Eve varınca, içeri girinceye dek hatırlamadığım kraliçenin cesediyle karşılaştım. Ve koşarak gelip Dani'nin arkasına saklanan April, bu bilgiyi herkese söyledi.
(A) ''Bu kız pskopat. Öldürdüğü kadını buraya ışınladı.''
(Z) ''Şimdi ayvayı yedim demi.''
Dani kolumdan tutup beni çekiştirdi. Bu haraketleri sinirli olduğunu zaten gösteriyordu. Mutfağa girip kapıyı çatptı. Ve duvara yaslanan benim, üstüme yürüdü.
(D) ''Zehra! Senin sorunun ne!''
(Z) ''Dan...''
(D) ''O bir CESET!''
(Z) ''Bak Dani. O kadının öldüğünden emin olmalıyım.''
(D) ''ÖLMEZSE ÖLMESİN! ZEHRA BU ÇOK SAÇMA!''
(Z) ''Dani...''
(D) ''Peki daha ne yapacaksın! Seni sinir eden herkesi öldürecek misin!? Karşındaki kişinin acı çekmesinden zevk mi alıyorsun!''
(Z) ''B-ben.''
(D) ''Zehra lütfen konuşma. Usta Splintır'ı bulmamız gerekiyor! Senle ilgilenemem.''
Tam çıkmak üzereyken geri döndü.
(D) ''Usta Splıntır'ın nerede olduğunu biliyor musun?! Zehra biliyor olmalısın!''
(Z) ''Dani biliyorum ama söyleyemem!''
(D) ''NEDENMIŞ!''
(Z) ''Çünkü yaşanması gereken şeyler var!''
(D) ''Usta Splintır tehlikede! SEN NE DERDINDESIN!''
(Z) ''TEHLIKEDE DEĞIL!''
(D) ''O ZAMAN NEREDE!''
(Z) ''SÖYLEYEMEM DEDIM!''
Dani sinirle kapıyı çarpıp çıktı. Bense mutfakta yere çökmüştüm. Neden her, artık düzeldi dediğimde daha da kötüleşiyordu. Neden herkes bizi sevgili sanarken biz hala değildik. Neden asla beni sevmiyecek.
Hala April'ı seviyo. Bu sanırım değişmiyecek.
(Z) ''Neden bu kadar bencilim.''
Sonra ayağa kalktım. Mutfak tezgahına doğru ilerledim. Çatal bıçakların olduğu çekmeceyi açtım.
(Z) ''Bunlarla kendime acı çektirebilirim.''
Ne yaptığımı fark edince çekmeceyi hemen kapatıp geriye çıktım. Bildigin koştum.
Tekrar yere çöküp kafamı ellerimin arasına aldım.
(Z) ''Seni aptal! Sadece ilgi isteyen bir malsın! Şu an zaten kötü durumdalar! Neden bu kadar bencilsin!''
Kapının kınıklandığını fark ettiğim an kendimi görünmez yaptım. Giren Leo'ydu.
(L) ''Zehra, burda olduğunu biliyorum.''
Gözlerini kapatıp yanıma ilerledi. Kas katı kesilmiş duruyordum. Beni bulup, sarıldı. Görünmez olmanın manası yokmuş. Tekrar görünür oldum.
Bende sarılmasına karşılık verdim.
(L) ''Dani sadece tedirgin.''
(Z) ''Ne onu ne sizi asla üzmek istemiyorum. Ama dönüp dolaşıp yaptığım tek şey bu oluyor.''
(L) ''Belkide akışına bırakmalısın.''
(Z) ''Bırakıyorum.''
(L) ''Belkide kaderin yeni bir seyir kurmasına izin vermelisin.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Krıstalim ve Ninja kaplumbağalar
FanfictionTüm bunlar başlamadan önce sıradan ergen bir kızdan başka bir şey değildim. Ama şimdi çocukluk aşkımın yanında, gerçek bir kahraman olmaya çalışıyorum. Kendimi beceriksiz biri olarak görürken şimdi dünyaları yok edebilecek bir güç boynumda duruyor v...
