Nasıl gidiyor hikaye ? Umarım iyidir. Devamkee!
Bu kitap için yan çift önerisi verir misiniz?
Hatırlatma
Rehbere girip 'Wonnie' yazısına tıkladım.
Çalıyor... Çalıyor...
"Ne oldu?" diye sordu Wonjin
"Jungwon'u arıyorum . Beni ar- Alo Jungwon. Ne oldu? İyi misin?"
"Şey hyu-öhö öhö hyung beni gelip alı- ööhö öhö alır mısın?"
---------------------------------------------------------
Endişelenmeye başlamıştım.
"NEREDESİN?"
"Hyung sa-öhö ööhö sakin ol . Bizim ev-öhö öhö evin aşağısındaki park-öhö ööhöö parkın oradaki çıkmaz soka-öhö öhö sokaktayım" Hızlıca eve girip kapıya giderken
"Tamam geliyorum ama sen telefonu kapama lütfen olur mu?" dedim. Korkuyordum. Wonjin ve Sungchan da arkamdan geliyordu.
"Tamam hyung öhö öhö" Lütfen bir şey olmasın lütfen.
"Bir yerin acıyor mu?" Ona bir şey olmasına dayanamazdım. Tek ailem olan kişiye bir şey olmasına dayanamazdım.
"Hyun-öhöhö hyung kızma ama ka-öhööhö karnımda çok kan v-öhöhö var. Ve acı-öhö ööhö acıyor"
"Şşşt geçicek Wonniem geliyorum" park'ın oraya varmak üzereydik.
"Öhö öhöö hyung! Ölmek ist-öhö ööhö istemiyorum ben. Lütfen h-öhö öhö hyu-"
"Jungwon! Jungwon! JUNGWON CEVAP VER! AAAAAHHHH!" hızlıca koşmaya başladım köşedeki çıkmaz sokağa. Wonjin ve Sungchan arkamdan geldiklerini ayak seslerinden anlaşılıyordu. Çıkmaz sokağa varmıştım.
"Jungwon?" Jungwon yerde hareketsizce yatıyordu. Hızlıca yanına ilerledim. Kafasını ellerimin arasına aldım.
"Wonniem aç gözlerini geldim bak" vücudunu kontrol etmeye başladım. Karnının sol tarafından hala kan geldiğini fark ettim. Elimle oraya bastırmaya başladım.
"Wonjin ambulansı ara!"
"Aradık. Gelir şimdi" elimi kanayan yerine bastırırken diğer elimle saçlarını okşuyordum.
"Jungwon aç gözlerini. Geldi hyung'un. Hadi aç gözlerini!" Sungchan yanıma gelip
"Jeongin sakin ol ambulans gelir şimdi" ambulansın siren sesleri yakınlaşmaya başladı.
"Wonniem geliyor ambulans lütfen dayan! Lütfen!" Bir kaç dakika sonra ambulans görevlileri yanımıza geldi.
"Beyefendi izin verir misiniz!" biri beni ayağa kaldırdı. Kim olduğunu bilmiyordum. Sadece Jungwon'a odaklanmıştım. Ambulans görevlileri Jungwon'u sedyeye alıp ambulansa götürmeye başladılar. Arkalarından ilerlemeye başladım. Sedyeyi ambulansa bindirdiler. Ben de arkasından binmeye çalıştım durdurdular.
"Beyefendi hastanın yakını binebilir sadece!"
"Hyung'uyum ben" dediğimde binmeme izin verdiler. Ambulansı kapısını kapattılar. Yanımdaki görevli müdahale etmeye başladı. Sol elini elime alıp sıkıcı tutmaya başladım. Diğer elimle de saçını okşamaya başladım.
"Wonniem. Şimdi hastaneye gidiyoruz. İyi olacaksın tamam mı? Dayan lütfen olur mu?"
" Beyefendi ebeveynlerinize haber verin lütfen!" yanımdaki görevlinin dediğine sadece kafa salladım. Arayamam ben onları. Umurlarında bile değiliz biz. Sanırım kanamayı durdurmuştu. Bir süre sonra ambulans durdu ve kapısı açıldı. Görevliler sedyeyi çıkardılar. Ben de peşlerinden ambulanstan inip sedyeye takip etmeye başladım. Bir yandan Jungwon'un elini tutuyordum. Acil'e giriş yaptık. Başka bir yatağa aldılar. Yanına gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özür Dilerim Ve Seni Seviyorum / Jeongsung
Fanfic"Jisung sen de" diyerek uyardı İnyeop hyung. İnyeop hyung'un odadakiler üzerinde baskınlık kurabildiğini fark ettim. "Tamam!" diyerek kafasını kaldırdı. Artık gözlerime bakıyordu. Göz göze geldiğimizde bir şimşek çakmış gibi hissettim. O sırada akl...
