"Minelya, kolum uyuştu abim. Saat de geldi zaten kalk artık!" dedi Barlas abim.
"Kolun umrumda değil."
"Senin okulun benim umrumda ama. Gece boyu kolumun uyuşmasına sebep olduğun için seni okula göndererek intikamımı almam lazım."
"Neden sevgilin ol...
Sabah olduğunda gözlerimi araladım ve hemen kolumdaki saate baktım, 05.55. Yine alarmım çalmadan beş dakika önce uyanmıştım.
"YES BE! Yine kazandım."
Evet, alarmımla yarış yapıyorum...
Kalkıp duşa girdim, duştan sonra tekrar odama geldiğimde masamın üstündeki radyoyu açtım ve radyoda 'Çelik- Ateşteyim' çalmaya başlayınca günü enerjiyle açacağım için sevindim. Gülümseyerek tarağımı elime aldım ve aynadaki yansımama karşı dans ederek şarkı söylemeye başladım.
Bir süre sonra odama Pamir abim girdi.
"Ya Minelya! Abim bir kere de düzgün uyanayım, he? Mesela üstüme atla ona bile razıyım ama şu şarkılarla gümbür gümbür uyanmaktan kafayı tırlatacağım ben. Az kaldı."
Radyonun sesini kısıp abime üzülmüş rolü kestim.
"N'oldu abi? Şarkıyı mı beğenmedin yoksa?"
"Bir kere de ciddiye al be kızım!"
Ben kahkaha atarken abim beni süzdü ve kaşlarını çattı.
"Üstünü giyin, saçını da kurut. Hasta olma. Şu radyonun sesini de kıs n'olursun?"
"Tamam, öptüm!"
Radyonun sesini öncekine göre daha fazla açıp güldüm ve üzerime okul formalarımı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı kuruttum ve yatağımın üstündeki kravatımı elimde sallaya sallaya odamdan çıktım. Aynı zamanda da 'İsmail YK- Allah Belanı Versin' söylüyordum.
"BENİ BENDEN ALDIN, ATTIN, BENİ SATTIN, YAZIKLAR OLSUN! ALLAH BELANI VERSİN, ALLAH SENİ KAHRETSİN!"
"Bir gün farklı uyansan şaşıracağım güzelim." dedi Barlas abim gülümserken.
"ÇOK ACIKTIM!"
"Minelya, bu etekle nasıl okula alıyorlar sizi abim?" dedi Pamir abim her sabahki konuşmayı başlatırken.
"Ben de bilmiyorum abi ama otururken çok zorlanıyorum. Bağdaş bile kuramıyorum, inanabiliyor musunuz?"
"LAN! DENEME ÖYLE BİR ŞEY!"
"Şaka yapıyorum abi ya. Gerçekten okuldan bağdaş kurmaya çalışmıyorum."
Evet, çalışıyorum.
"Minelya, bak okuldan bir sorun daha duymak istemiyorum. Anlaştık mı?" dedi Barlas abim de.
İç çekerken gözlerimi devirdim. Çünkü artık bunu duymaktan sıkılmıştım. Hayır bir de yetmiyormuş gibi sanki suçlu olan benmişim gibi davranılıyordu okulda.
"Eğer sınırlarımı aşmazlarsa bir sorun duymazsın abi. Bana dokunmayana dokunmam bile, biliyorsunuz."
"Doğru söylüyor abi, bazı erkeklerin cidden hak ettiğini düşünüyorum."
