11: Puzzled

51 9 11
                                    


Jemia's POV

"Dont stay with the devil"

"He's not what you think he is"

"Trust me..."

Ipinikit ko ang aking mga mata, paulit-ulit na nag e-echo ang mga sinabi ni Joseph nung huli kaming nagkita. Pag tapos nya akong tulungang makatayo...he left me there puzzled.

Ano ang ibig nyang sabihin??? Bakit ganun nya nalang siraan si Krypton??

Im frustrated... at di ako makatulog. ayos lang din namang mapuyat ako dahil linggo naman bukas. Ang magkapatid na yun pareho ko silang hindi mabasa. Pero si Joseph kinikilabutan ako sa paraan nyang manitig, it was a cold stare... a cold blank stare. Gumulong ako sa kama at nagdesiyong magtimpla ng gatas..

Pagtapos kong magtimpla ng gatas binuklat ko ang laptop ko to check my email, well wala naman akong masyadong friends at kilalang tao. Remember Im a loner, a complete no one in this world, but I wanted to know about him ewan Im curious and I have this kind of feeling that urge me to dig things about him.... Mabilis kong tinipa ang buong pangalan nya, and my eyes widen to saw that have I recieve a friend request from him I mean not only fom him but to both of them. Why?? I shrug and decided to accept Joseph's friend request and ignore Krypton. I check Joseph's email.

"Wow!" I take a sip from my milk, grabe isa talaga syang sikat at kilalang nilalang sa mundo. Bakit pa ba ako nagulat? Puro babae ang nagpopost ng kung ano-anong litratong labas ang kaluluwa, yung iba naman pinaglalandakan at ipinoproklama ang damdamin nila para sa kanya. But no replies, kahit isa di man lang nya pinagkaabalahang replayan. His a snob, halata naman eh mula sa itsura, kilos, at titig.

Nagscroll pa ako ng kaonti, ubos na rin ang gatas na tinimpla ko then I suddenly stop... I saw a photo that posted by him na sa una hindi mo makikilala ang nasa litrato, but Im sure, hindi ko pwedeng di makilala kung sino ang nasa litrato kahit nakatalikod pa ito...

It was me...Nakasandal ako sa isang puno, habang binabasa ang paborito kong libro, doon to sa likod ng school, yung lugar na alam kong ako lang ang pumupunta. Noon kasi ay may kumalat na balitang may isang multong nagpapakita doon, kaya walang ibang pumupunta doon hanggang ngayon kung di ako lang. The story was not true at kung totoo man yun matutuwa talaga akong makita iyon, pero hindi eh. Kaya paanong nakuhaan nya ako ng litrato.

There was a caption "For a girl that brave, deserve an eye to watch her" Halos managutan ako ng hininga ng mabasa ko ang caption na yun. Hinawakan ko ang puso kong parang sumabak sa isang karera, what the hell? Bakit?? I need an answer I wanted to know why both of them are so confusing, why both of them have the time to waste for me....

I tried to find my strength to continue scrolling halos lahat ng sumunod na post nya ay puro litrato ko at hindi ko alam at maintindihan kung bakit, halos lahat ay nakatalikod ako. I stop with a photo kung saan may hawak akong payong habang nasa gitna ng ulan. It also has a caption.

"I want to be the rain pouring from your eyes" Napatayo ako sa kinauupuan ko ng mabasa ang caption na iyon, siguro para sa ibang babaeng nagkakandarapa sa kanya ay nakakakilig iyon... But I feel scared, for me it was a threat or maybe its not... I turn off my laptop and went back to my bed. And This time I fell asleep.. I find the answer....

Both of them... I have to get rid of them....

***************


"Bestfriend!!!!" sigaw ni ali sa kabilang linya ng telepono, sinilip ko ang relo at kinusot ang mata ko. Its exact 5:00 am. Ano naman kaya ang problema nito.

"Goodmorning to you too ali" I sarcastically said to him or to her -____-" pati ako nalilito sa kasarian ng baklang to.

"Eh kasi si Ti-to... Ano kasi..."

"What?!!!" pasigaw kong tanong sa kanya..

"Sinugod sya sa ospital.. bestie.. wag kang masyadong mag-alala okay?" I weakly smiled..

"Oo naman bat naman ako mag-aalala sa kanya..."

"Best-" di ko na pinatapos pa ang sinasabi nya at ibinaba ko na agad ang telepono.

Humiga ako sa kama ko at huminga ng malalim...

*************

Pumasok ako sa silid kung saan sya in admit. Nakahiga sya sa kama habang nagbabasa ng dyaro. Ibinaba nya ang dyaro at nakangiti akong tiningnan.tsskk..

"Anak" I almost turn my back at him, anak? oo ako nga pala yung anak nya, anak nya na kamuntik nya ng pagsamantalahan...

"Pumunta lang ako dito dahil pinilit ako ni Ali.. nakita mo na ako at nakita na kita I guess I can go now" malamig kong tugon sa sinabi nya at saka tumalikod para umalis na.

"Im sorry.." halos pabulong na pero na abot parin iyon ng pandinig ko.. that words uttered by him it stub me....

"Sorry for what?? For trying to-rape me??, for being such a worthless dad?? for not caring about me?? or for being a stupid husband for a bitch wife??" I burst with anger... Pero wala syang ginawa kundi ang umiyak sa harapan ko....wala man lang syang sinabi, nakakaawa...

I run away....again I run away from the f*cking pain from my past that still hurt me, and I think it will remain open wound forever...

"Best-" sinubukan akong pigilan ni Ali pero nilampasan ko lang sya, ayoko ko na!!!! bakit kailangan mangyari lahat ng to sa akin??? bakit sa akin??

The rain start to fall.. But who cares cause I dont.. I run and I slipped butt first. I didnt stood up I let myself look pathetic..I dont have the strength anymore...

"I told you that I want to be the rain pouring from your eyes" I look up and saw that cold stare turn into warm... this time its not frightening...

"Thanks for accepting" he said again and show me a smile from a stranger...

Joseph Sky Soryano is a puzzle for me...

A/N to be continued........ wink* (winner ka sa wink*wink* milk xD)

The weirdest Thing [On Going:)]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon