Words that can't be written

Chapter 43

Kakarating lang namin sa Xavier Fashion Building at masaya na agad na nilibot ni Reziel ang kanyang paningin at pinipilit ang kanyang ama na pumasok na sa building at ipakilala siya bilang isang tagapagmana. Sinuway ko naman siya dahil hindi maganda iyon sa mata ng iba pero sinabihan naman ako ni Aiden na totoo iyon at hayaan na lamang si Reziel na mag-enjoy.

Nag-aalala lang ako para sa kanya dahil masyado pa siyang bata at hindi pa niya alam kung gaano kabigat ang trabahong iyon at ang mga reponsibilidad na maaring ipatong saiyo.

"Dito mo ba kikitain ang boss mo? Saan kayo mag didinner sa baba din ba ng bulding na ito?" Tanong saakin ni Aiden. Kinuha ko naman ang cellphone ko sa aking bulsa at tinignan sa messages kung may text naman si Richard.

Sumilip naman si Aiden sa cellphone ko at tinignan siya. "Did you delete my contacts? Bakit walang contacts dito?" Iniabot niya saakin ang isa pang cellphone.

"This is your phone. That's mine. We switch, right? Don't you remember? May problema ba? Bakit napapadalas ang pagkalimot mo? Do you want us to visit the hospital?"

Umiling ako sa kanya. Siguro ay gawa lamang ng stress at isipin kaya ang nga ganoong bagay ay nakakalimutan ko. Binuksan ko ang phone ko at maraming messages doon si Richard.

I replied to him na narito na kami sa building at paakyat na kung saan ako pinapatawag ni Miss Simsom for fitting. He replied again and telling me na napagkasunduan naming kumain muna ng lunch at sabay na pumunta.

Nilingon ko si Aiden na hanggang ngayon ay nasa tabi ko at nakatingin sa cellphone ko na hinihintay kung ano ang isasagot ko.

Nginuso ko si Reziel na nasa malayo na kasama ang pamilyar na babae saakin na tumulong noong nagkagulo kami ni Aiden sa loob ng room. The first time, I saw him as my classmate.

"Let her be with her tita. Replied to that."

Tumango ako sa kanya at muling nagfocus sa taong kausap sa cellphone.

Me:
I'm sorry but I'm with my family. Nasa building na kami doon na lang tayo magkita.

Inaya ko na si Aiden na pumasok at hindi pa siya natinag sa kanyang kinagagalawan. Ibinigay ko sa kanya ang  cellphone dahil nauunawaan kong gusto niya malaman ang anngyari ng huling pitong taon para maramdaman nya manlang na naandoon siya sa tabi namin nung mga panahong kailangang-kailangan namin siya.

Huli ko ng narealize na may kung ano akong hinawa at pinost gamit ang cellphone ni Aide. I checked it, and I gasped when I posted our photo together on his Instagram.

Naramdaman niya ata na wala na ako sa tabi niya at binalikan. Pinakita ko sa kanya ang kanyang IG at madiin na ipinikit ang aking mata.

"I did something wrong." I confessed to him.

He looks so puzzle sa sinabi ko at pilit na tinitignan ang picture na pinakita lo sa kanya. Maging ang mga comment dito na pinagpyepyestahan na siya at pinipilit magkwento at maimbitahan sa isang magazine interview and TV interview.

"Wala akong makitang mali, love. It's just a normal family picture. The caption says it all. We look so happy. What's wrong?"

Umiling ako sa kanya at ipinaliwanag na pinagpyepyestahan na siya at madami na ang curious sa nangyari at paanong nangyari Andoon din ang speculation na nagloko si Aiden, and we are just his side family. Partisan ni Aiden at ang tunay na mahal ay si Traciel. Na ikakasal na silang dalawa at nagkaroon lang ng problema simula nung dumating kami.