နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၂၇

(Zawgyi)

ေဇယ်ာတိုး အေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ၿငိမ္ေနရင္း ဆက္ေျပာမည့္ စကားသံမ်ားကို နားေထာင္ေနမိသည္။

"အေမသေဘာမတူရင္လဲ လက္ခံတဲ့အထိႀကိဳးစားမယ့္အေၾကာင္းေတြ၊ သူ႕ကို ေစာင့္ၾကည့္နိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြ။ သားေလးကို သူ႕လက္ထဲ စိတ္ခ်စြာ ထည့္နိုင္တဲ့အထိ ယုံၾကည္ေအာင္ သူႀကိဳးစားပါ့မယ္ေတြေရာ ကတိေတြစုံေနေအာင္ ေပးသြားတာပဲကြယ္"

"......."

"အေမလဲ အစပထမေတာ့ ထူးဆန္းၿပီး လက္မခံနိုင္ျဖစ္ခဲ့ရတာေပါ့။ အေမ့သားေလး တစ္ေယာက္ထဲ ရွိတာေလ။ ဒါကိုလက္ခံဖို႔ ဘယ္လြယ္ခဲ့ပါ့မလဲ"

"ဟင့္ ေမ သားေတာင္းပန္ပါတယ္"

"ရပါတယ္ကြယ္။ ေနာက္ပိုင္းက် သားေလးေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာ ျမင္ရေတာ့ အေမလဲ ေပ်ာ္လာတယ္။ ေစပိုင္ေလးကလဲ လူေကာင္းေလး ၊ အေျခအေနတစ္ခုမွာ ရွိေနၿပီး သားေလးကို သိပ္ခ်စ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္တာ ေတြ႕ရေတာ့ အေမလဲ ဘယ္တင္းခံနိုင္ေတာ့မွာကြယ္။ သားေလးကိုကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးနိုင္မဲ့သူ ဆိုတာ ပိုပိုသိလာရေတာ့ အေမစိတ္ခ်သြားခဲ့တာပါပဲ"

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေမ။ သားတို႔ကို ခြင့္ျပဳေပးၿပီး သေဘာတူေပးလို႔"

"သားေၾကာင့္ သေဘာတူတယ္ဆိုတာထက္ ေစပိုင္ေလး ေၾကာင့္ပါေနာ္။ အေမ့သားအေၾကာင္းကို အေမအသိဆုံးမို႔ ေစပိုင္ေလးနဲ႕မွ ျဖစ္မွာမို႔ ခြင့္ျပဳေပးတာ ဟင္း..."

"ဟင့္ ေမကလဲ။ သားကိုဆို"

"ေမကလဲ လုပ္မေနနဲ႕။ သားေစပိုင္ ေျပာစကားကို ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္။ ဆိုးမေနနဲ႕။ အသက္ပဲႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ျဖစ္ေနၿပီ ကေလးလို လုပ္မေနနဲ႕ေတာ့ ၾကားလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ေမ။ သား ေမ့ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ အာဘြား အာဘြား"

အေမ့ပါးႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္နမ္းလိုက္ေတာ့ အေမက သေဘာက်စြာၿပဳံးသည္။

"အမေလး အခုမွ ေဒၚသူသူစိုးတို႔ ဘဝလဲ ေအးေအးေဆးေဆး နားရေတာ့မယ္။ ဒီလူဆိုးေလးကို ထိန္းလာရတာ ေမာၿပီ။ အခုေတာ့ ဒီငရႈပ္ေလးကို သားေစပိုင္လက္ထဲ ထည့္ၿပီး တေယာက္ထဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးကို ေနပစ္အုံးမယ္ "