KOÇUM bxb

12 - YÜZÜK

Biraz uzun oldu yavaş yavaş okuyun <3

"Oğlum elimden geleni yaptım ama sende biliyorsun o ağa."

Babamda çaresiz bana bakıyordu. Sanırım kaderime yenilmem lazımdı.

"Ve  askerliği beklemeden yapmak istiyorlar sanırım." Dedi.

İçime doğmuştu zaten. Kaçışım yoktu.

İçeriye girdim babamla hepsi bana bakıyordu Roni ağa elini uzattı, "Sağ olasınız gösterdiğiniz anlayış için." Dedim ve elini öptüm herkes beni izliyordu amk.

"Yapmışsın bir hata oğul de hayde."

Koşa koşa Tunayı aradım her yerde bulamadım mutfağa girdim orası daha karışıktı bi bebe bacağıma yapışıp Kürtçe şeyler söylüyordu. "De siktir lo."

Çocuğu bacağımdan atıp kafamı kaldırdım tam o sırada terastan Tunay çıkıyordu. "Şükür."

Yanlışıkla fazla bağırmıştım bi an herkes bana baktı garip garip.

"Şükür! Ana ne yapıyon ya şükür olsun akşam yemeği geldi acıktım ya."

Hemen role bürünüp annemin yanına gittim onunla da konuştum o da birşey yapamıyordu ağa karşısında.

Tunay onu kaybetmiyim diye yavaş yavaş mutfaktan çıkıyordu bende sanki hiç Tunay için gelmemişim gibi hızlıca yanından geçip merdivenleri çıktım. Pat pat ses gelince hızlıca merdivenden çıkan Tunaya baktım.

"Hadisene lan!"

Kısık seste bağırdım ve odama girdim. Arkamdan koşarak geldi ve o da girdi. "Hele şükür anasını satayım biri görecek diye götüm tutuştu." Dedi.

Kahkaha attım hiç gülecek halim yoktu ama Tunayın hali şuan aşırı komik ve tatlıydı. "Kilidin var mı?"

"Var." Diyip kapıyı kilitledim ona doğru baktım, perdeyi kapattı oda hafif mavi renkle aydınlanıyordu akşam oluyordu. "Gel uzanalım." Dedi kendini yatağa atıp. Bende yanına yattım. Telefonundan;

Erik Satie-Gnossienne No.1

açtı. Ondan beklemediğim türden bir şarkıydı. "Bunu bi keresinde yatağa yatıp seni düşündüğümde dinlemiştim gözlerini düşünüyordum, gülüşünü, dudaklarını hepsi çok özeldi sana özeldi." Dedi.

Ondan beklenmedik tavırlar görünce şaşkınlığımı gizleyemiyordum. Göğsüne doğru yaslandım, sarıldım. Ellerini saçımda gezdirdi.

"Bu kadar duygulu olduğunu düşünmemiştim sen sadece evdeki erkeklerle oturup onlar gibi daba davranıp geçip gidiyodun beni ayrıntılı izlediğini farketmedim." Dedim, sustu.

"Aksine hep ben seni izliyordum sen ise inadına kötü davranıyodun ben acı çekiyodum falan." Dedim.

"Özür dilerim şimdi lütfen kötüyü eskiyi konuşmayalım, ne yapacaksın evlenmek zorundasın Boran." Dedi.

"Ne olcak o gece bu odaya taşınacak Hevi sonra kapıda teyzeler beklicek ben rol yapıcam büyük ihtimal elimin bi parçasını kesip çarşafa sürerim Hevide rol yapar." Dedim. Sessizleşti tekrardan.

"Boran özür dilerim ben o gece rol yapmamıştım yani gerçekti." Dedi, kaşlarımı çattım.

"Pekii." Diyebildim sadece, tabi haklıydı çünkü o gece o mutluydu bense odama çökmüş sesim kısılana kadar ağlamıştım kendimi paralamıştım sonra annem gelmişti yerde sızdığımı görmüştü, tabii ben bunları yaşarken o mutluydu.

"Cidden özür dilerim ama şimdi biliyosun uzun süredir Dilana dokunmuyorum ayrı yerde yatıyoruz." Dedi.

En azından farkına varması da bir şeydi. Biraz sessizleşip müziği dinledik kapı tıklama sesiyle irkildim.