Krıstalim ve Ninja kaplumbağalar

(29) Ayvayı yedi

(Z) ''Şükredin ki tanrının merhameti sonsuzdur. Bir damlasını da insanlara vermiştir. Sizin gibiler bunu haketmez ama...''

Ardından onları ne yapacağımı düşünmeye başladım. Ki yanıma çok hızla geçen araba dikkatimi dağıttı.

Ve daha araba durmadan, arabadan atlayan 4 kaplumbağa.

(Z) ''Ayvayı yedim ha?''

Dani koşarak geldi beni geri çekti. Hızlı çektiği için savrulup yere düştüm.

(D) ''Aklından ne geçiyordu. Bizi delirtmek mi istiyorsun. O zaman başarıyorsun. Daha sabah ne konuştuk Zehra. Hani bırakmayacaktın. Bu ne! Bırakmamış mı oluyorsun?''

Kafamı yere eğmiştim ne dese hakkı. Ben Dani'nin yerinde olsam daha çok kızardım.

Dani yanıma oturdu, kafamı kaldırdı.

(D) ''Bir daha olmayacağından emin olacağım. Ama şimdilik hainlerle ilginelim.''

Kolumu tutup beni çeker tarzda ayağa kaldırdı.

Elimi bırakmadan ilerledi. Çok hafif titriyordu ve sıkıyordu. Kafesin yanına gittik.

(Dayzi) ''Oo beceriksiz sahip sevgilisinden azar mı yedi awww '' cümlesini bitirince kusma işareti yaptı.

(Z) ''Beceriksiz seni yendi.'' Cebimden kristali çıkarttım. ''Bu da bende.''

(Dayzi) ''Şansın yaver gitti.''

(Z) ''En azından, az da olsa şansım varmış. Senin o da yoktu.''

Dayzi iyice sinirleniyordu. O sinirlendikçe benim pskopat yanım artıyordu.

Bakışları benim gözlerimden Dani'ye kaydı. Dani'yi elinden çekip kafese sırtı gelecek şekilde durdurdum.

(Z) ''Çocuklar gözlerinizi kapatın. Bu kız zihinleri etkileyebiliyor.''

Hepsi dediğimi yaptı.

(Meri) ''Zehra... Nerdeyim ben.''

Gözlerini ovuşturarak yerden kalktı.

(Meri) ''Bu Dayzi, Zehra ben neden burdayım?!''

(Z) ''Rol yaptığın çok belli.''

(Meri) ''Z-zehra..''

Dani kulağıma fısıldadı.

(D) ''Zehra, o bize yardım etti.''

Dani'yi ters pozisyonda bırakıp yana doğru ilerledim.

(Z) ''Tabiki Meri seni o hapisten çıkartayım ve bana ikinci bir darbe vur. Yalanlarını çözdüm, yapbozda sakladığın parçalar ortaya çıktı.''

Kendi etrafımda dönüp, kafese yaklaştım.

(Z) ''Ve şu Dayzi. Sevgi kristali bla bla buna mı inanmamı bekliyordun.''

Kristali çıkarttım ve o elimden o elime atarken kafesten uzaklaştım.

(Z) ''Bari doğal taş zımbırtılarından biri olsaydı. Sevgi kristaliymiş. Hah''

Kafese doğru fırlattım. Kafesin demirine çarptığı an toza dönüştü.

Tabiki ben bunları söylerken Dayzi'nin bakışlarını dehşet kaplamıştı.

Peki biraz abartsam. Yada vazgeçtim.

(Z) ''Onlara ne yapacağımıza sonra karar verelim çocuklar, şimdilik eve dönelim.''

(L) ''Zehra, onları evde nasıl tutacaksın?''

(Z) ''Garaj diye düşünüyordum.''

(R) ''Arabaya binelim.''