fake devil - jjk

19 "kim taehyung"

Finali 30. bölümde yapmayı düşünüyorum(⁠*⁠˘⁠︶⁠˘⁠*⁠)⁠.⁠｡⁠*⁠♡

"Hyeson'un katili yakalanmış duydunuz mu?"

"Sohee'nin kardeşi değil mi? Ben de çok şaşırdım katilin o çocuk olduğuna.."

"Her yerde aranıyormuş, yakında bulurlar herhalde?"

Okulun tuvaletinde bile bana rahat yoktu anlaşılan. Tüm okul kardeşimin katili hakkında konuşuyordu.
Onlar gitmeden tuvaletten çıkmayacaktım.

Biraz daha bekledim ve ses gelmedikten sonra dışarı çıktım. Aynada kendimi görünce biraz irkilmiştim. Tuhaf gözüküyordum.
Uykusuzluktan gözaltlarım mosmor saçım dağınık bir topuz ve bol eşofmanla tam torbacılara benziyordum.

Daha fazla kendime bakmak istemediğim için tuvaletten çıktım. Zil zaten çıkmıştı birazdan en sevmediğim ders matematik ve en sevmediğim öğretmen Kim Namjoon sınıfa girecekti. Biraz oyalansam ya da direkt derse girmesem güzel olurdu.

Merdivenlerden aşağı indim. Tüm kolidor çok sessizdi. Bir tek bodrum kattan sesler geliyordu. Meraklandığım için oraya doğru gittim.

Işığı bile doğru düzgün olmayan bodrum katta biraz ileride yine şu meşhur çete birilerini dövüyordu.
Başlarında Taehyung vardı. Giydiği rahat kıyafetlerle kesinlikle bu okula ait değilmiş gibiydi.

O işini hallerderken diğerleri çocuğu tutuyordu. Hoseok çöp kovasının içine su dolduruyordu. Tahmin ettiğim şeyi umarım yapmayacaktı.

Yerde yatan çocuğa doğru ilerledi ve sulu çöpü başından aşağı döktü. Herkes gülüp eğlenirken çocuk ağlamaya başladı.

Kendimi zor tuttum. Fakat onlara şu an bulaşmak istemiyordum. Polislerin bana her an ulaşabilir olması lazımdı. Bunlara bulaşırsam canlı çıkamazdım.

Kurtarıcım da yoktu.

Kapının arkasından gizlice onları izlemeye devam ettim. Taehyung bir anlığına etrafına bakındı. Buraya baktığını fark edince hızlıca geriye çekildim. Bir kaç dakika bekledi. Sadece ağlayan çocuğun sesini duyuyordum.

"Şunu alıp çatıya çıkın. Benim bir işim var."

Söylediği şeyle korktum. Hemen merdivenlerden çıkmam lazımdı yoksa birazdan beni göreceklerdi. Arkamı döndüğüm an ondan ses geldi.

"Ahn Sohee aynadan seni görebiliyorum.."

Siktir...

İçeride ayna olduğunu unutmuştum. Kapının köşesinde olduğumu tabii ki görebilirdi.

Bir anlığına kaçmayı düşündüm ama benlik değildi bu yüzden içeriye girdim. Bıkmış bir tavırla kollarını göğsünde bağladı. Arkasındaki sıraya yaslandı.

Hoseok ve diğerleri yerdeki çocuğu sürükleyerek götürürken onlara bakmamaya gayret ettim. Ona doğru yaklaşırken içimde kötü bir his vardı.

Arkamı dönüp kapıdaki çocuklara baktığımda Hoseok, Taehyung'a kafasını sallayıp cebinde taşıdığı anahtarı çıkardı ve kapıyı üzerimize kitledi.

Al sıçtın. Cidden birazcık akıllı ol be Sohee! Birazcık!

"Eskiden korkmuyordun? Şimdi yapabileceklerimi anladın değil mi?"

Sinirle ona döndüm. Taehyung yüzümü daha yakın gördüğü için şaşırmıştı. Elini ağzına götürdü şok olmuş gibi.

"Ne oldu sana böyle? Çok çirkinleşmişsin.. önceden elin yüzün düzgündü en azından.. " Sırıttı kendini bir şey sanar gibi.