Ferrari Prensi / Charles Leclerc

geçmişin izleri

Dnf
Bariyer
Dnf
Veeeee daha çok bariyer. Sezonun ile üç yarışının özeti.

Sezona o kadar kötü başlamıştık ki şu an bütün fabrikanın morali berbattı. Charles ise korkutucu derecede sakin ve sessizdi. Hayallerini gerçekleştirememek o kadar berbat bir durumdu ki onu çok iyi anlıyordum. İkimizde tek bir şey istiyorduk Ferrari ile şampiyon olmak.

Ben hayal kırıklığımı bağıra çağıra ifade ederken Charles çoktan bazı şeyleri kabullenmişti. Ferrari onda çok büyük yaralar açmıştı.

Her zaman ki gibi son yarışta da çok kötü performans göstermiştik ve sonunda bir aylık tatilimiz başlamış Maranello'ya dönmüştük.

Geleli beş gün olmuştu ve hâlâ aynı konsept ile devam edelim diye ısrar ediyorlardı ama ben bağıra çağıra isyan bayrağını çekmeye hazırdım.

"Bakın efendim bu konsept ile başarılı olamayacağımız ortada neden hâlâ ısrar ediyorsunuz."

Lorenzo söylediklerim ile bana öyle bir ters bakmıştı ki korkmamak elde değildi ama korkmuyordum Ferrari'ye daha fazla zarar vermesine izin veremezdim. Bu yüzden Vasseur'a dönerek onun ile konuşmaya başladım.

"Lütfen siz takım patronusunuz performansımız ortada artık ağırlığınızı koymanızın vakti geldi."

Vasseur'un ofisinde sadece üçümüz vardık ve söylediklerim ile düşünceli bir şekilde yüzüme bakmaya başladı. Kısa süreli suskunluğundan sonra konuşmaya başladı.

"Sadece bir haftan var en başında bize sunduğun tasarımını daha da geliştir ve gel."

Neeeee neee neee nasıl yani benim tasarımım mı kabul edildi az önce. Tamam hemen gidip çizimlere başlamalıyım.

"Hayır buna izin veremem." ve beklenen huysuz Lorenzo'nun itirazı.

"Bu takımın patronu benim Lorenzo kararları ben veririm."

"Gerçekten buna inanıyor musun Vasseur?"

Alaycı ama korkutucu konuşması sonrası ortam bir anda gerildi. Lorenzo huysuzu konuşmaya devam etti
"Bu takımda sadece aerodinamik baş mühendisi değilim hatırlatırım. Yönetim ile papaz olmak istemezsin diye düşünüyorum Vasseur."

Lorenzo'nun söyledikleri üzerine Vasseur bana bakmadan oldukça sinirli bir şekilde dışarıya çıkmamı emretti. Ayy hayır gidemem kavga falan edersiniz sonra tek kalınca. Çıkmayıp ikisine de bakmaya devam ederken Vasseur deyim yerindeyse bağırarak

"Laura çık." dedi ama Lorenzo

"Kal." dedi. Bu sırada Vasseur tekrardan

"Çık." dediğinde çıkmanın daha mantıklı olacağına karar verdim ve kapıya doğru hâlâ onlara bakarak gitmeye başladım. Ama yılan Lorenzo durur mu hemen saldı zehrini ve beni oldukça şaşırtan cümlesini kurdu.

"Amcan ile konuştunuz mu son zamanlarda Laura?" gerçekten mi öğrenmiş olamazsınız ama amcamı.

"Anlamadım efendim?" diye sorarak salağa yatmaya çalıştım ama işe yaramadı.

"Neyini anlamadın? Newey ile görüştün mü?" siktir ama yaa nasıl öğrendiniz ki bunu?

"Evet görüştüm ama siz nasıl biliyorsunuz?" neyse Laura bu öğrenilmeyecek bir bilgi değil en azından şu şu an odada üçümüzden başka kimse yok buna da şükür.

Kapıdan uzaklaşıp eski oturduğum yere gittim ve oturdum. Şu an acayip gerilmiştim.

Her şeyden öte istesem amcamın adı ile bütün kapıları açardım ama bunu istemediğim için saklamışım bu gerçeği.