Yüzünü Dökme Küçük Kız | IlCey

Yaz Kokusu

"Sen misin sevgilim?" diye sordu Ceylin. Ilgaz'ın dolu gözlerini görüp tanıdık dokunuşlarını hissettiğinde gerçek olduğuna ihtimal vermişti.

"Benim sevgilim." dedi Ilgaz. Kokusunu içine çekerek yüzünü öptü. Omuzlarından sımsıkı kendine bastırdı Ceylin'i.

Hıçkırıkları arasında daha da sıkı sarılıyordu Ceylin. Hâlâ inanmıyordu sarıldığı adamın gerçek olduğuna. Tekrar hıçkırdı.

"Sen misin gerçekten?" dedi Ilgaz'ın omzunda hem ağlayıp hem gülerken. Başını salladı Ilgaz. Saçlarının kokusunu içine çekti.

Omzundan, saçlarından öptü Ilgaz. Sonunda ayrılabildiklerinde kocasının yüzünü ellerinin arasına alıp inceledi Ceylin.

Yanaklarına, alnına, çenesine öpücükler bıraktı özlemle. Tekrar sımsıkı sarıldı ona.

Vücutlarını ayırdı Ilgaz, yüzünü avuçlarının arasına alarak yumuşak bir şekilde öptü Ceylin'in dudaklarını.

Dudaklarını dudaklarında hissettiğinde ne kadar özlediğini düşündü Ceylin. Sertçe ve arzuyla karşılık verdi Ilgaz'a. Dudaklarından ayrıldığında yüzüne aklı karışmış bir şekilde baktı. Sevgilisi kanlı canlı karşısında duruyordu.

"Ama nasıl?"

"Sen... Öldü dediler, öldü dedi herkes."

İki elini tutup öptü Ilgaz.

"Burdayım Ceylin."

Ceylin... İsmini sevdiği adamın sesinden duymayı ne kadar özlemişti. Anlam veremiyordu Ceylin hâlâ.

"Cenaze yaptılar, gömdüler ben anlamıyorum. Neden?"

Yüzünü okşadı Ilgaz.

"Otele gidelim orda konuşalım olur mu? Anlatacağım her şeyi sana." dedi Ilgaz. Başını salladı Ceylin, el ele otelin yolunu tuttular.

Otelin kapısına geldiklerinde Ceylin küçücük çantada anahtarı bir türlü bulamayınca elini tuttu Ilgaz.

"Bana bırak." dedi ve hızlıca anahtarı bulup kapıyı açtı.

"Gel otur şöyle." dedi Ilgaz. Ceylinle beraber beyaz çarşaflarla bezenmiş yatağa oturdu.

Ceylin'in açıkta kalan bacağını okşarken konuşmaya başladı.

"Turgut Ali beni vurduğunda... Nasıl olduğunu biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum."

"Vurmadan önce bana her şeyi anlattı. Kızını, Haluk'u, nasıl çaresiz kaldığını... İkna etmeye çalıştım, kurtarırız kızını dedim ama inanmadı Ceylin. Kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı."

"Onu anladığımı, böyle olmak zorunda olmadığını anlatmaya çalıştım. Baba olmadığım için onu anlayamayacağımı söyledi."

Yüzünü acıyla ekşitti Ceylin, aklına birkaç saat önce yaptığı hamilelik testi gelmişti. Sonuca bakmaya bile cesaret edememişti, hamile miydi?

"Ne alakası var? İnsan olarak da anlayabilirsin onu, baba olmana gerek yok ki."

"O böyle düşünmedi ama. En dipteydi Ceylin, sağlıklı düşünecek konumda değildi. Ben yine de iyi niyetine, insanlığına güvendim. Yaşanmamış gibi yaparız diyerek arkamı döndüm. Tam gidiyordum ki sırtımdan iki el ateş etti, düştüm."

Elini kalbine götürdü Ceylin kalbinin sızlamasıyla. Elini avuçlarının arasına alarak devam etti Ilgaz.

"Sonrasını hatırlamıyorum, ambulansta uyandım. Eren beni konteynırda bulmuş sanırım."