fake devil - jjk

40 "FİNAL"

Evet... Ve finalimiz hazır..

Satır aralarına bir sürü yorum istiyorumm ne düşündüğünüzü merak ediyorum vee son bölümümüz ...

İyi Okumalar,

5 YIL SONRA

"Benimle evlenir misin Ahn Sohee?"

Önümde diz çökmüş ve uzatmış olduğu tek taş yüzükle birkaç dakika bakıştım. Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilememiştim.

Etrafımdaki insanlara baktım. Hepsi alkışlıyor ve tek iki kelime söylüyorlardı. "Evet de!"

Kendime gelmeye çalıştım. Bu anı biliyordum ve yaşayacağımı da hissetmiştim fakat neden şu an bu kadar zor geliyordu cevap vermek?

Önümdeki eğilen çocukla bakıştım. Gülümsemesi yavaşça kayboluyordu. Bir cevap bekliyordu, haklıydı. Fakat çok hazırlıksız yakalanmıştım.

Ellerim titrmeye başladı. Yine aynı şeyi yaşıyordum. Ne zaman stres altında olsam tüm vücudum titrmeye başlar ve kalbim dayanılmaz derece acırdı. Kendimi sıktığımda bunu fark etmiş olacak ki ayağa kalktı endişeyle.

Etrafında hala bağıran insanlara susması için işaret yaptı. "Bir saniye! Uzaklaşabilir misiniz?" Etrafındakilere nazik bir uyarıda bulunduğunda kalabalık şaşkınlıkla dağıldı.

Kendimi kontrol edemiyordum. Neden şu an bunu yaşadığımı bilmiyordum. Kalbim çok hızlı atıyordu. Elimi tutup merakla yüzüme bakan çocuğa iyi olduğunu göstermek için gülümsemeye çalıştı.

"İlaçlarını almıyor musun güzelim?"
Saçımı okşadı.

Kafamı geri çekmek zorunda kaldığımda şaşırdı eli havada kaldı. "Alıyorum.. Neden böyle oldu bilmiyorum.. Özür dilerim.."

Endişeyle bana baktı ve kolumdan tutup yavaşça beni kendine doğru çekip sarıldı. Saçımı okşamaya başlayınca sıcak vücudunun beni biraz daha sakinleştireceğini düşünmüştüm ama yanılmıştım.

"Şşş sakin ol.. Geçti.. Özür dilemene gerek yok." Saçımı okşarken kendimi sebepsiz daha da kötü hissediyordum.

İstemsiz midem bulandığı an öğürmüştüm şaşırıp geri çekildi. Bu sefer bana daha çok sinirli bakıyordu.
Açıklama yapmak için hızlıca konuştum.

"Üzgünüm.. İsteyerek olmuyor biliyorsun.. Özür dilerim Jaehyun.."
Midemi geçmesi için hızlıca ovarken aynı zamanda ona üzgün bir şekilde bakıyordum.

Kaşlarını çattı ve suratıma öfkeyle bakmaya başladı. "Evlilik teklifimde bile aklına o piç mi geliyor?"

Şaşkınlıkla yüzüne baktım. Şu an tamamen kendime gelmiş ve iyi hissediyordum ama başka bir şekilde kötü hissediyordum. Beni yanlış anlamıştı. Ona bir adım attım ve elini tuttum.

"Jaehyun saçmalama. Benim.. kalabalık ortamda böyle olduğumu biliyorsun. Hazırlıksız yakalandım."

Elini sertçe benden kurtardığında irkildim. "Bahane uydurma! Ne zaman o herifi düşünsen hasta oluyorsun. Bilmiyorum mu sanıyorsun!" Bağırdığında korkuyla geriye çekildim.

Beni tamamen yanlış anlamasını istemiyordum. Ona bunu anlatmıştım çünkü güvenmiştim. Fakat şu an hastalığımı buna bağlaması yanlıştı. Ya da sırf bir cevap alamadı diye onu suçlayamazdı.