Zaman Saçmalıkları (Düzenlemede)

has siktir karnım ağrıyo sanırım bölüm kısa olacak

Kendi kendine yapmaya karar verdiği gibi takvimininde her gün uyandığı günün üstünü karalayan Peter, bu sefer 15 Ocak Pazar gününü görülemeyecek kadar siyaha boyadı.

(Tarihler gerçek. Takvimden bakıyorum.)

Peter kendi kendine mırıldandı. "Pekalaaaa sanırım, SI gezime gitme zamanı geldi ha?" O gün, Tony ile konuşup kostümü alması için karar verdiği gündü. Hem pazar olduğu çok az çalışan vardı, hem de Tony'nin normalden farklı olarak en ufak işlerle bile uğraşmasına gerek yoktu. Yani içeride onu bekleyen konuşması bölünmeyecek bir dahi milyoner ile birlikte kostümü inceleyebilir ve hem kostüme geliştirme yapıp hem de tüm o bebek bakmak için koyulmuş olan bariz protokolleri çıkartabilirdi.

Kendi kendine sesini biraz derinleştirip en az 25 yaşında gibi görünmesini sağlarken yakında sadece şanlı Spider-man tarihinde bir kara leke olarak kalacak olan kostümünü üstüne geçirdi ve Tony'nin gayrimeşru evine yani laboratuvarına doğru yola çıktı.

•

Ananı sikiyim harbi hastayım lan cidden yazmamıyorum. Kötü olursa şimdiden özür diliyorum.

İki satır yazarken gün değişti artık hastalık hastası başıma güneş çarptı kafam ağrıyor.

(Çok daha kötü)

•

Her zaman ki gibi artık tam bir bu kitabı yazan yazarın giriş şekli olacak şekilde, Peter sahneyi konuşarak başlattı.

"Merhabalar Bay Milyalder/hayırsever/Dahi/Iron-man, sanırım bana geçte olsa verebileceğiniz bir Noel hediyeniz var."

Tony, sesle sıçradı. Arkasını dönüp aslında kaynağı bildiği ortaya çıkana kadar aklında kaçma ve saldırma planları yapmaya başlamıştı bile.

"Spider-man? Güvenlikten nasıl geçtin?"

"Pencerelerinizde kimlik kontrol yoktu, bende orayı kullandım."

"Bunun yerine gelmeden önce aramak ve dramatik bir kötü adam girişi yapmamaya ne dersin?"

Peter tünediği pencere kenarından içeri girdi ve bulduğu dönen bir koltuğa oturdu. "Üzgünüm ama Yüce Tony Stark'ın telefon numarası ile kutsanma bereketine layık görülmedim."

Dahi, dramaya göz devirdi. "Fazla abartsanda haklısın." Spider-man gibi o da yakın bir yere, muhtemelen okurlardan biraz linç yiyecek olmasına rağmen güvenlik için Iron-man zırhını sakladığı yerden çok uzak olmayan koltuğa oturdu. "Peki, yıl boyunca iyi bir çocuk olduğuna inandığım için, Yılbaşında noel babadan ne istersin?"

(CRİNGE)

Spider-man maskesinin altından belli olacak kadar sırıttı. Bu kadar kolay olacağını beklemiyordu. Belki bir kaç istek, diğer adamın egosu tatmin etmek için biraz yalvarma, ve eline kostümü yapmak için gerekli malzemeleri verip arkadan ona garip bir şey yapıyormu diye bakardı. Ama artık gerek yok çünkü anlaşılan çoktan kostümü yapmış yada bitirmek üzere ki hızlıca kabul etti.

"GPS'siz, kimliğimi tespit edemeyeceğiniz bir Spider-man kostümü."

Milyalder, bunu tahmin ettiği için sırıttı. Ayağa kalkıp bir süredir üstünde çalıştığı şeyi çıkartırken sırf o cihazları yok etmek için tüm elektirikli aksamların yerlerini değiştirmek için çektiği onca çileyi düşündü.

Kostüm sahibine verilirken Peter diğer adama şüpheyle baktı. "Sanırım planlarına bakmamda sakınca yoktur? Giydiğim şeyin ne olduğunu bilmek isterim."

"Jarvis"

"İşte planlar efendim."

Önünde mavi ile boyanmış holografik Spider-man kostümü ortaya çıktığında, Peter Tony'nin istediğinden daha az tepki verdi. En azından bir şaşırsaydın. Egosu bu tür lükslerin küçük önemsiz şeylermişcesine göz kırpma zahmetine bile katlanılmayınca çığlık atması için bağırıyordu.