. Ne halleri varsa görsünler. Onları düşünmeyi çoktan bıraktım. Git sor öğren bana da söylersin.

Cihan sinirli bir şekilde konuşuyordu. Canı sıkılmıştı. Konuşurken bu arada eve gelip, arabayı park etmişti. Hızla eve girdi. Anahtar sesini duyan Şifa da yanına gelmişti. Cihan’ın sinirli bir şekilde gelip kanepeye oturduğunu görünce sordu.

-          Ne oldu, başaramadın mı, kan almayı?

-          Evet. Alamadım . Nefeset de sana yaptıklarını bana da yapabileceğini zannediyor. Başaramadığım için beni azarlayabileceğini zannediyor ama olmaz.

ESİR CİN 1 Nefeset (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin