fake devil - jjk

14 "backstabber"

Oy ve yorumlarınız yazmama daha çok motive ediyor bolca isterimm♥️

İyi okumalar,,

Kamera kayıtlarının silinmiş olması daha ne kadar şanssız olabileceğimi düşündürtmüştü.

Hayatım boyunca bir çok insanın ölümüyle karşılaşmıştım. Annem ve babam araba kazasında ölmüştü. Görmüştüm.

Küçükken en yakın kız arkadaşım ölmüştü. Görmüştüm. Tüm yaşlılarım teyzem, halam derken elimde bir tek anneannem ve kardeşim kalmıştı.

Anneannem akıl hastasıydı ve çok yaşlıydı. Bize Amerika'da bir süre bakmıştı aslında tam tersi her ikisine de ben bakmıştım. Daha fazla geçinemeyince anneannem orada kaldı biz ise Kore'ye geldik. Onun parasıyla geçiniyorduk.

Fakat ben daha liseye gitmeme rağmen bir sürü sorumluluk sahibi olmuş ve kardeşime kendimden daha çok baktım. Sağlık sorunlarımı boş verdim. Hayatımda boyunca hiç hastaneye bile gitmedim.

Şimdi ise durumlar tersine dönmüştü. Kardeşim yoktu. Sorumluluklarım bitmişti. Yapabileceğim ve yapmak istediğim hiçbir şey yoktu bu hayatta.

"Sen mi sildin kamera kayıtlarını.."
Dedim sakin kalmak için.

Jungkook sandalyede oturmuş kafasını geriye atmış gözleri kapalı yatıyordu. Bu sorumu da beni kaale almadığı gibi umursamamıştı.

Güçlü durmaya çalışmak sandığımdan da zordu. Ağlamamak için her gün kendimi sıkıyordum. Her gün dayanmaya çalışıyordum.

Kayıtlarda o günle ilgili her şey silinmişti. Bakacak hiçbir şey yoktu. Ekranı kapattım ve sakin bir nefes aldım.

"Kardeşin iyi dayandı."

Jungkook'un söylediği şey artık beni patlayacak hale getirmişti. Hala keyifle koltuğunda oturuyor olması yumruğumu sıkmama sebep oldu. Masada duran makasa göz ucuyla baktım.

Aklımdan geçen çılgın şeyi yapmayacaktım. Şu anlık.

"Okula yeni geldiği için benim yönetimime alışamadı. Başta fazla yüklenmedim. Ama senin gibi aptal cesaretiyle hareket etti."
Gözlerini açıp bana baktı.

Sinirli olan suratımı değiştirmedim. Yumruğumu sıktığımı görebiliyordu. Tepkisizdi.

"Siz de onu ölesiye dövüp nehire attınız öyle mi?" Dedim. Sorarken sesim titremişti.

Jungkook gözlerini kaçırdı. Her seferinde en önemli soruları yanıtsız bırakması sinirimi bozuyordu.
Daha fazla bu kapalı odada onunla durmak istemiyordum.

Hızlıca kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açmak için kolunu oynattığımda kilitlediğini yeni hatırlamıştım. Sabırlı olmaya çalıştım.

Ona döndüm hala olduğu yerde yatmış boş boş tavana bakıyordu.

"Anahtarı verir misin, işim bitti burada."

Jungkook yine yanıt vermemişti. Bu çocuğu bir kaşık suda boğmak istiyordum. Yavaşça yanına gittim ve görüş alanına girdim şimdi bana bakıyordu.

Elimi açtım ve avuç içimi gösterdim. "Anahtar?"

Jungkook gözlerini gözlerime dikti ve uzun bir süre bana baktı. Kilitli odada onunla kalma fikri biraz garip gelmişti. Kilitleme sebebi kimse bu odaya gelmesin diye olabilirdi ama zaten o hariç kimse girmiyordu ki?

Gözlerimi kırpıştırdım. Elimi yavaşça yanıma indirdim. Kafasını hafifçe kaldırıp düşünceli bir tavırla beni süzdü.

"Kapıyı.. açsana?" Tereddütle konuştum.