fake devil - jjk

10 "trauma?"

Hadi bir seferlik arka arkaya 2 bölüm salıp kaçıyorum :)

Oy sınırı her iki bölüm için de  geçince atacağım devamını,,

İyi okumalar,

"Neden aklımdan hiç çıkmıyorsun?"

Yaşaran gözlerimi sildim. Bu göz yaşları hep istemediğim bir anda çıkıyordu. Güçsüz gözükmek istemiyordum. Sakinleşmeye çalıştım.
Ama onu da yapamıyordum.

Ona doğru yaklaştım ve parmak uçlarımın üstüne kalktım. Yakasını sıkıca tutup kendime doğru çektim. Yüzü çok fazla yakınımda olduğundan sıcak nefesini yüzümde hissediyordum.

"Kardeşin var mı pislik herif?" Olabildiğince sakin bir ses tonunda kalmaya çalıştım. Ama nefretimden dolayı yakasını sıkıca tutuyordum.

Hiç kımıldamadan gözlerimin içine bakıyordu. Gözlerini oymak bilr istiyordum şu an.

"Olmasa bile bu kadar vicdansız bir insan olduğunu sanmıyorum.." Dedim. Ağlamak için gözlerimi sıktım.

Başını geriye attı. Bana yukarıdan bakması sinirlerimi oynatıyordu. Hiçbir şey umrumda değilmiş gibi. Olan olaylar onun yüzünden olmamış gibi..

"Ne kadar ileri gittin.." Dedim korkarak. Artık cevap almam lazımdı. Korkuyordum ama cevap almam gerekiyordu.

Hala bir cevap vermiyordu. Sinirle yakasını tutup iyice sıktım.

Bir an başım döndüğü için dengemi kaybetmiştim ama onun elini, beni tutmak için, belimde  hissettiğimde sinirden patlayacak hale gelmiştim.

Olabildiğince büyük bir güçle onu ittirdim.
İkimizde geriye doğru gittik.

"Bana dokunma! Bana sakın bir daha dokunma!" Bağırdığımda sesim sokakta yankılanmıştı.

Bavuluma göz atıp konuştu. "Bu saatte uçak saati bulabilir misin ki?"

Hala benimle dalga mı geçiyordu? Oyun mu oynayacaktık? Benim için sorun yoktu. Zamanım vardı.

Gülümsedim alay eder bir şekilde. "Bana bak, Jeon Jungkook!"

Gözlerini kısıp beni süzdü. Konuşurken her zaman soğuk ve alay ederken bile gülümsemeden yapmayı nasıl başarıyordu?

"Bırak bu ülkeyi.. senin yakanı asla  bırakmayacağım. Cevap alana kadar hiçbir yere gitmiyorum."

Dudaklarını büzdü. Düşünür bir tavırdaydı. "Nereye gidiyorsun o zaman bu saatte?"

Şimdi de beni düşünüyor gibi mi yapıyordu? Bu çocuk cidden hasta mıydı? Beni öldürmek için uğraşan çocuk muydu mu? Kesinlikle dalga geçmesi bile sinir bozucuydu.

"Cehenneme ama seni de götüreceğim." Sinirle söylendim.

Bana doğru biraz eğildi. Gözlerimin içine dikkatlice baktı. "Zaten cehennemdesin, hala niye aptal gibi davranıyorsun?"

Dudağımı ısırdım. O ise buralı değildi. Önce saatine sonra etrafa baktı. "Evine git artık uğraştırma beni"

Sinirle yumruğumu sıktım. "Sence o eve artık dönebilir miyim gerizekalı?!"

Saçlarını geriye atıp sinirli bir ses tonunda yanıtladı. "Benim evime mi gelceksin gerizekalı?"

Ağzımdan bir hah sesi çıktı. Hala konuşup dalga geçiyordu resmen. Bu çocuğu ben niye dövmüyordum! Bu çocuğu burada öldürmem lazımdı benim

Ona doğru yeltendiğimde arkasını dönüp uzaklaşmaya başladı. Arkasından bağırdım.

"Polise hepinizin ismini verdim! En yakın zamanda soruşturacak sizi! İlk seni!"