The weirdest Thing [On Going:)]

26: wrong?

Jemia's POV

Sa pagbaba ko sa kotse ni Krypton ay bumungad sa akin ang malaking bahay na gawa sa salamin ang haligi.

Pero ang mas nakakamangha ay nakatirik ang bahay malapit sa bangin na ang ibaba ay dagat. Wow.

"Welcome home" inabot nya ang kamay ko at sabay kaming pumasok sa bahay na iyon.

"Bahay bakasyunan namin to dito sa quezon, bukas papasyal kita" nakangiti pa sya ng sinabi yun. Tumango ako sa kanya at halos malaglag ang panga ko ng nakawan nya ako ng halik sa labi. Geh ayos lang!!! hihi. Nahahawa na talaga ako sa kalandian ni Ali!

"wow, ang ganda!" puri ko ng tuluyan na kaming makapasok sa loob. may fire place ang dalawang palapag na bahay at tanaw na tanaw mo ang dagat. Pero bakit ba ako dinala ni tonton.

I look at him and catch a glimpse of uncertainty. Preoccupied, he was spacing out What's wrong?

"Hoy!" Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya para tumingin sya sa akin. Gulat syang tumingin sa akin at ngumiti, pero di man lang yun umabot sa mga mata nya.

"Nothing, its just I miss being here." I saw pain yet there's something more, fear? Anger? Relief? Hope? I dont know.

"I love you" he said and i smile my shy smile, kelan ba ko masasanay sa sweetness nya?

"Naku tonton gutom lang yan" kinurot ko ang ilong nya at niyakap sya ng mahigpit. He was trying to change the topic, ayaw nyang pagusapan kung ano man yung gumugulo sa isip nya. And I'm letting him. Masama bang maging selfish? Na mas pinipili kong wag alamin dahil masaya kami ngayon? At ayoko tong matapos.

"Okay I'll cook for you" bumitaw sya sa pagkakayakap at dumiretso sa kusina?
"Go and explore" sigaw nya. Hmm. Its time for adventure! Nagikot ikot ako sa lugar at namangha ng makita ang swimming pool na nasa edge mismo ng cliff! That's awesome and scary in some point, aliw na aliw akong umupo at hinubad ang sapatos ko para ilawlaw ito sa pool, imprente kong sinipa sipa ang tubig at nilanghap ang hangin, narinig ko ang pagbukas ng pinto, baka tapos nhg magluto si tonton, nakangiti akong lumingon sa kanya.

"ang bilis mo namang maglu-" naputol ang sasabihin ko. mabilis ang mga pangyayari,may tumamang matigas ng bagay sa ulo ko at unti-unti kong naramdaman ang kirot at hilo tumingala ako para maaninag kung sino ang gumawa nun and in a second i heard someone shout my name,and then i block out.

------

"you promise not to hurt her!" nagising ako sa boses ni krypton, i open my eyes only to close it again because of the pain that surge on my head, sinubukan kong iangat ang kamay ko pero di ko magawa, muli kong binuksan ang mga mata ko, otomatikong nilamon ako ng kaba ng makitang nakatali ako sa isang upuan, ang kamay ko ay nasa likod ko at ang paa naman ay nakatali sa magkabilang paa ng upuan. inilibot ko ang mata ko dalawang tao ang nakatayo sa harap ko pero may telang nakaharang sa kanila kaya hindi ko mamataan ang mukha nila.

"I did what you said! because you promise that you will end it in a good way!" muli akong kinabahan, alam kong si krypton ang nagsasalitang iyon, sa boses nya ay halatang halata ang galit, takot at sakit. Napaluha ako dahil sa dugong nagkalat sa katawan ko, my head is still throbbing in pain but hearing him sounded so hopeless is worse.

"i didnt kill her Ken so stop whinning" di ko kilala ang boses ng kausap ni krypton pero kinamumuhian ko na sya agad. and why did he call him Ken? Masyadong magulo ang isip ko, there are so many question inside my head that i wanted to know the answer but "not" at the same time, natatakot ako sa maaaring sagot sa mga tanong na to.

"Please lets just stop this, Mom will understand." nagmamakaawa si krypton sa lalaking kausap nya, mas lalo akong nagtaka, bakit parang kilalang kilala nya ang lalaking kaharap nya? and mom? anong kinalaman ng nanay nya dito? I thought she was already dead? my head suddenly hurt because of over thinking i close my eyes and tried to focus, ayokong mahimatay ulit

"and what? sa tingin mo ba magiging maayos ang lahat pag itinigil natin to? you know it better ken, she will curse you till death when she knows who you really are, dont you ever think that she will still love you after finding out that WE planned this sh*t" My tears blurred my vision, my heart is thumping so fast that it hurts, I dont know whats going on! Pinilit kong magpupumiglas sa pagkakatali ko sa upuan pero ang tanging nagawa lang nun ay hiluhin ako.

"wala na kong paki kung kamuhian nya ko, all I wanted right now is to stop all this!" humagulgol ng iyak si Krypton, ano bang nangyayari?? Natatakot na ko.

"Matatapos lang to pag nasingil ko na silang lahat! Lahat silang pumatay sa nanay natin! You heard that Ken NANAY NATIN!" nakarinig ako ng pagbagsak, at kasunod nun ang pagubo ni Krypton.

"Krypton!" i shout calling his name. Tumahimik ang paligid.

"Dont dare!" bulong ng lalaking kausap ni Krypton.

"I'm sorry Morris" nadurog ang puso ko sa katagang binitawan nya.