နှလုံးသားအရင်းအနှီး [Complete]

အပိုင်း ၃၁

(Zawgyi)

ေဇယ်ာတိုး အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ ဧည့္ခန္းဆိုဖာမွာ ထိုင္ေနသည့္ ေအာင္ေစပိုင္ႏွင့္ Louis ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ ေအာင္ေစပိုင္ကေတာ့ ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ကာ Tablet ကို ၾကည့္ေနၿပီး Louis မွာေတာ့ ၾကမ္းျပင္မွာ ထိုင္ကာ ေအာင္ေစပိုင့္ေျခသလုံးတို႔ကို ဖက္ထားကာ ေအာ္ဟစ္ေနေလသည္။ ေအာင္ေစပိုင္ကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ Louis ကို မရွိသလိုသာ လ်စ္လ်ဴရႈထား၏။

"လုပ္ပါ ဘရားသားပိုင္ရယ္။ ဒီေန႕တစ္ရက္ထဲပဲ သားကတ္ေလး ျပန္ေပးပါ။ ညေနပြဲသြားစရာရွိလို႔ပါ လုပ္ပါေနာ္။ ဘဏ္ကတ္ေလး ဒီေန႕တစ္ရက္ပဲ ျပန္ေပးပါ လို႔......."

သံရွည္ဆြဲကာ ေအာ္ဟစ္ရင္း ေျခသလုံးကိုဖက္ကိုင္ၿပီး လႈပ္ယမ္းေနေသာ္လဲ ေအာင္ေစပိုင္က တခ်က္ပင္မၾကည့္။ ထိုအခ်ိန္ တံခါးေပါက္က ဝင္လာေသာ ေဇယ်ာတိုးကို ျမင္လိုက္ေသာအခါ Louis တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးမ်ား တဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ကာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ အျပည့္ျဖင့္ ေဇယ်ာတိုးဆီသို႔ ေျပးေလေတာ့သည္။ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ ေဇယ်ာတိုး ေျခေထာက္ကို ခြထားလိုက္ၿပီး ငိုယိုကာျဖင့္

"တိုးတိုးေလးရယ္ ငါ့ကို ကယ္ပါအုံး။ မင္းဘဲႀကီးက ငါ့ဘဏ္ATMကတ္ ကို သိမ္းလိုက္တယ္"

ေဇယ်ာတိုး ေအာင္ေစပိုင္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ကိုေစက ေအးေအးလူလူပင္ ေကာ္ဖီကို ေသာက္ကာ သူ႕ကိုၾကည့္ရင္း ၿပဳံးျပလာသည္။

"ေအးပါ Louis ရယ္ ခနဖယ္ပါအုံးဟ။ ငါလမ္းေလွ်ာက္လို႔မရေတာ့ဘူး"

"မဖယ္ဘူး မဖယ္ဘူး ။ ငါ့ကို မင္းဘဲႀကီးဆီက ဘဏ္ကတ္ျပန္ေတာင္းေပးမွ ဖယ္မယ္။ မဟုတ္ရင္ ငါကမင္းတို႔ၾကားထဲ ဒီလိုပဲ ေနမွာ။ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္နမ္းလဲ ဒီလိုပဲနမ္းရမယ္"

ေျပာမရသျဖင့္ Louis ဖက္ထားေသာ ေျခေထာက္ကို တ႐ြတ္တိုက္ဆြဲကာ ေအာင္ေစပိုင္ရွိရာ ဆိုဖာေပၚသို႔ သြားထိုင္လိုက္ရေတာ့တယ္။

"စက္ဘီးနဲ႕ လာတာလား။ ေမာေနမွာေပါ့။ ေရေသာက္အုံးမလား"

"ေအာ့"

ေအာင္ေစပိုင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ ယိုဖိမ့္ေနသည့္ အၾကင္နာစကားသံမ်ားကို ၾကားေသာအခါ ေျခသလုံးကို ဖက္ထားေသာ Louis က ေအာ့အန္ျပသည္။ ေအာင္ေစပိုင္ကေတာ့ သူ႕ကို ရွိတယ္လို႔ပင္ သေဘာမထားပဲ ေဇယ်ာတိုး၏ နဖူးကေခြၽးတို႔ကို တယုတယသုတ္ေပးေနသည္။