Tüm bunlar başlamadan önce sıradan ergen bir kızdan başka bir şey değildim. Ama şimdi çocukluk aşkımın yanında, gerçek bir kahraman olmaya çalışıyorum. Kendimi beceriksiz biri olarak görürken şimdi dünyaları yok edebilecek bir güç boynumda duruyor v...
Dani'ye baktım. Ayağa kalkmaya çalıştım. Zar zor ilerledim.
(M) ''Çocuklar buraya, onları dışarıda tutaruz.''
Oraya ilerlemeye çalıştım. Tam o sırada Dani beni tuttu. İlerlememe yardım etti. Tam kapıdan girmek üzereyken bayıldım.
•••
Uyandığımda köy evindeydik. Herkes yan koltuktaki Leo'nun başına toplanmıştı. Hikaye anlatıyorlardı.
Yattığım yerden doğrulup onların yanına gittim. Arkalarında duruyordum ama bedenimi zar zor hareket ettiriyordum.
(Z) ''D-dani.'' Ve Dani'nin kucagına doğru düştüm.
(D) ''Zehra iyi misin!?''
(Z) ''İyiyim Dani, Leo nasıl?''
Dani Leo'ya baktı. O sırda onun uyandığını gördü.
(R) ''Seni kaybettiğimizi sanmıştık.''
(L) ''Ah evet kaybolmuştum. Ama beni siz kurtardınız. Hepiniz.''
(S) ''Sen savaşarak döndün oğlum. Bunu kendin başardın.''
(L) ''Teşekkür ederim usta splintır.'' Sonra kafasını çevirdi ve yorgunluğu dolayısıyla uykuya daldı.
(S) ''Artık tehlikeyi atlattı. Bırakalım da iyice dinlensin.''
Konuşma bitince Dani bana döndü.
(D) ''Zehra iyi olduğuna emin misin?''
(Z) ''İyiyim Dani sadece başım çatlıyo.''
(D) ''Sen neden bu haldesin Zehra?''
(Z) ''Kraliçe, Sherader'i geri getirdikten sonra da bana saldırdı.''
(D) ''Aç olmalısım hadi sana yiyecek birşeyler bulalım.''
(Z) ''Aslında biraz :)''
Ben Dani'ye dayanarak zar zor yürüyordum. Dani ise hiç şikayet etmeden sadece beni tutuyordu.
Mutfağa girdiğimizde Dani beni masanın hemen yanındaki sandelyeye bıraktı. Ve buz dolabına bakmaya başladı.
(D) ''Burası uzun zamandır kullanılmıyormuş. Hiç yiyecek bir şey yok.''
(Z) ''Kristali artık daha çok kullanıyorum. Böyle şeylere yaradığı hiç aklıma gelmemişti.'' Konuşurken bir yandan da sihri yapıp buz dolabını yşyecekle doldurmuştum.
Aslında sihirin yaptığı şey sadece bir şeyleri bir yerkere ışınlamaktı. Yoktan var olmuyordu yaptıklarım. Sadece market rafından buz dolabı rafına ışınlıyordum. Tabiki market kasasına parayı da ışınlamayı ihmal etmiyordum.
(D) ''Zehra bunları nasıl yapıyorsun?''
(Z) ''Orasını sonra anlatırım. Şu an çok açım.''
(D) ''Tamam öyle olsun bakalım.''
(Z) ''Yemeği spariş etme gibi bir olasılığım var mı?''
Bana dönüp mutfak tezgahına yaslandı.
(D) ''Sen kendine gelmişsin bakıyorum.'' Kollarını bağladı ve güldü.
(D) ''Ne istiyorsun bakalım?''
Bildiğin gözlerim parlamıştı.
(Z) ''Noooodddleeee.''
(D) ''Noddle?''
(Z) ''Ramen, japonlarda bu ramen. Diğer yerlerde adı noddle.''
(D) ''Tamam o zaman. Şef Donatello size ramen yapacak küçük hanım.''
(Z) ''Merakla bekliyorum. Bay Şef Donatello.''
Ben yerimde gülmekten kırılırken Dani çoktan suyu koymuş rameni pişirmeye başlamıştı.
(R) ''Bizde acıktık Şef. Yemekte ne var?''
(D) ''Tabiki size de yapıyorum. Japon mutfağının klasıklerinden biri olan Ramen.''
(Z) ''Ben tek başıma yerim hepsini size az kalırsa bana kızmak yok ben önceden uyadım.''
(R) ''Senin zaten cüssen küçük dolayısıyla miden. Bizim hakkımız sana fazla gelir.''
(Z) ''Hey ben o kadar da küçük sayılmam. 1,65 im.''
(D) ''Oda büyüyecek abisi, daha küçük.''
(Z) ''Raff benim ikizim! Leo abim!''
(R) ''Hop hop, ben Leo'dan büyükken o nasıl senin abin ben ben ikizin oluyorum.''
(Z) ''Çünkü ikimizde içinde bir ejder yatıyo. Ve Leo benim her halükarda abim.''
(R) ''Mantığını sevim!''
(D) ''Ramenler hazır Raff diğerlerini de çağırır mısın?'' Elindeki kaseyi de Raff'a verdi.
(D) ''Bu da Leo için.''
Raff kaseyi alıp çıktı. Dani de yanıma geldi.
(D) ''Gülünce çok güzelsin.'' Sonra saçlarıma bir öpücük birakıp tüm ramenleri kaselere koymak için yanımdan ayrıldı.
Dani beni ilk defa öptüüüüüğğğğğüüüüpüğğğğğğğüüğğğ
Selam gençlik Bu bölüm nasıldı? Bu bölümden sonra final biraz zor olur veya hiç olmaya dabilir. Ama bu bölümden sonra kitaba ağırlık verir miyim bilmiyorum. Ama hepten de bırakmam merak etmeyin😅
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
