Waiter yoongi || yoonmin

Merry me pt1.

Namjoon'la sevgili olmamızın üzerinden birkaç hafta geçmişti.  Hislerimin yoğunluğuyla artık bekleyememiştim. Ona konuşmamız gerektiğini söylemiştim. Bana 'benim de söyemem gereken birşey var" değip telefonu kapatmıştı. Birşeyler olduğunu tahmin etmiştim. Ama bana aşık olduğunu söyleyeceğini sanmamıştım.

O günden sonra Namjoonuun evinde kalmaya başlamıştım. Diğer çocuklara da yakın olduğu için ora yerleşmiştim. Ben olmasam bu başıboş çocuklar açlıktan geberip gider.

Zaten bir bok anlatmıyorlar. Yoongi'nin enişteyi kaptığını benim ilahi güçlerim olmasaydı belkide çocuk yaptıktan sonra öğrenecektik. Neyse ya konu neden Yoongi'ye geldi.

Buzdolabını açıp gözden geçirmeye başladım. Buzdolabının bomboş olmasıyla kaşlarımı çatmıştım. Dolapta sadece 6 çeşit yemek vardı. Düşünsenize 6 çeşit.

"Namjoon koş!" diye bağırdığımda endişeyle koşa koşa yanıma gelmişti.

"Hayatım geldim noldu? Birşeymi oldu biryerine" diyerek telaşla konuştuğunda kıkırdamadan edememiştim. Ellerimi belime koyup kaşlarımı çatarak baktım.

"Sen kendin ne yiyip içiyorsun, bizim salak çocuklara ne yediriyorsun!?" diye  konuştum.

Elini kalbine götürerek derin nefes aldı. Ne var ya cidden hiçbirşey yoktu dolpta. Yakınlaşıp ellerini belime doladı daha sonra da dolabın içine baktı.

"Aşkım buzdolabında yer yok" demişti.

"Sus hatırlatayım sen bir öküzsün ve öküzler konuşamaz!"

"Naptım ben ya neden öküz oldum şimdi hm?" diyerek yüzünü boyun girintme gömdü. Elimde itip kenara savurdum sinirle.

"Nedenini mi soruyorsun hala sen! Kaç yıldır bekliyorum gelip açılmadın bana!" konuştum. Ağzını açıp birşey söyleyecekti ki konuşmasına izin vermedim.

"Sus! Otur şuraya şunları soy" diyerek masada olan sebzeleri gösterdim. Yine birşey söyleyecekti ki bu kez de sözünü kestim.

"Öküzler konuşamaz!" dediğimde sonunda masaya oturmuştu. Bense zafer elde etmişcesine arkama dönüp işlerimi halletmeye koyulmuştum.

Birkaç saat sonucunda mutfağın altını üstüne çevirmiştik. Daha doğrusu Namjoon çevirmişti. Söylediğim hiçbirşeyi düzgün yapmıyordu. En son güzelim mutfağı bok götürdüğe için avazım çıktığı kadar bağırmıştım.

"Namjoon sakar herif gebereceğim seni!"

O anda elindeki yamuk yumuk doğranmış havucu atıp mutfaktan kaçmıştı. Ah ne hallere düştüm ben. Yüzüm kırışacak kaşlarımı çatmaktan sonunda. Kalan işlerimi de halletmiştim. Karşımdaki yemeklere gurur duyarcasına bakıyordum. Adamın seviyorum bu işi işte. Her zaman bir restoranım olmasını istiyordum. Ama büdcem okadarda büyük değildi. Ailem seve seve yardım ederdi ama ben kendi gücümle ebeveynlerimden yardım almadan kurmak istiyordum karyeramı.

(Tahminlerinizi alayımm)

Yorgunca mutfaktan çıkıp kendimi salondaki kanepeye attım. Namjoon ortalıklarda görünmediği için garipsemiştim ama birşey yapmadan uzanmıştım. Merdivenderden Namjoonun ayak seslerini duyduğumda ona doğru gördüm.

Karşımda taş gibi bir adet Namjoon duruyordu. Şimdi ben buna nasıl azmıyım ya. Üzerinde dar kot pantalon ve içine sıkıştırdığı siyah gömlek vardı. Kasları resmen düğmeleri zorluyordu.

"Namjoon..... Kasların gömleği yırtacak" dediğimde gülümsemişti.

(geliyorrr)

"Kaslarım yok ya gömlek dar" dediğinde mehşur kahkahamdan atmıştım.

"Ne demezsin, Nereye gidiyorsun bensiz" dediğimde yanıma gelip dudağıma kısa ama sert öpücük kondurdu.

"Hadi bebeğim hazırlan çıkalım" dediğinde nereye diye soracağım sırada beni susturmuş ve 'sürpriz' demişti.

Yukarı çıkıp Namjoon'un aksine bol asker yeşili kargo pantalon üzerime de siyah tişört gitmiştim. Aşağı gidip tam Namjoon'un karşısında durdum. Bana büyülenmiş şekilde bakarken bende aynı şekilde ona bakıyordum.

"Çok güzelsin" dediğinde sırıtarak cevap verdim.

"Tabiikide güzelim e boşuna bana world wide handsome demiyorlar"

"Kim diyor?" diğe sorduğunda düşündüm. Harbi kim diyordu onu.

"Bilmiyorum. Namjoon çok seksin" dediğimde oda benimkine benzer bir sırıtış sundu.

"E tabiikide armyler bana boşuna seksi beyin Namjoon demiyor"

"Armyler kim amına koyum" diye cevapladığımda bilmiyorum anlamışda omzunu silkti.

"Bakıyorum da ağzın bozulmuş senin hmm. Terbiyen yok galiba" dediğinde pişkin pişkin sırıtıyordu. Biraz oynamaktan sorun olmaz bence.

Ellerimi  göğüsüne koyup yüzümü yakınlaştırıp kulağına doğru fısıldadım. "Evet bozulmuş. Terbiyelendirmek istermisin?" diye sorduğumda yutkunduğunu duydum.

Ellerini belime koyduğunda vücudumu titrememsarmıştı. Gerceçten bu adam beni kötü etkiliyordu. "Seve seve ve çok güzel terbiye ederdim ama şu an gitmeliyiz" dedi. Ve bu kez ben yutkunmuştum.

Hızlıca çapkın halinden çıkıp samimi bir gülümseme sundu ve beni evden çıkardı. Artıq 10 dakikadırki yürüyorduk ve ben şimdiden bıkmıştım.

"Namjoon gelmedikmi daha artık. Ayaklarım kırıldı. Acıktımm." diğe sızlandığımda bu kez aldırmadı çünkü evden çıkandan mızıldanıyorum.

"Dünyaları yesende doymazsın sen hayatım. Ama en büyük sorunsa bir kilo bile almıyorsun" dediğinde elimi kurtarıp kaşlarımı çattım.

"Ha yani şimdi sen benim çok yemeyime mi taktın?" dediğimde güzel yüzü anında silinmişti.

"Hayatım ben öyle demek istememiştim."

"Ya ya ben biliyorum senin ne demek istediğini"

"Özür dilerim bebeğim" dediğinde zaferle gülümsedim. İşte böyle uslu çocuk ol.

"Bundan sonrasını görmemen gerek sevgilim" değip cebinden bir fular çıkardı. Arkama geçip gözlerimi bağladı. Birşey söylemeden beni yönlendirmesine izin verdim. Birkaç dakika da yürüdükten sonra Namjoon heycanlı şekilde konuştu.

"Geldik!" Arkama geçip gözlerimdeki fuları açtı. Birden bire gözüme gelen ışıkla gözümü birkaç saniye kırpıştırdım. Karşımda gördüğüm şey gerçekten o dünyadan kopmama sebep olmuştu.

Merhabaa verdiğim spoilerden kimse Namjin'in olduğunu tahmin etmedi.

Namjin ve ya taekook. Hangisine bir smut bölüm gelsin. Namjin diğenler için açıkcası çok zorluk çekicem yazarsam çünkü önceleri namjin smut okumadım. Nasıl olacağına dair bir fikrim yok.

Ha birde semegi smut gelsin diğenler yoruma...

Fici de zaten doğaçlama yazıyorum yani yazdıkça aklıma geliyor.

Yanlışlarım varsa kusura bakmayın. Bayyy💜✨