ABİLERİM (kuzgunleşe)

0.2

Anahtarla kapıyı açıp çantamı salondaki koltuğun üstüne fırlattım ve masanın üzerinde gördüğüm üç tane jelibon paketiyle olduğum yerde kaldım. Gerçek olup olmadıklarını anlamak için birkaç kez gözümü kırpıştırdım. Gerçekten oradalardı. Kocaman gülümseyip bir paketi elime aldım ve abimlerin kaldığı odaya baktım ama boştu. Depoda olabilecekleri ihtimaliyle merdivenin başındaki kapıyı açtım ve merdivenden inmeden önce açtığım kapıyı kapatmayı ihmal etmedim. İkişer ikişer atlayarak bitirdiğim merdivenden sonra önüme çıkan kapıyı da açtım. Artık depodaydım. 

Barlas abimi görünce gözlerim parladı. Sandalyeye oturmuş kitap okuyordu.

"ABİ!"

"Bebeğim?"

"JELİBON ALMIŞSIN. Maaşını verdiler mi?"

"Verdiler verdiler."

Gülümseyerek abimin yakınındaki masanın üstüne çıktım ve bağdaş kurdum. Abim kafasını kaldırmadan önce gözleriyle bana baktı sonra da kafasını kaldırdı.

"İnşallah okulda da böyle oturmuyorsundur Minelya!"

"Abi saçmalamayın ya!" Durup kaşlarımı çattım ve devam ettim. "Abim nerede?" 

"Bugün mesaiye kalmış."

"Kaçta gelirmiş?"

"7 gibi. Şimdi izin verirsen kitabımı okuyacağım."

Abim tekrar kitap okumaya dönecekti ki tekrar konuştum.

"Günümün nasıl geçtiğini sormayacak mısın?"

Abim bana hak verir gibi bir bakış attığında gülümseyerek ağzını araladı.

"Günün nasıl geçti bebeğim?"

"Güzeldi. Sorun çıkarmadım. Daha doğrusu kimse bana bulaşmadı."

"Çok şükür!"

Abim kitabına indirdi başını ve gülümsedim.

"Senin günün nasıl geçti?"

"Benim de güzeldi." dedi iç çekerek ve kitabını havaya kaldırdı. "İzninle!"

Kafamı bir kere aşağı salladıktan sonra masanın üstüne uzandım. Aynı zamanda da jelibon yiyordum. Bir süre bugün olanları tarttım kafamda. Gitmemeli miydim? Korkaklık ediyor olamazdım di mi? Hayır Minelya saçmalama, gideceksin ve Elif'e yaptığının hesabını soracaksın. O kim oluyor da bir kıza böyle davranmayı kendinde hak görüyor? 

"Abi?"

"Söyle güzelim!"

Abimin sınırlarını zorlamaya başlamıştım ama canım sıkılıyordu.

"Adalet, bir nevi, birine hak ettiği karşılığı vermek mi demek?"

"Hak ettiği karşılık, eğer doğru olansa, evet bir nevi öyle demek."

"Peki, doğru olanı nasıl bileceğiz? Yani kime göre doğru olmalı? Benim doğrularımla senin doğruların farklıysa?"

"Güzel soru ama senin sorduğun bu soru, insanların kötülük yapabilmek için kaçma yöntemi. İyilik adına birilerine karşılık vermelisin. Mesela sana haddini aşarak davranan erkeklere fiziksel bir zarar vermek yerine, bunu bizimle konuşup müdürle birlikte bir ceza vermek adil olur. Ama birinin yaptığı kötü bir şeye aynı kötülükle karşılık vermek, intikam demektir Minel ve sadece onların canı yanmaz. Günü geldiğinde canı yanan sen de olursun."

Oflarken göz devirdim.

"Çok sıkıcısın abi! Bu nasıl bir rol kesmek? Gören de dünyanın en iyi kalpli insanı sanar seni."