Waiter yoongi || yoonmin

15

İyi okumalarrr.....

Kapının ağzında durduğumda kulaklarıma dolan sesle tüm dikkatimi odadaki kişiye vermiştim. Sözlerini anlamlı bulduğum şarkılardan birini açmış ortalığı topluyordu.

Gülümsemeden edemedim.

Kapıyı açıp içeri girmiştim ve okumaya yarım bıraktığı şarkının devamını da ben mırıldanmıştım. Sesimi duyar duymaz arkasına dönüp irislerini gözlerimle buluşturmuştu.

Şarkını birlikte okuyup bitirene kadar hiçbirimiz yerimizden bile kıpırdamamıştık. Sonlara doğru geldiğimizde yavaş yavaş Yoongiye doğru adımladım. Tam karşısına geçtiğimde benden biraz kısa olan bedene bakmaya başladım.

İnanırmısınız çok güzeldi. Bembeyaz teni parıldamasına sebep oluyordu. Elimi saçlarına daldırıp kenardaki tutamlarla oynamaya başlamıştım.

Birşey diyemiyordum. Ne diye bilirdim ki?

"Şarkıyı neden biliyorsun?"diye saçma bir soru sordum. Ne alaka amına koyayım.

"Lise zamanlarında duyduğum şarkıydı. Ş-şey birisinden duymuşdum"

O sırada aklıma gelen anıyla kıkırdamadan duramadım. Kimin hakkında konuşduğunu çok iyi biliyordum

Flash back

Yoongi, lise 1

Sikeyim matematik hocasını tamammı? Neymiş okulda uyumak olmaz, okula küpeyle gelinmez. Sanane yarram, sanane.

Dersten morelim sikilmiş şekilde çıkarken birde otobus beklemek zorundaydım. Biraz bekledikden sonra nihayet otobüs gelmişti.

Otobüse bindiğimde içimden 'Binmez olaydım' dedim. İçeride sadece bir tek boş yer kalmıştı. Tamam sorun bu değil ama hemen yanında kalbimin sahibi-Jimin duruyordu. Ahh ayak üstünde de duramam çok garip durur.

"Genç adam içeri geçecekmisin? Kapıyı kapatacam da"

Şöförün seslenmesiyle kısaca gülümsedim. Ve derin nefes alıp ona taraf ilerledim. Kulakcıkla telefonuna bakıyordu. Kafasını kaldırıp etrafa baktığında bakışları beni buldu. Güzümseyerek ayağa kalkıp yan tarafına geçmem için yer verdi.

Duymayacağını bildiğim için teşekkür etmek yerine bende güçle gülümsemeye çalıştım. Şu an gülümsemek değilde ağlamak istiyordum.Geçip yanına oturduğumda oda yerine oturdu.

Kalbimin sesini duyacağından korkuyordum. Çünkü her an dışarı çıkmak ister gibi atıyordu. Bir yandan ona bakmak istemezken diğer yandan da gözlerimi dikmiş izliyordum onu.

İlk defa bu kadar yakındım ona. Yani s
alak çocukların beni Jimin'e doğru itmesinden başka. İtmek te maşşallah hepsi birlikte çöpmüşüm gibi atmıştılar beni. Neyse konumuz bu değildi.

Ben bunları düşünürken ikinci kez bana dönüp baktı. Bende yakalanmanın utançlığıyla bakışlarımı pencereden dışarı çekmiştim.

Arabanın tekerlek sesinin arasından onun sesini duydum. "Dinlemek istermisin?"

Dönüp Jimin'ime baktığımda kulaklığının tekini çıkarıp bana uzatmıştı. Elimdeki bu fırsatı itirmemek için hemen kabul ettim.

"Olur"

Kulakcık kablolu olduğu için ona yakınlaşmak zorunda kalmıştım. Buysa kalbimin daha da yüksenten çarpmasına sebep olmuştu.

Jimin'in eşcinsel olduğunu anlamıştım. Çünkü şarkı bizi anlatıyordu. Üzerimden ağır bir yük kalkmıştı. Her zaman onu sevdiğimi duyup benden nefret edeceğini düşünürdüm. Ama öyle değilmiş

Jimin

Yanımda oturan çocuğun kalp atışlarını rahatlıkla duyuyorum. Yaşadığı yer dışında onun hakkında olan tüm şeyleri biliyordum. Takıntılımıyım ya acaba?

İlk defaydı bu kadar yakınımda olması. Birkaçkez arkadaşları yüzünden yakınlaşmıştık ama bu ayrıydı. Yanımda, aynı şarkıyı ve aynı duyguları paylaşırken herşey farklıydı.

Kulakcığın kablosunu elimin içine sıkıştırıp aşağı doğru çekmeye başladım. Yoongi de kablonun kısalması yüzünden ufak ufak yakınlaşıyordu bana doğru.

Tam kafasını omzuma yaslayacaktıki şöför "Durağa geldik inen varmı?" dedi. Bununla beraber Yoongi çabucak ayaklanmıştı. Gitmeden önceyse "Şarkının ismi ne çok güzeldi, ve b-benimle şarkını paylaştığın için teşekkürler" dedikten sonra cevabını alıp koşarak uzaklaştı.

Konuşarken beyaz yanankları kıpkırmızı olmuştu. Haliyle buda onu çok tatlı göstermişdi.

Flash back end..

Aklıma gelen anılar daha fazla gülmeme sebep olmuştu. O tatlı hali hayla gözümün önünden geçmiyordu.

"Jimin, neden gülüyorsun? Komik şey mi var!" diye tepindi.

"Şarkınızı benimle paylaştığınız için teşekkürler" Birkaç yıl önce olan konuşmadan Yoongi'yi yanıtlayarak cevap vermiştim.

Anında yüzü kızgın(!) hal alırken ciddi ciddi bana bakıyordu. Aynı zamanda da şaşırmış şekilde. Bense gülmekten odayı sırtlamıştım. Birisi onadan kiminse korkmadınığı söyleye bilirmi?

"Sen, sen hatırlıyormusun"

Kendime düzen verip düz şekilde durdum. Yüzüne doğru yakınlaşıp yüzüme bir gülüş yerleştirdim.

"Unuturmuyum bebeğim?"

Bir anlık içime bir cesaret doldu. Yapıb yapmayacağıma hayla tam karar veremiyordum. Ama içimden bir ses yapmamı söylüyordum.

"Kimse liseden beri sevdiği biriyle olan anısını unutmaz değilmi?"

diyerek arkamı dönüp kapıya ulaştım. Arkama kısaca baktığımda orada far görmüş kedi görmüştüm.

"Ne?" diyerek mırıldandığında dudaklarım keyifden yukarı kıvrıldı.

"Hadi gelmiyormusun?"

Merhaba bebeklerimm nasılsınız? Dün size uyumayın demişdim ama kendim uyumuşum😂😂😂. Kardeşimle uzandığımda birde baktım anaa uyumuşum.

Sizce nasıl molmuşşş? Bence kötü oldu. Yorum ve oylarınızı bekliyorum biliyorsunuz değilmii?

Yoonminimizi birleştirelimmi aşklarr?♥️✨✨

İyi günler bebişlerim, iyi gecelerr🌖🙋