වර්ණ 🌈 [YiZhan]

19 කොටස

අලුත් දවසකට ඉර පායද්දි වෙනද වගේ නෙවෙයි මමත් මේ ගෙන්දගම් පොළොවේ ඉදන් හිත අස්සෙ බලාපොරොත්තුවක් තියාගෙන අලුත් හුස්මක් ගත්තා

හැමදාම පුරුදු විදියට දේව්ටත් කෑගහලා අමාරුවෙන් ඒකවත ලෑස්ති කරගෙන පහලට එද්දි හතටත් කිට්ටුයි

"හැමදාම පුකට පයින් එකක් අනිනකන්ම උඩදාගෙන නිදි හැලයා..."

"අනේ මේ දැන්වත් නවත්තගන්නවද මගුල උදේ පාන්දර කරච්චලේ"

"ආ...අහන් ඉන්න අමාරුදු උබට ඒවුනත් අහන් හිටපන්...දැන් හැමදාම පරක්කු වෙලා තමා මට යන්න වෙලා තියෙන්නෙ"

"ඉතින් ඔච්චර පාන්දර යන්න ඕනනම් ඇකඩමියෙම නිදාගන්නවකෝ"

"එහෙමද ආස"

"නැ ප්‍රේමදාස..."

"එව්ව් හැලයා.."

"අනේ අයියේහ්හ්හ්හ්..."

"ඌයිහ්... බන් කණ කෑ ගහන්න එපා"

"එහෙනම් කටවහන් හිටපන්"

"දෙනවා දැනගනින් පොඩි පගයට"

"ආව්ව්... මොළෙත් එක්ක හෙල්ලුනාද කොහෙද"

මට සද්දෙ දාද්දි මමත් ඇන්නා දේව්ගෙ ඔලුවට පාරක්... ඒකනම් හැබැයි මිනිහට රිදුනද කොහෙද කමක් නැ මුගේ දැන් කට වැඩි පොඩි යස්සයා හදලා ගන්න ඕන

"හ්ම් රතු ඉර වදින්න කලින් පල..."

ඇකඩමිය ඇතුලට කාර් එක නොදා මම කියද්දි දේව් මගෙ දිහා බැලුවේ අමුතුවට

"ඇයි කොහෙ යන්නද තමුසේ?"

"පොඩි බඩු වගයක් ගන්න තියේ උබ පලයන්කෝ පන්ඩිතයා නොවී....දන්නවනේ මල්ලි කියලා නැ මම අකුරට යැඩ හරි"

"යැයි යැයි....අකුරට බැරිනම් හකුරට"

"යකෝ.... හිමින් වහපන් ඕක...අනිත් දවසෙ බස් එකේ වර හැලයා"

මට ගස්සලා කාර් එකෙන් බැස්ස දේව් මාත් එක්ක තියෙන තරහා කාර් එකේ දොරෙන් පිරිමහද්දි ඒක වැහුව වේගෙට මගෙ ඇගත් හිරිවැටුනා....මගේ black princess

දේව් ගේට් එකෙන් ඇතුලට යනකල් බලන් හිටපු මම කෙලින්ම ආවේ ලගම තිබුන Art store එකට