KAAN HAZNEDAR
Şehrin ışıkları karanlık cadde ve sokakları aydınlatırken elimde dumanı tüten sigaramla düşünceli bir şekilde öylece karşıma bakıp şehri izliyordum.Yapacağımız plan belki de hayatımızı değiştirecekti. Her ne kadar umursamaz olsamda ilk defa yapacağımız bir işten tereddüt ediyordum. Bu işin sonunda ya kazanacaktık yada kaybedecektim. Evet kazanırsak beraber kaybedersek tek olacaktım. Bizimkileri de kendi bataklığımda pisletmeyecektim.
Ben küçüklüğü ayağına pranga olmuş biriyim. Hayatımda ki tek amacımda bu prangayı söküp atmaktı. Bunu yapabilecek miyim emin değilim ama bu uğurda pes etmeyeceğime emindim.
Çocukluk...
Ne kadar temiz berrak bir okyanusdu, ta ki insanoğlunun pis eli değene onu kendi pisliğiyle kirletene kadar...
Yapacağımız iş tehlikeliydi ama içimizde ki nefret ondan daha tehlikeliydi. Nefret diyorum ne kadar da ağır bir duygu içinde durup büyüdükçe zaman ayarlı bomba gibi patlayacağı zamanı beklersin. Çünkü biz, bize nefret öğretilene kadar temiz çocuklardık. Kimseye nefret edecek kadar küs bile kalmazdık. Bilmelisiniz ki her çocuğun kalbi nefret öğretilene kadar temizdir.
Sigaramdan bir nefes çekip, ciğerlerimin bağımlısı olduğu o tadı almasına izin verdim. Gözlerimi kapatıp yine aynı güne, aynı saate gittim prangamın vurulduğu güne.
MERHABALAR, FARKINDAYIM BİRAZ GECİKTİM FAKAT İNANIN ELİMDE DEĞİL, HIZLA BÖLÜMÜ YAZIP SİZE ATMAYI ÇOK İSTİYORUM. UMARIM EN KISA ZAMANDA SİZLERLE OLACAĞIM O ZAMANA KADAR SİZE BU UFAK ALINTIYI İLETİYORUM. LÜTFEN YORUMLARINIZI DA ESİRGEMEYİN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEZÂ (CEHENNEM)
Novela JuvenilBu kitap gerçek hikayelerden beslenen bir kitap kendinizi bulmaya hazır mısınız? "Zaman biz fark etmesekte geçer, yerini yeni yaşanmışlıklara yaşanılacaklara gebe olarak bırakır. Belki de yeni acılar, yeni mutluluklar keşfetmeye. Ama hiçbiri zaman...
