31.Bölüm

49 4 13
                                    

Yeni bölüm zamanıı!

Nasılsınız?

İyi okumalar!

Hatırlatma

J : " Jungwon konuşurken söyledi. Bir çok defa onların hayatını kurtarmış ve gerçekten istese bitirebilirmiş. Bundan kastı ne bilmiyorum tabi"

S : " Ya beni niye Jungwon gibi kardeşim yok" diyince hepimiz güldük. Gülüşürken telefonum çaldı. Tanımadığım bir numaraydı.

----------------------------------

Telefonu açtım.

"Merhaba Yang Jeongin ile mi görüşüyorum?"

"Evet, siz kimsiniz?"

"Ben Jeon Jungkook ***** karakolundan arıyorum. Dün gerçekleşen kaza da tanık sizmişsiniz. İfadeniz alınmış ama gelip ifade verip imza atmanız gerekiyor"

"Ah anladım. Ben birazdan orada olacağım" 

"Tamam. Teşekkürler. Gelince benim ismimi söylerseniz"

"Tamam, teşekkürler" diyerek kapadım. Çocuklar bana bakıyordu.

J : "Kaza ile ilgili ifade ve imza için karakola çağırıyorlar"

D : " Gidelim o zaman" 

J : "Tamam. Sungchan'ım bardakları mutfağa götürür müsün?"

S : " Emredersiniz prensim" diyerek ayağa kalktı. Kıkırdadım. Hep birlikte içeri girdik. Eşyalarımızı alıp motorlara ilerledik.

C : "Hangi karakol?"

J : "***** karakolu"

C : " Okeyyy!" diyerek motorlarımız çalıştırarak sürmeye başladık. Bir yarım saat ardından karakola gelmiştik. 

W : "Biz bekleyelim bebeğim. Sen gir" tamam anlamında kafa sallayarak içeri girdim. Girişteki birini durdurdum.

"Pardon Jeon Jungkook nerede acaba?"

"Düz ilerleyin ilk sola dönün sağdaki oda"

"Teşekkürler" diyerek ilerlemeye devam ettim. Sol ve sağ. Kapıyı tıklayarak içeri girdim.

"Merhaba Jeon Jungkook?" köşedeki masada oturan adam ayağa kalktı.

"Buyrun benim. Siz?"

"Yang Jeongin"

"Ah evet. Direk sorgu odasına geçelim isterseniz?"

"Olur" dedim ve polisin yönlendirmesi ile sorgu odasına geldik.

"Gerilmeyin lütfen sadece olanları anlatmanızı istiyorum. Bir de çarpan kişilerin yüzünü görmüşsünüz sanırım"

"Evet"

"Başlayalım mı Jeongin bey?"

"Tamam" ardından başlamıştık. O sorular soruyor ben anlatıyordum. Yarım saat için de imza atmıştım. Ve işim bitmişti. Karakolun merdivenlerinden inerken ayağım kaydı ve dengemi kaybettim. Gözlerimi kapatıp düşmeyi beklerken belimde hissettiğimde kollar ile tutulmuştum.  Gözlerimi araladığım da beklediğim son insan bile değildi. Beni tutan kişi Han Jisung'tu. Yüzü ne kadar güzelmiş. Sincaba mı benziyor sanki? Durun lan yüzü çok yakın! Kendimi geri çektim. Ama geri düşmek üzereydim. Bu sefer de kolumdan tutuldum. 

"Sakin ol yemeyeceğim seni" diyerek ayakta kalmamı sağladı. Ardından elini çekti. Hiçbir şey demeden çocukların yanına geri döndüm. Ağızları beş karış açık bana bakıyorlardı.

Özür Dilerim Ve Seni Seviyorum / JeongsungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin