HAPSOLDUM SANA

"Geçmisin ardından gelen gerçekler"

💞Merhabalar nasılsınız bakalım yorumlarda yazın konuşalım.
Medya efsunun kutunun içinde gördüğü kolye beyaz inci olan efsunun 💞hep üzerinde taşıdığı kolye siyah olansa ateşin koyduğu kutuda olan kolye ... düşüncelerinizi benimle paylaşın seviyorum sizi birlikte büyüyelim. 💞
💞
Bu arada yeni bir kitap yazıyorum adı "Harçana " sizi oraya da bekliyorum canım okurlarım 💞💞

💞
💞
💞
💞
"Güzelim ,efsun uyan kendine gel kızım korkutma beni"..
Diye sesler duyuyor yanlız gözlerimi açamıyordum .

Nolmuştu bana ,en son kutuyu görmüştüm.

"Hadi yavrum aç gözlerini " diyen ateşin nefesini yüzümde hissediyor, kokusu ciğerlerimi talan ediyordu yine.

Yavaş yavaş açtım gözlerimi . Karşımda korkmuş kıpkırmızı bir yüzle duran Ateşi gördüm .

Görür görmez sarıldım boynuna .
"Özür dilerim, özür dilerim tanıyamadım, affet beni ".

Diyip boynuna gömdüm başımı.

"Şşs sakın ol tamam ! diyor elleri saçımı okşuyordu .

"Affettin mi beni " dedim.

"Ben affettim seni ama ,kalbim sana çok kırgın affedemiyor"..

"Benimde bir kalbim var !. Bende insanım, benimde duygularım var ,sen onu yoksaydın . Ellerinle parçaladın efsun".

" Ben kalbimi sen sev diye verdim.. Ellerinde parçala diye değil !kendi kalbin bil ona öyle sahip çık diye verdim !".

"Sen onu yerle bir ettin efsunum !". dedi.

Yanağımda hissettiğim sıcaklıkla ağladığını hissettim. Sesi titriyor yüzüme sıcaklık akıyordu. Kırgınken bile beni düşünüyor hala efsunum diyordu .

Boynundan çektim kafamı.
Titrek dolu gözlerle baktım gözlerine.
Kıpkırmızı olmuştu yeşil hareleri.

Çatlamış bir sesle

"Uyu hadi !bitkin düşüp bayılmıştın dinlen sen işim var benim".
Diyip yataktan kalkıp kapıya doğru yöneldi.

"Gitme!" dedim onu o halde gönderemezdim ya . Dinlemeliydi beni gitmemeliydi. Nerden geldiğini bilmediğim bir güçle ayaklanıp sırtına atladım .
Oysaki çok bitkindim. Gidecek olması, kaybedecek olmanın korkusu güç vermişti bana .

Beklemiyor olacaktı ki kal geldi . Olduğu yerde kaldı.

"Nolur Ateş dinle beni gitme!.. Ben aslında hep sana sadık kalmışım ."

Dememle tek hamleyle beni önüne alıp yüzümüzü eşitledi.

"Ne !_ ne diyorsun. Bahsettiğin benmiydim. Hatırladın mı beni ,sende bekledin mi beni Efsun ?..Benim seni beklediğim gibi .

Alnımı alnına yaslayıp ,elimi o yumuşacık ,hafif kirli sakallı olan yüzünde gezdirmeye başladım.

"Hatırladım değil! Birini birşeyi unutursan hatırlarsın ,ben seni hiç unutmadım ki !" .

"Ben gözümün önündeki perdeyi, nefretimi kaldırdım . O kolye ve fotoğraflar sayesinde." .

"Ben hep sana sevgine sadık kaldım Ateş. "Hep bekledim güvendim sözüne. Geleceğine beni bulacağına emindim .
O yüzden şuan karşımda duran seni hiç görmedim . Ben hep 19yaşında olan ,16 yaşındaki bana söz veren çocuğu bekledim.

"Evet kokun ,sesin ,gözlerin ,bakışlarındanki derinlik hep tanıdıktı ama kabul edemedim. Taki bugün ki o sözlerden ,kutunun içindekilerden sonra . Affet beni ben hep 17 yaşındaki seni aradım . Karşımdaki büyümüş daha da güçlenmiş, yakışıklı olan bu adamı göremedim.