Peri Kızı / Texting

10. Bölüm

Bu bölümü biricik kız kardeşime armağan etmek istiyorum , o kendisini çok iyi biliyor. Canım karakterlerimizden bir daha bu kadar uzak kalmamamız dileğiyle kuşum , yüzünü güldürebildiğim bir bölüm olsun , iyi ki varsın , mutlu okumalar ❤️‍🩹

Son mesajın üstünden iki gün geçmişti ve bu 2 günde bilinmeyene şüphelerimi yansıtmamaya çalışmıştım.  Okulda kendimce bir arama yapmaya başlamıştım. Herkesin hal ve hareketlerini iyice gözlemliyor , kendimce çıkarımlarda bulunuyordum.

Şimdiyse okuldan eve dönüyorduk. Poyrazla ertelediğimiz geceyi bugün yapacaktık. Biraz ileride Bora'larla yolumuzu ayırdık. Eve varmaya yakın biz kendi halimizde sohbet ederken karşıdan Gedizin geldiğini fark ettik.

" Bunun ne işi var burda ," diye bir soru yöneltti Poyraz. Bana ciddi bir şekilde bakarken ' bilmiyorum ' anlamında dudak büküp tek omuzumu kaldırdım.

Gediz bizi fark etmemişti. Yan yana geldiğimizde Poyraz , Gedizin kulaklığının tekini çıkarıp zavallının kulağının dibinde
" Selamın aleyküm hacı ," diye bağırmaya başladı.

Gediz neye uğradığını şaşırarak Poyraza garipçe bakmaya başladı. Çok geçmeden Poyraz dayağı yemişti...

" Gerizekalı ! insan gibi selam vermeyi bilmiyor musun sen , " bana dönüp , " öğretemediniz mi kızım şuna ," deyince mahçup bir şekilde gülümsemekten başka bir şey gelmedi elimden.

Poyraz sinsi sinsi  sırıtırken kulaklıktan yükselen şarkının tanıdıklığıyla olduğumuz andan silindiğimi hissettim. Şaşkın bir şekilde donakalmışken Poyrazın beni sarsmasıyla kendime geldim.

" Gidiyoruz diyorum alo ! Dünyadan Şafağa , burda mısınız acaba ," dedikten sonra durup tatlı bir şaşkınlığın ardından sevinçle , " çok güzel kafile oldu lan ," deyip sırıtmaya başladı.

Gediz gözlerini devirdikten sonra " Aptal herif. İyi misin sen Şafak ," diye bana yöneldiğinde kafamı sallayıp , " İyiyim , " dedim.

Ardından vedalaşıp ayrıldık.

" Neydi senin ordaki tavrın? Ne oldu ," diye soru yöneltti Poyraz.

" Hiçbir şey ," deyip geçiştirmeye çalıştım ancak bakışlarıyla azarladı beni.

Derin bir of çekip, " Evde konuşuruz," deyip konuyu kapattım.

Evde kendimiz yemek yapmak yerine pizza sipariş etmiştik. Çünkü böyle daha az yorucu ve daha güzel oluyor ?

Hava kararmış , özellikle Poyraz için tam dertleşme ve dedikodu zamanı gelmişti.

Ağzımdaki pizzayı bitirip konuşmaya başladım.

" Eee anlat bakalım Poyraz efendi , abinle ne yaptın ? "

" Vallahi kanka , orası biraz karışık ," dedi ağzı doluyken.

" Şimdi benim bu abim bir şeyler zırvaladı ama pek inanamadım," dediğinde kaşlarımı çatmıştım. " E anlat artık a-" demeye kalmadan sözümü kesmiş , " Sakin kızıl güneşim , küfür etme sonra alışkanlık yapıyor , azar yiyen de biz oluyoruz , " dediğinde hafifçe güldüm.

Bulut ve Poyraz küfür etmeyi çok seven bir ikili olduğundan , onların yanında küfür etmemek imkansızdı. Bora da küçüklüğümüzden beri bana küfür öğrettikleri için küfür ettiğim bazı zamanlar onlara kızardı.

Aslında onlardan duymasaydım elbet yine bir yerden duyardım ama ne yapacaksın...

Fantezi...

Ağzındaki lokmayı yutup anlatmaya başladı.