Aradan 1 hafta geçmişti. Ve hala beni gözetim altında tutuyorlardı. Neden mi?!
KENDIME ZARAR VEREBILIRMIŞIM! Hah ciddenmi. Ben mi?
(Yazar) Daha önce yaptk!
Olabilir. Yinede bu kadarı fazla.
(Yazar) Bunun cevabını okurlara bırakıyorum.
...
Dan ve ben oturuyorduk. Dani'nin son zamanlarda çok az güldüğünü zaten fark etmiştim. Bu bir haftada hepsiyle yakınlaşmıştık. Dani benim yanımda da mutlu olmaya başlamıştı sonunda. Ona April'i biraz da olsa unutturuyor, ve umut veriyordum.
April ile daha yakın olabileceği hakkında artık umudu vardı.
(D) ''Gerçekten sevilebilir miyim. Bu bedenle?''
Ben'im sana nasıl aşkla baktığımı anlasan görürsun seviliyor muaun sevilmiyor musun!
(Z) ''Tabiki Dan. Neden böyle düşünüyorsun? Çok yakılıklısın.''
(D) ''Neden mi?? Yeşik bir tospagayım?..''
(Z) ''Teyzem beni tospiğim diye severdi. Bu kötü bir şey değil.''
(D) ''Neden öyle diyordu ki?''
(Z) ''Size en önemlisi sana olan hayranlığımdan.''
Dani'nin yüzü kızarmıştı. Eliyle ensesini oguyordu başını da aşşagı eydi.
(Z) ''Oyyy utandı mı benim tospişimmm. Hahahahhahajhajahmdmdmmfkrkdjjd''
(D) ''Neden bize bu kadar değer veriyordun?''
(Z) ''Daha önce de dediğim gibi kimsem yokken siz vardınız. Ben her ağladığımda sizin yanınıza geldim. Göz yaşlarımı kimse görmedi, fark etmedi. Yada görmezden geldi.''
Gözlerim dolmuştu. Dan bana bakıyordu ve bakışı acıyarak bakmaya dönüştü. Kolumla gözlerimi silip devam ettim.
(Z) ''Ama dediğim gibi yanımda siz vardınız. Ve sizin sayenizde her güçlüğü yendim, her düştüğüm yerden kalktım.''
(D) ''Ben neden farklıydım?''
Ben zort aşık oldum diyemezdim. Gerçi aşk dan önce hayrandım.
(Z) ''Bilim kaplumbağasına hayran olmayıp ne yapacaktım. Senin icatlarına özenip çok şeyler yaptım. Teknoloji hocalarım en çok beni severdi. Fen dersinde hep biriydim. Hepsi senin sayende. Seni sevmeyip kimi sevseydim.''
1...2...3...
Beyin yükleniyor...
YÜKLENDI!!!
SENI SEVMEK! Ayvayı yedim çünkü ona apaçık sevdiğimi söyledim.
Titremeye başlamıştım. Belki birazda terliyordum. Etrafa göz atmaya başladım. Kaçış yolu arıyordum.
(Z) ''Şey sanırım sensei beni çağiriyor birazdan gelirim.''
Koşa koşa çıktım. Ve aslında Mikey'in ama şimdilik benim kaldığım odaya gittim.
Donatello~
Dani hala Zehra'nın kendisine hayran olduğu düşüncesiyle oturduğu yerde duruyordu. Durup düşünüyordu.
April ile onun yakınlaşmasını da bilim ve zekası sağlamıştı. Bu konulara ilği duyduğu için yapıyordu.
Madem bu bilim beni sevilen birine dönüştürüyor....
O zaman beni bir insana da dönüştüre bilir. Sonra aklına Zehra'nın onlar için yaptığı ve sihirli olan yüzükler geldi.
Yüzü takıp aynaya baktı. Birkaç saniye öyle durdu. Sonra çıkardı. Ve biraz da o yıllardır alışmış olduğu bu haline baktı.
Ne düşünmesi gerektiğini bilemiyordu. Kardeşleri nasıl bu hallerinden memnun oluyorlardı, bir türlü çözemiyordu.
Ayağa kalktı ve içeri geçti.
Etrafa bir göz gezdirdi. Herkes bir şeyler yapıyordu. Leo karai ile eğitim yaparken ona birşeyler anlatıyor. Mikey video oyunu uynuyordu. Raff Mutfaktaydı. Zehra ve sensei sohpet ediyorlardı.
Dani, Zehra ve Sensei'nin yanlarına, dışarı çıkacağını Senseye haber vermeye gitti.
(D) ''Sensei ben biraz dışarı çıkıyorum.''
(S) ''Tamam oğlum, ama dikkat et.''
Dan arkasını dönüp tam giderken Zehra konuştu.
(Z) ''Bende gelim mi? Yanlız kalmamış olursun''
Dan bir an düşündü. Yanlız kalıp düşünmek istemişti ama belkide sorularının cevabını bulmasına bu sihirli kız yardım edebilirdi.
(D) ''İstersen.''
•••Dışarıda•••
Çatıda oturuyorlardı.
Zehra sırtını yere vererek yatar pozisyona geldi. Konuşuyorlardı.
(Z) ''Aklındaki soru ne Dan?''
(D) ''Net bir soru yok...''
Dani'de sırdını soğuk betona vererek göğü seyretmeye başladı.
(D) ''Belki binlerce soru.''
(Z) ''Sor bakalım belki gök sana cevaplarını verir.''
Dan kafasını çevirdi ve onu tebessümle izleyen Zehra'ya baktı. Çok tatlı diye düşündü. Onu mutlu etmek için çabasını fark etmişti.
Tekrar gökyüzüne bakarak konuşmaya devam etti.
(D) ''April'ı sevdiğimi zaten biliyorsun. Onu düşünüyorum.''
Zehra ilk Dani'ye baktı sonra elini havaya kaldırdı.
Dan gökyüzünde April'ı görünce bi an afalladı. Kafasını çevirip Zehra'ya baktı.
(Z) ''Sakin ol sen ve benden başka kimse göremez ve duyamaz. Şimdi onu dinleyelim.''
Gökyüzündeki sülyet bi anda konuşmaya başladı.
''Dani bence çok iyi ve zeki biri. Beni de çok kez kurtardı. Ona minettarım. Ona hayranım. İcatları, buluşları hayat kurtarıyor. Ne zaman, ne durum olursa olsun yardımıma koşuyor. Onu seviyorum çok iyi bir arkadaş''
Dan gökyüzüne bakarken Zehra ise Dani'ye bakıyordu. Dan dinledi. Sülyet konuşması bitince kayboldu.
(D) ''İyi bir arkadaş''
(Z) ''Özür dilerim.''
Zehra da gökyüzüne bakmaya başladı.
(Z) ''Onu sana aşık edemem.''
Bir süre sesizlik oldu.
İkisi de göğe bakıyordu.
Zehra'nın gözünden bir damla, kendini bıraktı.
Zehra artık duramadı ve konuştu
(Z) ''Bu gün ay çok güzel dimi.''
Selam gençlik ben yazar😁
Bu bölüm nasıldı beğendiniz mi? Biraz Zehra & Dani olsun dedim. Güzel olmuş mu? Zehra son cümlesinde çok şey sakladı. Japon hayranları anladı.
😝😉
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Krıstalim ve Ninja kaplumbağalar
FanfictionTüm bunlar başlamadan önce sıradan ergen bir kızdan başka bir şey değildim. Ama şimdi çocukluk aşkımın yanında, gerçek bir kahraman olmaya çalışıyorum. Kendimi beceriksiz biri olarak görürken şimdi dünyaları yok edebilecek bir güç boynumda duruyor v...
