His Unrepentant Sin (Chlaveria's Obsession #1)

Chapter 1

HUS1 ；Creia

We're here on the takraw field para maglaro syempre. I'm with my friends and they we're wearing a knee and elbow pad for protection kung sakali mang matumba kami.

"Ready naba kayo?" Nagsitanguan naman kami sa naging tanong ni Khiarra.

Pinosisyon naming maigi ang aming nga katawan para sa darating na pagtira ng isa't isa.

Nagagalaw ko ng maayos ang buong katawan ko dahil naka short ako ngayon. Perpekto kong nasasalo ang bawat tira nila ng bola sakin.

I was doing backflips, splits, and some of my techniques in playing takraw. It look likes i'm dancing as I catch the ball that comes to my direction.

Nagtagal pa kami sa paglalaro ng bigla akong nakafeel ng pagka uhaw.

Inilagan ko ang isang tira na patungo sa direksyon ko. Napabusangot naman si Gazeia dahil doon.

"Water break muna. Mga 5 minutes lang." Saad ko habang nasa tuhod ang kamay ko, at hingal na hingal.

"Nakakabitin ka naman Creia!" Simangot na napa upo si Yrrah sa bermuda grass dito sa field.

Uminom kami ng tubig at pagkamaya maya din ay bumalik na kami sa paglalaro at bumalik sa dating mga posisyon namin.

Nilingon ko ang isang grupo ng lalaki na mala modelong naglalakad dito sa field. Ang kaninang mga babaeng naglalaro ay kaagad na nagsitigilan at halos magpuso ang mga mata nito kakatingin sa mga lalaki. Boryo naman itong tiningnan ng mga kaibigan ko.

Umirap si Heila. "Ugh.. let just continue playing." Tumango ako at nagsimula na ulit kaming maglaro.

"Omygod! Is that kaise? He look so handsome."

"They all look so handsome."

"Syempre, magkakapatid yan eh."

"Kinindatan nila ako! Kyaahhhh!"

Matunog talaga ang grupo nila dito. Bukod sa napakalakas na team ito sa basketball, anak ng principal, pogi, mala adonis ang katawan, mga dakilang magaling kumanta at sumayaw, maganda ding manamit, at alam mong may masasabi sa buhay, matatalino din ito. Hindi naman kami bingi o hindi kaya bulag para hindi marinig ang mga bulungan tungkol sa kanila at sa taglay din nitong pagka gwapo. Complete package na.

Nawala ako sa pagpupukos dahil sa mga nakakarinding tili ng kababaehang nandito sa field. Kung pwede lang pamukbangin ng bala to eh ginawa ko na.

Nagbackflip ako at sinipa ng pagka lakas lakas ang bola ng takraw.

Sa pag aakalang abot nila 'yon, ay nagkakamali ako. Agad nagsiakyatan ang dugo sa mukha ko ng tumama ang bola ng takraw sa gitna ng hita sa tinatawag nilang Kaise kuno.

"Kaise!"

Ginoo ko tabangi.

Namilipit ito sa sakit at inalalayan naman siya ng mga kapatid niya. Lumapit sakin sina Khiarra at tinapik ako sa balikat.

"Nako Creia." Pinitik nila ang kanilang dila. I just smiled like a maniac to hide my nervousness. But deep deeper inside, I was really nervous. Hindi pa nakatulong ang pamumula ng pisngi ko, dahil sa nagawa.