Your mine , mine alone

24

Hello, pag naka publish na ang mga previous chapter at ito meaning nun tapos ko na to if hindi pa edi hindi, I'm starting to write a new story sana lang magustuhan nyo soon to be publish na sya after ko matapos ang kwentong to yun lang! :*

---

Wala akong ginawa buong gabi kundi ang umiyak at mag isip kung papaano ako makaka alis dito at kung ano ang mga bagay na gusto ipakita sakin ni drevon pero kung ano man yon ay hindi ako handa at natatakot ako, oo alam ko na pulis ako but when it comes to different things nawawala ang pagiging matapang ko I'm not really a strong woman like they always told me may mga kahinaan din ako at yon ang tiyuhin ko at ibang taong mahalaga sakin at mahal ko sa buhay being left alone scares me more than death.

Masakit ang ulo ko ng tumayo sa kama? Hindi ko na alam kung anong nangyari kagabi ang alam ko lang ay umiyak ako tapos nakatulog ako sa sahig pero nasa kama na ko ngayon natutulog, si drevon. Sya lang ang iniisip ko na nag lagay sakin dito sa kama na to, naputol ang pag iisip ko ng may pumasok na dalawang babae naka suot sila pareho ng itim na polo at naka mini skirt naka ayos din ang buhok nila at naka takong din sila.

"Good morning po ma'am francesca ito na po ang pag kain nyo at pinapasabi po ni sir drevon na isuot nyo daw po ang damit na to at may pupuntahan daw po kayo mamaya ma'am." paliwanag ng isang babae tiningnan ko ang name tag nya at may naka lagay na 'july' baka yon ang name nya.

"July ang name mo right?" tanong ko tumango naman sya.

"Opo ma'am at ito naman po si Sep, naka babatang kapatid ko po." sabi nya sabay turo sa babaeng nasa tabi nya na may dalang damit na isusuot ko daw.

"Paki patong na lang ng mga yan dito sa kama, at july pwede ba kong mag tanong?" desidido na talaga akong malaman kung nasaan ba ko at gusto ko ng maka alis dito.

"Ano po yon ma'am francesca?" magalang na tanong nito.

"Call me francesca wag na kayo mag ma'am, hindi naman nalalayo ang edad ko sa inyo itatanong ko lang sana kung nasaan tayo ngayon? At bakit kayo andito kaano ano nyo si drevon?" tanong ko nung una nag alangan pa sya pero agad din naman syang sumagot.

"Nasa isla po tayo ng maria mercedez dito po na aksidente ang sinasakyan eroplano ni sir drevon, ang mga magulang ko po ang kumopkop kay sir drevon nung una po ay wala po syang maalala maliban lang daw po sa isang pangalan, at wala po syang ibang binabanggit kung puro "francesca" o hindi kaya ay "ces" kailangan nya daw pong iligtas si ces, nasa panganib daw po kasi ang taong mahal nya, ilang buwan po syang ganon hanggang sa tuluyan syang maging maayos madaming iniwang peklat sa katawan ni sir drevon ang buong akala nga po namin ay hindi na sya magiging maayos, pero totoo po palang may himala ma'am naging maayos po si drevon umalis po sya dito at pag balik nya po ay pinalipat nya po ang pamilya namin sa maynila pinag aral po kame ng mga kapatid ko at binigyan nya po ng trabaho ang mga magulang ko. Malaki po ang utang na loob namin kay sir drevon ma'am kaya sana po ay mag kaayos na kayo." paliwanag ni july.

Hindi ako makapaniwala sa narinig ko nag pasalamat ako sa dalawang mag kapatid kumain ako at naligo na din, at sinuot ang damit na dala ni sep kanina kompleto na ang lahat ng andon mula sa bra hanggang sa panty andon na din may mga make ups na din nailing na lang ako iba talaga kapag mayaman.

Matapos akong mag ayos at mag bihis ay tiningnan ko ang sarili ko sa salamin wala namang pinag bago sa muka ko maliban sa magang mata ko I took a deep breath saka nag antay ng susundo sakin maya maya pa ay pumasok ang isang binata nag pakilala naman itong si tom kapatid din daw sya ni july sya ang mag hahatid sakin sa kinaroroonan ni drevon. Mabilis ang naging byahe namin magaling at mabilis din mag maneho si tom at ng tanungin ko sya saan sya nag aral mag maneho at ang sagot nya lang ay kay drevon lang daw sya natutong mag maneho at nakikipag karera na din sya minsan pero pinag iingat pa din sya ni drevon kapag nasa racing track na sya napailing na lang ako pati pag kakarera ba naman pinasa pa sa bata.

Nakarating kame sa isang beach na may cottage at balsa sa gitna sakay ng isang bangka ay hinatid ako don hindi na sumama pa si tom sakin dahil ihahatid nya pa ang dalawa nyang kapatid papunta sa sakayan ng eroplano papuntang maynila dahil sandali lang sila pwede dito dahil yon ang utos ni drevon ng makarating kami sa balsa ay nakita ko si drevon na nakatalikod sakin at naka suot sya ng polo at short lang naka paa sya may malaki rin pala syang sumbrero sa ulo at mukang malalim ang iniisip nya.

"Andito ka na pala have a sit and eat, don't worry walang lason ang mga yan." sabi nito sakin madaming pag kain ang nasa lamesa halos lahat ay puro seafood nakakatakam ang mga yon pero nakakalungkot kumain mag isa.

"Sabayan mo kaya ako." mataray na sabi ko.

"No thanks I'm full, at himala naging mabait ka sakin because of what? About the kids and what are the things I made for them and how lucky they are because of me?"

"Wag kang madaming sinasabi at sabayan mo ko dito, malungkot mag isang kumain alam mo yon dalian mo na kumain ka na dito." naiiritang sabi ko wala naman syang nagawa kundi ang umupo sa harapan ko naka shades sya at natatakpan ng malaking sumbrero ang ulo nya.

"Ano ba yang sumbrero mo pwede bang alisin mo na yan may bubong naman dito naka ganyan ka pa." reklamo ko.

"Believe me mas maganda ng naka ganito ako kaysa sa alisin ko pa come on let's just eat sayang ang araw masarap mag water activities dito." he said saka nag simulang kumain at walang paki alam sa pag mamaldita ko imbis na sumunod ay hindi ko ginawa napatigil din sya at bumuntong hininga halatang naiinis na din sakin.

Bahala sya jan hmp.