🦊🦊🦊
Parka vardığımda Hakan çoktan gelmişti ve çardakta oturuyordu. Ben de karşısına geçip oturdum. Ellerimi birbirine kenetledim ve yapmacık gülümsememi yerleştirdim yüzüme.
"Geç kaldın."
Kolumdaki saate baktım. 22.01.
"Çok mu beklettim?"
"58 saniye falan."
Burnumdan güldükten sonra ciddi bir şekilde yüzünü incelemeye başladım.
"Derdin ne senin bizimle?"
Büyük bir kahkaha attım. "Benim mi derdim ne? Senin arkadaşın benimle uğraşmadığında gözüm bile size değmiyor. Ne sanıyorsun sen, dünyanın etrafınızda döndüğünü falan mı?"
"O zaman şöyle sorayım, derdin ne senin insanlarla?"
"O zaman ben de şöyle cevaplayayım, bana bulaşmadığı halde bulaştığım birini gördün mü?"
"Bulaşmaları için her şeyi yapıyorsun sen de."
"N'apmışım mesela?"
"Bakışların."
"İnsan sevmiyorum. Bu bana bulaşmaları için yaptığım bir şey değil. Ama konu bu da değil zaten şu an. Umut nerede?"
"Ne yapacaksın?"
"Kellesini keseceğim."
"Ne salak bir kızsın ya!"
"Senin sorun da çok salakçaydı! Olayı o başlattı. Sen nesisin onun, avukatı falan mı?"
"Benimle buluşmaya geldin, Umut'la değil."
Kafamı ona hak verdiğimi belli eder şekilde salladıktan sonra şarkı mırıldanmaya başladım.
"Biiiir, çok sıkıldıımm. İkiii, yerim çok dar. Oooo, senden çok var. Beni mi buldun şimdi? Çok işim var."
"Minelya!"
Kafamı kaldırıp Hakan'ın yüzüne baktım.
"Gerçekten bir şey soracağım."
"Sor."
"Psikiyatriste gitmeyi denedin mi?"
Güldükten sonra cevap verdim. "Neden, deli olduğumu mu düşünüyorsun?"
"Bayağı."
"Onları boş ver de, geçen neden Elif'i sıkıştırdın sen?" dedim ve artık yüzümde acımasız bir ifade vardı.
"Ne!?"
"Soruma cevap ver, bilmiyormuş gibi yapma!"
"Ne anlatıyorsun sen Minelya!?"
Ayağa kalkıp cebimdeki bıçağı çıkardım ve masaya sapladım. Elimden bırakmadığım bıçağa gitti Hakan'ın gözleri.
"ELİF'İ NEDEN SIKIŞTIRDIN HAKAN!?"
"Minelya saçmalıyorsun şu an. Ben kimseyi sıkıştırmadım."
"YALAN SÖYLEME!"
"Neden sıkıştırayım bir kızı ya!?"
"Ben de onu soruyorum sana!"
"Yapmadım öyle bir şey. Benim de kardeşim var, tamam sana parlamış bağırmış olabilirim ama kimseyi sıkıştıracak karakterim yok."
Yapmamış mıydı? Allah aşkına ben yapıyordum? Belki de gerçekten psikolojim bozuktu. Belki de mi? Benim psikolojim kesinlikle bozuktu. Ve bunun farkındaydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLERİM (kuzgunleşe)
Teen Fiction"Minelya, kolum uyuştu abim. Saat de geldi zaten kalk artık!" dedi Barlas abim. "Kolun umrumda değil." "Senin okulun benim umrumda ama. Gece boyu kolumun uyuşmasına sebep olduğun için seni okula göndererek intikamımı almam lazım." "Neden sevgilin ol...