Your mine , mine alone

31

It's been four months since we stayed here in a secret island pero kami na lang dalawa ni drevon ang andito umuwi na sa manila sila sep kahapon lang kailangan na din kasi nilang umuwi dahil hinahanap na sila ng mga magulang nila okay naman kay drevon na kami na lang ang andito.

"Namumutla ka okay ka lang ba?" tanong ko kay drevon habang naka upo sya sa upuan nag kakape sya habang naka open ang laptop nya.

Agad agad naman nyang sinara yon na kinagulat ko hinarap nya ko saka sya ngumiti. "Yeah I'm good pagod lang ata ako may kailangan ka ba? Nagugutom ka ba?" sunod sunod nyang tanong hinawakan ko naman ang noo nya at mainit sya pero hindi naman ganong nakakapaso tulad nung init nya noong nasa opisina sya.

Hinawakan nya ang kamay ko saka hinalikan yon. "okay lang ako." he assured ngumiti lang ako saka tumango umupo ako sa tabi nya saka sumandal sa balikat nya habang nakatingin kami sa dagat payapa naman ang hapon kaya masarap sa pakiramdam ang ganito lang.

"Gusto mo na ba bumalik sa manila?" tanong ni drevon sakin napa tigil ako ng sandali gusto ko na nga ba?

"Bakit ayaw mo na ba sakin?" tanong ko naramdaman kong nanigas si drevon maya maya pa ay hawak na nya yung muka ko at tiningnan nya ko ng maigi.

"No, Why would I? I love you okay I really really really loved you gusto ko lang malaman kung gusto mo na bang bumalik don to clean everything tapos babalik tayo dito kung maayos na lahat don ayos lang ba sayo and my mom says that she wants to talk to you." drevon said.

"Okay, ayusin ko lang gamit ko." maikling sagot ko saka ko sya iniwan at hindi na inantay pang sumagot hindi ko alam pero pakiramdam ko nasasaktan ako hindi ko naman to dapat maramdaman dahil yun ang tama at yon ang dapat na mangyari pero kabaliktaran ang nangyari bakit ako nasasaktan? Talaga bang nahulog na ang loob ko kay drevon? Pero paano si miguel naguguluhan na talaga ako.

Umalis na din kami kinagabihan agad hindi ko alam bakit kailangan pa naming umalis ng gabi at hindi na lang sa umaga mabilis naman kaming nakarating sa building ni drevon pag baba namin don ay madaming tao na ang nag aantay samin don ng tingnan ko si drevon ay naka suot na sya ng maskara eh? Bubuksan ko na sana yung pinto ng helicopter ng pigilan nya ko.

"Wag ka munang lalabas you need to wear this." sabi nya sakin sabay abot ng mask din pero iba ang design at iba din ang kulay.

"Para saan to?" tanong ko sa kanya pero hindi nya ko sinagot at sya na mismo ang nag suot sakin nun pagkatapos nyang isuot sakin yon ay nag salita sya. " Welcome back francesca and welcome to my world." he said saka sya naunang bumaba saka ako sumunod sa kanya hawak nya ang kamay ko habang nag lalakad kami papalapit sa mga taong naka maskara din walang nag salita ni isa pero lahat sila ay yumuko kay drevon at sakin saka sila tumabi at hinayaan kaming makadaan tuloy tuloy lang kami at hindi na lumingon pa ng makarating kami sa ground floor ng building ay saka nya hinubad yung maskara nya ng makasakay na kami sa kotse nagulat pa ko dahil nasa harapan ko pala si freya nag tataka pa syang tinitingnan ako.

"Kiddo stop looking at her like that." saway ni drevon kay freya na masaya ng makita sya niyakap sya ni freya at saka tinadtad ng halik ang muka ni drevon.

"Tito! I missed you!! Please don't leave me and say goodbye first and tell me where are you going home and when you will be back" nag tatampo na sabi ni freya.

"Okay kiddo I will." natatawang sabi ni drevon inalis ko naman ang suot kong maskara at nabingi ata ang tenga namin ni drevon dahil sa sigaw ni freya.

"It's that really you tita fran?" mangiyak ngiyak na tanong ni freya sakin.

"The one and only." nakangiti kong sagot mula sa binti ni drevon ay agad syang lumapit sakin at agad akong niyakap ng mahigpit.

"I missed you so much tita." umiiyak na sabi nito na touch naman ako sa sinabi nya at niyakap ko din sya pabalik narinig kong bumukas ang pinto at may pumasok si devash pala.

"Bakit sumigaw ang anak ko? Sinong umaway may kaaway ba!? May nanakit ba sa kanya!? Ano may sugat ba sya!?" sunod sunod na tanong ni devash.

"Bro calm down freya is okay masaya lang syang makita si fran wag kang OA." Cold na sabi ni drevon kumawala naman sakin si freya saka tumingin sa papa nya.

"Daddy tita fran is back hindi nya ko iniwan gaya ni mommy." sabi nya saka ako niyakap ulit.

"It's nice to see you again fran." maikling sabi ni devash ngumiti naman ako.

Pagkatapos namin mag kamustahan sandali ay umuwi na din agad kami sa bahay nila tita ash dahil don daw kami kakausapin ng mga magulang ni drevon pumayag naman ako since wala namang nakaka alam na andito na ulit ako sa manila habang nasa byahe kame ay naramdaman ko ang ulo ni drevon sa balikat ko ng hawakan ko sya ay mainit sya at nanginginig ang katawan nya agad akong naalarma kaya naman sinubukan ko syang gisingin pero walang nangyari.

"Bakit fran anong nangyari?" tanong ni devash sakin habang nag mamaneho sya habang si freya naman ay tulog sa tabi nya.

"Mainit si drevon nanginginig din ang katawan nya pumunta na tayo sa ospital devash dali!" sigaw ko kay devash narinig ko syang nag mura bago kami mag U turn at dumiretcho sa ospital habang inaalalayan ko sya ay may naramdaman akong tumutulo sa kamay ko at pag tingin ko sa kamay ko ay may dugo dumudugo ang bibig ni drevon oh my God.

"Devash may dugo!" sigaw ko ulit lalong binilisan ni devash ang pag mamaneho bawat minuto na dumadaan pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko at halos hindi ko na maramdaman ang pag hinga ko at kung humihinga pa ba ko o hindi na ng makarating kami sa ospital ay agad syang inasikaso at dineretcho na sya sa ER tapos sa ICU.