Hava kararmış, vakit gecenin ilk saatlerine ulaşmıştı. Togan, penceresinin ardında teleskopuyla gökyüzündeki yıldızları seyre dalmıştı. İzlediği tek şey yıldızlar da değildi. Arada bir gözleri komşu evin penceresine istemsizce kayıyordu.
*"Düşünüyorum da artık tanışma vaktimiz gelmiş olmalı."
Kampa katıldığı günün zihninde yankı yapan tiz ve ince ses yine hortlamıştı. Endişeyle sesin kaynağını odanın dört bir yanında aradı.
*"Beni duyduğunuzu biliyorum" dedi aynı ses, ısrarla.
Sadece kendine hitap edildiğini düşündü ama başkalarına da hitap edilmişti. Belki de bu şizofreni hastalığının bir örneğiydi. Bir başkasına izah edemeyeceği biçimde zihninde sesler duyuyordu.
*"Sen de kimsin?" Diye sordu, ikinci bir ses. "Bu bir telepati mi? Normalde bir telepat değilim, seninle nasıl konuşabiliyorum? Ayrıca daha hiç eğitim bile almadım."
Bunun bir telepati olabileceğini ikinci sesin sahibi dile getirene kadar aklından geçirmemişti.
*"Benim adım Claire." dedi ilk ses.
Telepati ile zihninde bir şeyler duymak Togan'ı heyecanlandırdı. Kimse onu rahatsız etmemesin diye odasının lambasını söndürdü.
*"Evet yaptığımız şey telepeati." Diye devam etti Claire. "Ve bunu yapabilmen için telepati fassına ihtiyacın yok."
Bir an için yatağından fırlayarak Ozan'a zihnindeki konuşmaya nasıl dahil olabileceğini sormayı aklından geçirdi. Ne de olsa Ozan bir telepattı. Ama eğitimlerin henüz başlamadığını düşününce onun da tecrübesiz olduğunu varsayarak vazgeçti.
Söylemek istediği kelimeleri aynı konuşurken olduğu gibi cümle haline getirdi. İçinden tekrar ederken telepati yöntemiyle söylemeyi hayal etti. Bir anda olmuştu.*"Neden telepati fassına gerek yok?" Zihninde kendi sesi yankı yaparken şaşkınlıkla dinledi.
*"Nereden başlayacağımı hiç bilmiyorum. Keşke James burada olsaydı." Dedi Claire, James derken sesine hüzün katarak.
*"James de kim?" diye sordu Togan.
Yatağında kıpır kıpır bir sonraki konuşma denemesini bekliyordu. Bir aralık eline mikrofon alıp ses denemesi yapan şarkıcılar gibi ses dahi çıkarmak istemişti. Çok heyecanlıydı. Öyle ki belki Claire'i konuşması için serbest bırakmak yerine telepati yapmayı tekrar denemek için çok da merak etmediği bir soruyu sormuştu.
*"O neden bize katılmıyor?" diye sordu ikinci tiz ses, Togan'dan hemen sonra.
*"Öncelikli olarak bende sizlerin isimlerinizi öğrenirsem size daha kolay hitapta bulunabilirim." Dedi Claire. "Aslında daha önce Togan'ın zihninde bulunduğum sırada ismini öğrenmiştim. Sadece senin ismini öğrensem yeterli." Diye ekledi ikinci sese cevaben.
Daha önce zihninde endişeyle karşıladığı sesler şimdi onu mutlu etmişti. Normal biri olduğunu biliyordu artık. Hem de telepati yapabilen normal biriydi...
*"Adım Amy." Dedi ikinci ses, söylemekten çekincesi varmış gibi tereddütle konuşarak.
*"Sorularınıza dönecek olursak." Diye devam etti Claire. "Aslında Togan'ın James'i tanıyor olması gerekir. O gün..." dedi hüzünlü bir duraksamayla yutkunarak. "O gün sende onun zihnindeydin. Her ne kadar bağlantın olması gereken zamandan önce gerçekleşmiş olsa bile."
Togan sadece dinliyordu. O gün ile kastının ne olduğuna dair en ufak fikir yürütememişti. Düşündü ve aklında iki soru belirdi; acaba hangi günü kastediyordu ve James dediği kişi o günün hangi kısmındaydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zamâne Telepatı - ( Tamamlandı )
FantasyHatırlamasa da Togan, kazanın olduğu uğursuz gecede dönüşüm geçirmişti. O artık bir kaminsti. Sadece bir kamins de değildi aynı zamanda bir Zamâne Telepatıydı.
