Judas Kiss

25: Kurtar Beni Chris

-

Durgun bir ifadeyle balkondan dışarı bakıyordum. Christopher bir saat daha benimle durup karnıma sürülmesi gereken kremi sürmüştü. O bir saat içinde olanları hayal ediyordum gülümseyerek.

Aramızdaki olan o saçma soğukluk bitmişti, yine eskisi gibi davranmaya başlıyordu. Karnıma yarayı sürerken benim ona sürdüğüm zaman aklımıza gelmişti. Ve ben yine ilk fırsatta yaraları nasıl oldu sormuştum.

Cevaplamadı.

Zamanı gelince anlatacaktı bana.

Zamanı gelsin istedim.

Şimdi ise balkondan dışarıya bakıyordum. Manzara ilk defa bu kadar güzel görünmüştü gözüme. Derin nefes alarak iskelede denizin dalgalarıyla bir sağa bir sola hareket eden gemileri izledim bir süre.

İzlemeye sabaha kadar devam edebilirdim ama kapı çalındığı için geri dönmek zorunda kaldım. Balkondan çıktım ve kapıyı kapattım.

Karnımı tutarak yürümeye devam ettiğimde kendimi yavaş yavaş iyi hissetmeye başlıyordum ve bu beni mutlu ediyordu. Bir kurşun canımı bu kadar acıtmamalıydı. Filmlerde, vurulan insanlar böyle olmuyordu. Demek ki gerçek hayat filmlerdeki gibi değildi.

Kapıya gelinceye kadar birkaç defa daha çalınmıştı ama ayak sesimi duymuş olacak ki bırakmıştı.
Kapıyı açtığımda ilk önce kafamı uzatmıştım. Bana gulumseyerek baktığını görünce sertçe yutkundum.

"Beni içeri almayacak mısın Minho?" dediğinde ne diyeceğimi bilmiyordum çünkü kovmak istemiyordum. Ama gelmesini de istemiyordum.

Geri çekilip kapıyı ardına kadar açtığımda yaptığı ilk şey beni süzmekti.

"İyi misin?"

Başımı salladım yavaşça.

"İyi olmaya çalışıyorum."

"Seni özledim." derken içeri geçmekle meşguldü.

Arkasından kapıyı kapattım ve karnımı tutarak arkasından yürümeye devam ettim. Koltuğun önüne geldiğinde bana dönüp tekrar süzdü ve ceketini düzelterek oturdu. Aklından her ne geçiyordu tahmin edebiliyordum ama hasta bir adama bunu yapmayacağını biliyor olmalıydı. Karşısına geçip yatağa oturdum ve ona bakmaya başladım.

"Yeni mi aklına geldim?"

"İşlerim vardı."

"Fırsat bulmuşken Jeongin'i elden geçiriyordun öyle değil mi?" dediğimde gözleri irice açıldı.

"Seni seviyorken Jeongi-"

"Beni sadece bedenim için seviyorsun Hyunjin, Jeongin'i de öyle. Şimdi bana gelip yalanlar uydurma nasıl birisi olduğunu biliyorum!"

Sustu. Doğru söylediğim için sustu. Sonra ayağa birden kalkınca kalbim hızla atmaya başladı. Vücudumda büyük bir gerilme vardı ve korkuyordum. Geçen günlerde aşık aşık baktığım adamdan şimdi korkuyordum. Nasıl birisi olduğunu öğrenmiştim çünkü.

Onunla beraber aniden ayağa kalkınca karnıma ağrı girmişti ama fazla keskin değildi bu yüzden ayakta durabildim. Bana yaklaşmaya başlayınca hızlı hızlı nefes aldım.