My Beautiful Nightmare (Mafia Series: Book 3)

44: D-Day

The day has come that we need to take Donovan back.

Hindi ako mapakali habang paikot ikot na naglalakad sa loob ng kwarto. I have a lot of what if's inside my mind but I chose to disregard it when Nightmare entered the room.

"You ready?" He asked.

"I'm nervous." I admitted. He stopped infront of me and placed his hand gently on my shoulder. He leveled his face to mine.

"Stay by my side. I'll always protect you."

His words were comforting but at the same time it was like a sword that hurt my heart. If he only knew I wasn't afraid for myself. I could face death and not even blink. But if someone were to die because of this, because of protecting me, I could never take it. Not again.

"Let's protect each other." I answered. He smiled and nodded. I knew he will never accept it if I told him I will be the one to protect him since I was the one who dragged him back to this hell-hole so I decided to put it that way.

--

We arrived at our destination. We kept our distance from the location so they wouldn't notice us.

Inayos ko ang pagkakalagay ng earpiece sa aking tenga gayun din ang ginawa ng mga kasama ko.

"We'll take the east." Bulong ni Sif. I saw her and Pierce run towards the east side of the location.
They were fast, and you wouldn't even hear their footsteps.

"I will clear our exits." Tumango ako kay Archer at sumunod na rin siyang tumakbo paalis.

Nagkatinginan kami ni Nightmare dahil kami na lamang ang natitira. Huminga ako ng malalim at tipid na ngumiti sa kanya.

"We will go straight to our target location."

Tumango ako sa kanya. Nauna na itong tumakbo sa akin. I immediately followed him, we climbed up 15ft tall wall and landed inside.

Hindi ko mapigilan ang mapatitig sa lugar na napasukan namin. They call this Casa Grande, a very well known underground event hall. The whole place was huge, it was as if I entered a new world.

"East side is clear." Bulong ni Sif sa aming earpiece.

Mabilis kaming kumilos ni Nightmare. Sa sobrang laki ng lugar na ito ay alam kong mahihirapan kami ngunit napag aralan naman namin ang blue print ng lugar na ito. Dumiretso kami sa hall kung saan gaganapin ang event.

Nasa ikatlong palapag na kami nang mapatigil kami sa pagtakbo. Tila isang katahimikan ang namayani nang makasalubong namin ang halos limang lalaking nakaitim, malalaki ang katawan ng mga ito at matataas na kalibre ng baril ang kanilang dala. Saglit kaming nagkatitigan lahat, sabay kaming humakbang ni Nightmare ng isang beses patalikod at mabilis na pinaputukan ng baril ang mga lalaki sa aming harapan. Hindi nila inaasahan iyon kaya't silang lahat ay tinamaan agad sa kanilang mga dibdib at ulo na agad nilang kinamatay.

Naging hudyat lamang iyon na mas lalong maraming sumugod sa aming dalawa.

"Let's go." Hinatak ako ni Nightmare paalis dahil ilang sandali nalang ay marami na ang darating na tauhan.

Pagliko namin sa isang pasilyo at hindi namin inaasahan ang pagharang ng mga kalalakihang nakaitim. Dahil hindi inaasahan at nasipa ako sa aking tiyan, sa sobrang lakas ng impact ay napaupo ako at bahagyan napaatras si Nightmare.

"I'm fine." Sabi ko at mabilis na tumayo ng ambang tutulungan niya ako. Tumingin kami sa mga nasa harap namin.

Hindi katulad kanina ay wala silang dalang armas ngunit may mga hawak silang mga dagger at bago pa kami makapagreact ay sumugod na ang mga ito. Dahil sa pagkabigla ay nahulog sa sahig ang aming baril dahilan upang mapilitan kaming labanan sila ng pisikalan.