My Beautiful Nightmare (Mafia Series: Book 3)

40: New Life

"Goood I'm tired!"

Inis kong binalibag ang hawak kong mop at inalis ang sumbrero ko.

"Bakit ba tapak ka ng tapak!" Sigaw ko sa lalaking kanina pa padaan daan sa nililinisan kong tiles. Tila nabigla naman ito sa pag sigaw ko at mabilis na umalis.

"Sige subukan mo tumapak!" Sigaw kong muli sa isa pang babae na tatapak sana sa nililinisan ko. Inirapan naman ako neto at tuloy tuloy na naglakad, nag-iwan iyon ng dumi kaya napa-padyak nalang ako sa inis.

Nakarinig ako ng mahinang pagtawa mula sa likod ko. He was wearing his usual coat and a tie, sobrang gwapo niya talaga ang bango pa.

"Need another job?" Natatawang tanong nito. Kinawit ko ang kamay ko sa kanya at hinatak siya paalis.

"Yes please. Di ko na kaya dito." Mangiyak ngiyak na pagmamakaawa ko. Natawa lamang ito at mahina akong tinulak palayo.

"You know what? I have given all possible jobs for you and look, isang oras palang ayaw mo na." Natatawang sagot niya.

Yes, isang oras palang makalipas simula ng binigyan niya ako ng trabaho pero ayoko na agad. Ikaw ba naman mag-mop ng mag-mop ng sahig na di nauubusan ng taong naglalakad.

"I haven't tried that one yet." Sabi ko sabay turo sa lalaking nakasakay sa lift habang naglilinis ng bintana na sa tingin ko ay 20th floor. Napanga-nga lang siya sa gulat.

"Shut the fuck up. I will never let you try that one." Inis na sagot nito at umalis sa harap ko.

Hinabol ko ito ng at muling humawak sa braso niya.

"Or ganun nalang kaya?" Turo kong muli sa lalaking nagdidrill ng semento sa building na under renovation. Mukhang masaya naman magconstruction. Sinundan ng mata nito ang tinuturo ko at ng makita niya ay umirap lamang siya.

"Wala na ba talagang ibang maisip na trip?" Naiinis na tanong niya.

Umirap ako at inilibot ang paningin ko sa kabuan ng building. Lahat ng mata ay nakatingin sa amin pero wala akong paki dahil naghahanap ako ng pwedeng trabaho.

"Kahit ano wag lang yung boring." Sagot ko.

Hindi ko alam kung ilang trabaho na ba ang pina-try niya sa akin, pero mabilis akong ma-bored at madalas ay natutulog lang ako.

Nagpatuloy siya sa paglalakad hanggang sa makapasok kami sa office niya. I smiled when I saw his name written on the table.

'Night Greyson'
'CEO- Hexagon Group of Companies'

It's been 3 long years. He preferred being called Night now instead of Nightmare. Being called Nightmare only made him remember the deadly assasin that he was before.

I haven't moved on since then, but I learned how to carry on and live with it. It's been 3 years since I cut everything out from underground, and I haven't heard anything from them.

Nightmare was already the CEO of Hexagon Group of companies and I am always proud of what he became. It looked like he was a lot happier on this kind of life. Simple, quiet and away from the underground.

We're happy, although we have left everything behind.

"What are you thinking?" Napabalik ako sa katotohanan sa kanyang tanong. Umupo ako sa couch at ipinatong ang paa sa coffee table, tinignan naman ako nito ng masama kaya't unti unti kong binaba ang paa ko. He hates dirt.

"Wala. Dapat ba laging may iniisip?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umupo siya sa tabi ko at umakbay sa akin.

"Oo ako lagi dapat nasa isip mo." Sagot niya.