Words that can't be written

Chapter 42

Maaga akong nagising. Dumiretso kaagad ako sa kusina para ipagluto ang dalawa ng kanilang umagahan. Pinusod ko ang buhok ko at naggayat ng karne. I'm cooking adobo dahil iyon ang matagal ng nirerequest ni Reziel.

I am now preparing their foods on the table when I saw them both in front of the door and looking cutely while they eyes blink. Pinakatitigan nila ako kung ako nga ba talaga ang masa bar counter.

In my shock, Aiden ran in my direction, and he gave me a back hug hindi naman nagpatalo si Reziel at yumakap din sa aking bewang. Enough for her to hold me.

Marahan niyang tinutulak ang kamay ni Aiden na nasa ibabaw ng aking tyan ngunit ramdam ko sa likod ko na binigyan nya lamang ng ngisi ang kanyang anak.

"Simula nung dunating ka lagi na lang akong may kaagaw sa mommy ko!"

Nagtatampong turan ni Reziek at sumimangot na bumitaw at nagtungo sa table. She gave up and peacefully sutting on the table, but her eyes rmemain to us. Nanlaki pa ang kanyang mata ng makita kung ano ang naka serve don.

"Adobo!" Sigaw niya.

Hinampas ko na ang kamay ni Aiden para bumitaw at agad naman niya itong ginawa at nagtungo na din sa table. I serve them adobo and rice.

Pinanood ko silang kumain. Tinaasan ako ng kilay ni Aiden ng makita niya akong hindi kumakain at walang plato sa harap. Tumayo siya at nagtungo doon sa cabinet kung saan nakatago ang mga plato.

Inilapag niya iyon sa harap ko at seryosong sinandukan ang plato ko. Pinigilan konpa siya dahil madami ang kanyang inilagay. Wala akong balak kumain dahil baka hindi magkasya saakin ang wedding dress na susukatin ko mamaya para sa trabaho.

"Hey! Stop! It's too much! Baka hindi magkasya saakin ang damit na susukatin ko para sa trabaho! Do you want me to be jobless?"

Tinignan ko ang anak naming sa gilid na pasalit-salit kaming binibigyan ng tingin habang ramdam ko ang kanyang paa sa ilalim ng mesa na wunagawayway na para bang naiintertain siya sa nangyayari saamin.

"You have your own business. You won't be jodless, for goodness."

Ramdam ko na din na naiirita siya kaya nung maka ilang subo ako ay tinigilan ko na ang pagkain. Hindi niya inialis saakin ang titig kaya sumubo ulit ako at hindi ko namalayan na naubos ko na pala ang pagkain na kanyang sinandok.

"Wow, mommy, you eat like a king."

Ngumuso ako sa anak ko ng sabihin niya iyon saakin. "I eat like a king, so you don't want me to be your mom, na?" Binigyan niya lang ako ng kibit balikat.

Umiling ako sa dalawa. Nakahanap sila ng kakampi sa isa't isa para pagtulungan ako sa pagkain ko. Noong dati kaya ko pang suwayin si Reziel at ipaliwanag na kailangan kong maging fit para sa trabaho ngayon ay hindi na dahil andyan si Aiden para i-push pa akong kumain at kalimutan ang diet.

Pumasok na ako sa kwarto namin para maligo. Iniwan ang mag-ama doon na nag suhestyon na sila na ang mag huhugas ng plato dahil gustong subukan iyon ni Reziel. They both called it bonding with daughter and father na hindi ko aakalaing kahapon lang sila naging okey.

Sinuot ko lang ang karaniwan kong dinadamit tuwing may meeting at papunta sa trabaho. A modern Maria Clara white top and a fitted black slack.

Lumabas ako at nakita silang dalawa na masyang nag hahabulan at pinupunasan ang isa't isa ng bula. Napailing na naman ako na imbis na may malinis sila ay dinagdagan pa nila ng gawain ang mga housekeeper.

"At anong naglaro na kayo? Sabi nyo maghuhugas ng plato!" Masungit kong tanong sa kanilang dalawa.

Tumigil lang sila sa kanilang ginagawa at akala mo good boy and good girl na nakatayo ng tuwid habang nakabuka ang kanilang nga bibig. Puro kalokohan talaga kapag nagsama. Lagi na lang ako ang napapagtripan ng mag-ama.