Çakma Potter/Kerem Aktürkoğlu

Galibalar Yetersiz

Yusuf kolumu dürtünce ona döndüm öfkeyle. Hiç havamda değildim ve bu beni erol taş yapıyordu

"Ne var lan"

"Yemek yedin mi?"

Yusuf ve hergün istisnasız asla atlatmadığı mükemmel soruları...

Keremle son konuşmamdan sonra ister istemez bir soğukluk girmişti aramıza, konuşmuyorduk hiç. Bu dönemde de yusufla daha çok yakınlaşmıştık. Kerem yoktu, ege yoktu yapayalnızdım yusuf tam zamanında çıkıp kurtarıcı olmuştu. Ama bazen şu kurtarıcılık işini abartıp kendini annem sanıyordu o da mühim değildi.

Omuz silkerek geçiştirdim sorusunu.

"Yerim bir ara"

Cevabımı duyar duymaz telefonununa dönüp birine mesaj atmasıyla birlikte beynimde oluşan parçayı yerine oturtup telefonu hızla elinden çektim.

Tam tahmin ettiğim gibi kerem'e yazıyordu. Hatta keremle olan neredeyse bütün mesajları benim hakkımdaydı. Nilay yemeğini yedi mi, bu gece yatarken üşümüş mü, dersini yaparken zorlanmış mı, okulu nasıl geçmiş...

Gerçekten benimle konuşmaya tenezzül bile etmeyip yusuf tarafından beni gözetlemesi ne kadar mantıklıydı?

Telefonu Yusufun eline verip hızla evden çıktım. Artık gerçekten şu saçma şeye son vermemiz gerekiyordu. Beni düşünüyorsa yüzüme karşı düşünecekti,başkaları aracılığıyla değil.

Karşı daireye uzun bakışlar atıp zile bastım bir heyecan.

Adım sesleri içimde nedensiz bir heyecan uyandırıyordu belkide kerem'i göreceğim içindi.

Kapının açılmasıyla karşımda gördüğüm orta boylu esmer kadının kerem'in eviyle bağını anlamak için kapı numarasına baktım yeniden.

O esmer kız bildiğiniz kerem'in kapısını açmıştı. İçimde oluşan buruk hisle söyleyecek birşey bulmaya çabaladım ama nafile. Her üzüldüğümde olduğu gibi yine konuşma yetimi kaybetmiştim.

...

10 k olmamıza çok az kaldı güzel bir bölümle taçlandırmak istiyorum inşallah

Bays balımsular💋