part13

19.2K 265 15
                                    

နေမင်းကြီးကအိပ်ချင်မူးတူးနဲ့အိပ်ကထလာပြီး ဟိုတယ်ပြတင်းပေါက်ကနေတစ်ဆင့် တံခွန်မင်းဆက်နဲ့နှင်းဆီဖြူတို့ဆီကို အလင်းရောင်းလေးတွေဖြာကျလာခဲ့သည် တခွန်းမင်းဆက်ကသူမခါးလေးသိမ်သိမ်လေးကိုဖက်ထားသည် ထိုအချိန်တံခွန်မင်းဆက်ကအရင်နိုးသောကြောင့် သူမပေါ်ဖြာကျလာတဲ့နေရောင်ခြည်လေးတွေကိုသူလက်နဲ့ကာထားပြီး

"ဒီနေရောင်ခြည်တွေကဘာဖစ်နေတာလဲ ငါ့ကလေးငယ်အလှကို ကြည့်ချင်နေတာလား.. တောက်စ်..ငလူးမနေရောင်ခြည်..."

တခွန်မင်းဆက်ပွစိပွစိပြောနေသည် နှင်းဆီဖြူကတော့ ညကတည်းကသတိလစ်နေတာ အခုထိပင်မနိုးသေးပေ သူမလေးကိုနေကာထားပေးတာ1နာရီလောက်ကြာသည် 1နာရီကြာတာတောင်သူ့လက်မချပဲ ခဏအကြာတော့ သူမ မျက်စိလေးမှေးမှေးလေးပွင့်လာတော့ သူချက်ချင်းလက်ကိုချပြီး

"မင်းကတော်တော်ပျင်းတာပဲ sပျင်းမ ထတော့ "

"ဦး..ဖြူ..ဖြူ နေ..မကောင်းလို့"

"ဘာနေမကောင်းတာလဲ သေတော့မှာလား ..."

"မ...မဟုတ်ဘူးဦး..ဖြူ..

"တိတ် နေမကောင်းရင်သေလိုက်.. ထတော့ မမတို့ဆီသွားရမယ် "

"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့.."

သူမနေမကောင်းဘူးဆိုတာက သူမရာသီလာနေတာဖစ်နေသည် (ရာသီဆိုတာကမိန်းကလေးတေလတိုင်းဖစ်တဲ့ဟာကိူပြောတာရှင့် မေခေါ်မတတ်လို့မှားတာရှိရင်ခွင့်လွတ်ကြပါ)သူမပြောချင်ပေမဲ့လဲ သူမပြောလဲမရ... ပြောမရဲတဲ့အပြင် တံခွန်မင်းဆက်ကပါအော်တယ်ဆိုတော့ ပိုပြိးပြောမရတော့ပဲ ဒီတိုင်းလေးသာလိုက်လာခဲ့လိုက်သည်..ဟိုတယ်အောက်ရောက်တော့
အောက်မှာ ရွှေရည်မိုးထက်မေရော ဂျက်စ်ရောပါစောင့်နေတာတွေ့တော့ တံခွန်မင်းဆက် စိတ်ညစ်သွားသည် နှင်းဆီဖြူနဲ့သူပဲတူတူရှိချင်မိသည်

"ညကကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်ရဲလားမောင်..."

"အင်း..အိပ်ပျော်ပါတယ်..

"မမလဲ မောင်ဟိုတယ်ကိုပြောင်းလာမယ်နော်. မောင်နဲ့တူတူနေမလို့လေ "

"အမ ရွှေရည်မိုးထက်မေပဲ Ostello Bello Mandalay Hostelမှာနေချင်ဆိုတာအဲ့လိုနေချင်လိူ့လဲ အကိုလေးက မြဝတီကနေ Mandalayထိလာခဲ့ရတာ အလကားမဖစ်စေပါနဲ့"

ငါ့အမိန့်နာခံ Where stories live. Discover now