Your mine , mine alone

26

Everything went so fast, all of the information about what happened to drevon was too much for me hindi na halos lahat napasok sa isip ko lalo na ang katotohanan na si miguel ang nasa likod ng lahat ng to hindi ko na alam kung sino at ano ang gagawin at paniniwalaan ko.

"Ma'am francesca nag aantay na po ang eroplano na sasakyan mo at pinabibigay po pala ni sir drevon to." sabi ni tom sabay abot sakin ng isang envelope na naka plastic.

"Ano to?" tanong ko sa kanya.

"Ayan daw po yung mga nakuha ni sir drevon na mga ebidensya ibigay ko daw po sayo ma'am francesca kapag naka alis na daw po sya kung hahanapin nyo daw po sya kung sakali alam nyo na daw po saan sya makikita." sabi ni tom sakin tiningnan ko ang hawak kong envelope na naka plastic saka bumuntong hininga.

"Halika na tom babalik nako samin, baka hinahanap na ko samin." sabi ko lang sa kanya bakat sa muka nya ang kalungkutan sa sagot ko pero agad naman nyang inalis yon sa muka nya at inalalayan akong maka sakay sa jet ski na ginamit nila papunta dito sa balsa.

"Nasa kwarto nyo po ma'am francesca yung mga damit nyo." sabi sakin ni tom tumango ako at pumunta sa kwarto kung saan ako dinala ni drevon kahapon nakita ko don ang wedding gown ko na maayos na kasama ng bulaklak na dala ko pero lanta na yon hinanap ng mata ko si drevon pero wala sya.

Hindi ko na sinuot ang wedding gown ko nilagay ko na lang yun sa isang malaking plastic saka nilagay don at kumuha ako ng damit na nasa cabinet na andito sa kwarto mga damit ni drevon ang andon at amoy nya din ang naamoy ko sa mga gamit don napa buntong hininga ako kasabay ng pag sara ko ng cabinet ni drevon ay ang pag bagsak ng luha ko hindi ko na alam ang gagawin ko sobrang naguguluhan na ko hindi ko alam gulong gulo na ko sa mga nangyayari at sa mga bagay na nalaman ko at sa taong dapat na pinaniniwalaan ko.

"Mukang naguguluhan ka sa dapat mong paniwalaan ma'am francesca." nagulat ako sa nag salita at nakita ko si sep na nasa pinto nakatayo lang sya don at naka tingin sakin.

"Oo eh, hindi ko na alam ang gagawin ko naguguluhan ako a part of me don't want to believe what I've heard from drevon and a part of me want to believe in him." sabi ko kay sep nag paalam syang pumasok kaya hinayaan ko lang sya at saka nya kong niyaya na maupo sa kama tumayo naman ako at lumapit sa kanya at naupo sa tabi nya.

"Alam mo ma'am francesca hindi naman sa lahat ng oras ay dapat mong pairalin ang isip mo, minsan kailangan mo din sundin ang totoong gusto mo lalo na to." sabi nya sakin sabay turo sa dibdib ko kung saan andon ang puso ko.

"Bakit mo sinasabi sakin to? Gusto mo bang piliin ko si drevon dahil sya ang biktima dito? O dahil pairaralin ko ang awa ko at ang pangungulila ko sa kanya o dahil inutusan ka nya? O baka naman dahil bayad mo to sa pag tulong nya sayo at ng pamilya mo? Kasi kung alin man don ay hindi ko magagawa ang gusto mo ibalik mo na lang yan dahil hindi ko susundin ang kung ano pa man ang sasabihin o pangungunsinti mo." mataray ko na sabi sa kanya pero imbis na ma offend si sep sa sinabi ko ay ngumiti lamang sya ng matamis sakin.

"Walang kahit anong suhol o kung ano mang kapalit ang pag punta ko dito tumakas lang ako sa mga kapatid ko kaya ako naiwan dito kasama ka sinasabi ko to sayo dahil ayaw kong magaya ka sakin na mas pinili ang galit at pag kalito kaysa pairalin ang pag mamahal. Napunta na din ako sa ganyang sitwasyon gaya ng sayo oo magulo sobrang gulo at nakakalito ang lahat pero nas pinili ko ang utak ko kaysa sa puso ko at anong nangyari? Nawala ang taong nag mamahal ng tunay sakin mas pinili ko kasing paniwalaan ang nanaig sa utak ko at hindi ko pinakinggan ang puso ko dahil natatakot ako na baka mag sisi rin ako sa huli kapag sya ang pina iral ko pero mali ako dahil mas nag sisi ako dahil hindi ko ito pinakinggan at nalaman ko lang kung kailan huli na ang lahat at wala na kong babalikan pa kahit gustuhin ko mang mag sisi ay wala na ring pakinabang pa wala na ang taong mahal ko kinuha na sya sakin ng nasa itaas hindi man lang ako nakapag paalam sa kanya ng maayos at ang natira na lang sakin ang isang ala ala nya at ayon ay ang anak ko." may luhang tumulo sa muka ni sep pero agad nya din yong pinunasan ng marinig nya ang boses ng isang bata.

"MAMAAAAAA!!!!" sigaw nito

"Julio your mom is here don't worry hahanapin natin ang mama mo." sabi ni drevon saka sila pumasok sa kwarto kung nasaan kame naroroon ni sep ng makita ng bata ang mama nya ay agad na nag liwanag ang muka nya.

"Thank you po papa drevon nakita ko na po si mama." sabi ni julio habang buhat ang isang bata na kapareho ng suot na damit para talaga silang mag ama, pero papa daw tumayo si sep saka lumapit sa dalawa kinuha ni sep si julio at saka pinag sabihan na tigilan nya ang pag tawag ng papa kay drevon dahil hindi naman si drevon ang papa nya. Lumapit si julio kay drevon saka niyakap ang binti nito lumevel naman si drevon sa kanya halatang paiyak na si julio dahil siguro pinag sabihan sya ni sep. "Papa diba po okay lang na tawagin kitang papa kasi po wala po akong papa?" sumisinghot na sabi ni julio dahil paiyak na talaga ang bata ngumiti lang si drevon saka ginulo ang buhok.

"Oo naman ayos lang, sep it's okay I don't mind." sabi ni drevon kay sep saka tumingin kay julio.

"You can call me papa, julio in return you must listen to your mother okay?" sabi ni drevon sa bata na agad naman namang tumango at niyakap si drevon.

Seeing them like this makes my heart feel so happy.