Bilinmeyen Numara : Gözünle bakarsan bulamazsın , kalbinle bakmayı dene peri kızı...
‼️
İlk bölümler acemice yazılmıştır. İlerleyen bölümlerde daha iyi bir hale gelmiştir.
‼️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__________
Hayat bazen yaşamaya değerdi. Hayatı yaşamaya değer kılan bazı şeyler vardı. Bunların sadece insan olmasına gerek yoktu. Bazen herhangi bir canlı , işiniz , bitkiniz , sevdiğiniz filmler , kitaplar , yemekler... Birçok şey yaşamaya değer kılardı hayatı.
Benim ise en büyük şansım ailem. Kardeşlerim ve artık sevdiğim çocuk... Hepsi bu hayatı yaşamaya değer kılan en özel parçalarımdı.
Hafta sonu gelmiş çatmış ve Kunt ile buluşmaya gidiyorduk. Kapıda bekletmek zorunda kalmıştım çünkü Poyraz ile Bulut beni içerde tutmuş saçma sapan öğütler sıralıyorlardı.
Bora en son kapıda Kuntla sohbet ediyordu ve neden bu kadar geciktiğime bakmaya gelse iyi olurdu. Çünkü bu iki çatlak beni kesinlikle salmıyordu.
" Bana bak kızım. Herhangi bir yakınlaşmada basacaksın tekmeyi malum yerine."
Şaşkınca Poyraza bakıyordum. Ardından şive yaparak konuşmaya başladı.
" Namusunu koruyacaksın hanım ağam. Nasıl öğrettiysek öyle."
Bulutun Poyrazın kafasına vurmasıyla sonlanmıştı saçma cümlesi. ' Ciddi misin ' der gibi bakıyorduk ona.
" Ne ?"
" Eben. Sence de abartı olmadı mı gerizekalı?"
Bulut normalde Poyraza takılırdı ve şu anda ağır bir şey de söylememişti. Beni rahatlamaya çalışıyordu bir yandan şaka yaparak. Ancak Bulut son yaşanılan şeylerden sonra bana karşı şakalarını azaltmış ve her anlamda kırmamaya daha çok özen göstermeye başlamıştı. Ayrıca bunun şakasının da olmaması gerektiğinin farkındaydı.
Poyraz suratını asarak suçlu bir ifadeye büründü. Kafasını kaşıyarak konuşmaya başladı. " Tamam abisi bu biraz fazla oldu..."
Aniden suçluluk duygusundan çıkıp yükseldi. " Ama sen yine de elini omzuna atmasına , bir yakınlaşma göstermesine izin verme kızım işte ya. Höst ulan , daha ilk buluşma ! Başlarım tüm sürecine. "
" Sana şeker verirse almıyorsun güzelim tamam mı ? Erkek milleti bu , güven olmaz."
Garip garip bakıyordum ikisine de.
Şafak ? Bunlar de erkek değil mi ?
Farkında değiller , sus...
Bu sefer Poyraz Bulutun kafasına vurdu. " Salak ! Biz neyiz ?"
İki elini de kaldırarak , " Biz istisnayız abisi," diye savundu.
Açılan kapıyla sevinçten yerimde tepinecektim neredeyse. Bora gelmişti !
" Ne yapıyorsunuz oğlum burda ? Niye tutuyorsunuz kızı?"
