Your mine , mine alone

23

Four months of being in a relationship and now I am in front of the church door waiting for my turn to walk down into the aisle matagal na panahon kong pinag isipan ang pag kakaroon ko ng relasyon kay miguel at ano ano ang mga bagay na isasakripisyo ko para lang sa magiging relasyon naming dalawa at ngayon andito ako sa harap ng simbahan at handa na syang tanggapin bilang parte na ng aking buhay at maging isa na kaming dalawa.

Si tito ang mag hahatid sakin sa altar dahil sya na lang ang pamilya na wala ako pero hanggang ngayon ay nag tataka ako dahil wala pa sya. "Excuse me ma'am francesca sabi po ng wedding coordinator pasok ka muna daw po sa kotse baka daw po kasi naiinitan ka na." sabi ng isang staff sakin hindi naman na ko sumagot pa dahil totoong naiinitan na talaga ako nag hahalo din ang kaba sakin kaya lalo akong pinag papawisan.

"Nasaan ang tito ko? Nakita nyo ba sya?" tanong ko sa isang staff na nag alalay saken makapasok sa bridal car kung saan ako sumakay inayos nya ang wedding gown ko bago sya sumagot.

"Hindi ko po alam ma'am napag utusan lang po ako na pabalikin kayo sa kotse baka po nag cr lang po yung tito nyo ma'am don't worry po bibigyan ko na lang po kayo ng update kapag nakita na po ang tito nyo." sabi nito sakin

"Sige salamat." sagot ko na lang inantay ko si tito pero wala talaga lalabas na sana ako ng kotse ng may pumasok sa loob ng kotse pamilyar ang amoy na yon pero agad din akong kinain ng antok kaya naka tulog ako at hindi ko man lang napag bigyan ang sarili ko na makapag react man lang sa nangyayari.

Nagising ako na may masakit na ulo sinubukan kong tumayo pero wala ring kwenta dahil naka posas ang parehong kamay at paa ko sa kama suot ko pa ang wedding gown ko pero wala na ang belo ko teka nasan ako?

"Oh.. The bride is already awake." sabi ng isang boses na sobrang pamilyar sakin.

"Drevon!?" inis na tanong ko mula sa naka tagong kurtina ay lumabas ang konting parte ng muka nya.

"Ikaw ba yan drevon? Sumagot ka nga! At bakit ako naka posas dito! Pakawalan mo nga ko! Kidnapping tong ginagawa mo at isa pa kong alagad ng batas! Kakasuhan kita!" sigaw ko sa kanya pero para syang bingi at walang narinig umalis sya sa kinaroroonan kong kwarto pero bumalik din sya ng madilim na ang paligid.

Umupo sya sa gilid ng kama malayo sakin walang ilaw sa paligid at halos hindi ko sya maanigan man lang ang naririnig ko lang ay ang pag lakad nya maliban don ay wala ng iba. "Kamusta ka francesca matagal tagal na panahon din kitang hindi nakita." sabi nya sakin hindi ako sumagot narinig ko ang mahinang pag tawa nya. "Mukang hindi ka pa din nag babago, ikaw pa din ang matigas na ulo na si francesca but anyways I miss you like a lot I'm sorry for dragging you here in your own wedding day it is just I really don't like seeing you happy with the person who tried to kill me." dagdag nya kaya napatingin ako sa kanya.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko sa kanya.

"Well paano ko ba sisimulan ang lahat o pwede namang mag tanong ka na lang." sabi nito sakin, naguguluhan man ay pumili ako at ang napili ko ay "I kwento mo na lang at pwede bang buksan mo ang ilaw at pakawalan mo ko. " inis na sabi ko sa kanya naramdaman ko naman syang tumayo.

"Sorry ah gago lang kasi talaga yung kakambal ko pinosas ka pa wala ka namang ibang pupuntahan at wala ka din namang tutulong sayo dito dahil tayo lang ang andito." sabi nya sakin saka ako pinakawalan aatakihin ko na sana sya kaso mabilis sya at nakuha nya agad ang mga kamay at paa ko.

"Chill woman, easy wag kang hot masyado alam ko namang miss mo din ako pero kumalma ka lang." bulong nito sakin pinakawalan naman nya ko sinubukan ko namang lumabas pero wala ding kwenta dahil naka lock iyon at ang tanging bukasan lang ay sa harapan mismo sinubukan ko ding sumigaw pero napaos lang ako.

"Told yah woman walang makakarinig at tutulong sayo dito at walang ibang makakarinig sayo dito, just give up and continue with our story just like what you want me to tell you." cool na sabi ni drevon hindi ko na sya binalakan pang atakihin dahil alam ko namang mas magaling sya saken when it comes to hand to hand combat.

"Come on ces, hindi naman kita lolokohin like what I've told you in a letter I have my own reason at ilang beses ko ng pinapa kita sayo na wag kang lalapit sa boyfriend mo err fiancee pala sorry my bad, or soon to be husband but you didn't listen to me." sabi ni drevon sakin.

"Matagal ka ng patay para sakin drevon, since your family announce your death you are already dead to me hindi ka na sana naki alam pa sa kung anong meroon kami ni miguel. Your nothing but a zombie to me a selfish one isa ka na lang bangungot para sakin drevon isang bangungot na kailangan kong kalimutan at kailangan kong kamuhian." matapang na sabi ko sa kanya pero hindi sya sumagot.

"Go ahead spread your hate on me but I'll saw you what's really the reason behind this and I'll show you the real me, actually I don't really have that kind of idea but since your here and you don't have any clue on what's going on I'll do the honor to show it to you take a rest tomorrow aalis tayo at ipapakita ko lang lahat sayo wag ka ng mag abala pang wag sumunod I love dealing with a hard headed woman like you, so don't even try my patience ces I'm not good when it comes to that kind of shit." cold na sabi ni drevon saka sya kumatok ng tatlong beses at bumukas ang pinto mabilis din naman yong nag sara at naiwanan ako sa loob ng kwarto.