MEFTUNİYET

Ne OLURSUN UYAN !!

Zelal hala yoğun bakımda geldiğinden bu yana tam 8 saat geçmişti.  Saat gece 12 yi gösteriyordu..

Zübeyde hanım ve kasım  bey hala bekliyor . Ne doktorlardan nede  zelalden haber yoktu.

Birden koridorda bağırama sesleri yükselmişti.
Kim olabilirdi ki gecenin bu saatinde avazı çıktığı kadar bağıran?

"Zelal , çıkın lan . Zelal "

Kasım Bey bu gelenin ömer olduğu nu hemen anlamıştı.  Sakin bir şekilde ayağa kalkıp ömeri zor bir şekilde zaptetmeye çalışıyordu. 

"Kim yaptı? Onu buna kim yaptı hee söyle sana kasım bey .. söyleyemezsin tabi . Bunu benim şerefsiz  oğlum yakup yaptı diyemezsin demi ..

Zübeyde hanım olduğu yerde donakalmıştı. 

"Kim yaptı dedin ?

Ömer hemen zübeyde hanımın kucağına yöneldi.

"Bak zübeyde teyze! Koynunda beslediğim adi köpeğe bak ! Kim yapabilir ki he dune kadar evladim dediğin yakup yaptı bunu "

Zübeyde hanım bir hışımla ayağa kalktı;

"Duyduklarım doğrumu kasım bey ? Bunu oğlun yakup mu yaptı?

Kasım Bey boynu bükük , arkadi dönük bir şekilde; cevap vermemeyi tercih ediyor du.  Çünkü konussa yine suçlu o olacaktı..

"Konuş sana be konuş bu o pis adi  oğlun yakup mu yapti?

Kasım bey artık dayanamamış aldığı tek nefesle koşarak oradan ayrılmıştı.

Zübeyde hanım artık kendinde bile değildi. KİM kaldırabilirdi ki bunca yükü

"Haydi teyzem gel biraz dışarıda hava alalim"

Zübeyde hanım artık dermansız konuşamaz bir halde idi .

"Yok oğlum sagol"

Zübeyde hanım ne kadar inkar etsede omerin inadı inat idi . Ve sonunda zübeyde hanımla hastanenin parkına geçip, bir bankta oturmuşlardı.

"Sen neden geldin ki böyle apar topar ?

Zübeyde hanimin hiç bir şekilde zelal ve omerin aşkından haberi yoktu belki olsa da müsamaha gösterebilirdi.

" Bakin teyzecigim ; bugün sizin ile gerçekleri konuşmak sizide herbir şeyden haberdar etmek istiyorum;

Biz zelal ile bir birimizi çok seviyoruz . Evet  yanlış duymadın çok seviyoruz . Ve bizim birlikteliğimiz hoc bir zaman olmaz ve olamaz da cunku benim ardımda korkak ama cesur duran bir babam var . Ne kimseyi sevmemi nede. Kimseyle konuşmamı istiyor . Ama gönül bu zübeyde teyze sende sevmissindir   eminim . "

Zübeyde hanım ömer' in bu sakin ve sadık açıklamasından bir pay alarak

"Demek öyle oğlum peki neden yakup zelalimi bıçakladı neden ona tehditkar davranıyor ?

"Bakin teyzecigim , o yakup denen bozuntu , kızınıza aşık gibi bir psikopat ama zelal onu sevmiyor . Bizim yıllar önce aynı bu şekilde bir kavgamız olmuştu o günden bu yana bana hep böyle şizofrenist davranıyor.  Zelali de yanimda görünce böyle kıskançlıklar yapıyor adî köpek. "

"Oğlum ben naparim şimdi , ya zelal e birşey olursa allah korusun "

Ömer de kendisini içten içten yiyordu ama nafile ..

"Zelalime hiç birşey olmaz zübeyde teyze hiç birseycik o güçlü bir kızdır emin ol "

Zübeyde hanım sanki biraz teselli almıştı. 

Artık yoğun düşen gözleriyle bankın üzerinde uyuya kalmıştı.

Ömer koşar adımlar ile hastaneden bir battaniye üzerine atıp, zelalin yanına çıkmıştı.

.....

"Doktor bey hala bir haber yokmu ?

Doktor hala ümitsiz hala bir ışık bekleme edasıyla bakıyordu.

"Malesef efendim biraz istirat edip bilincinin açık olması gerek , kendisi çok kan kaybetmiş , evet gerekli kanı  bulduk ama galiba hala ufak bir şok geçiriyor kendisi."

"Anliyorum efendim , peki görebilir miyim kendisini ?

"Buna izin veremeyiz fakat madem bukadar ısrar ediyorsunuz  sadece 10 dakika , bundan gayrı veremem hasta zarar görebilir "

"Tamam tamam efendim çok teşekkürler".

Ömer doktor ile konuşup ayrıldıktan sonra hemen bir önlük, galoş ve maske takip yogunbakim ünitesine girmişti.

Onu bu halde il defa gormustu . Evet dayanamıyordu.  Içi kan ağlıyordu..

"Zelal bize ne yaptılar böyle  , neden hep aşkımıza söz geçiremediler.  Bizim bir günahımız suçumuz mu vardı sevgimizde , aşkımızda bilmeden yaptığımız hatamız neydi ?

Zelal bak ben dayanamıyorum daha senin ellerini tutamadan  bize ayrılıktan bahsediyorlar . Lütfen uyan . Uyan da şaşırt beni . Ilk günkü gibi karşıma çıktığın gibi yine şaşırt beni...

Annende dışarıda perişan olmuş dayanamıyor bari benim için değilse o kadıncağız icin uyan lütfen...

Ömer artık konuşacak takati bulamıyor sadece zelalin koluna sarılmış gözyaşlarıyla siliyordu adeta onu ...

"Ömer bey bukadar yeter  , hastaya ilaç verecekler cikabilirmisiniz ?

"Ama lütfen doktor bey , lütfen 1 saniye daha lutfen .bakin bende doktorum meslektasinizim bari onun icin bırakın sadece 1 saniyelik sonra zaten ben kendim defolurum .

" Ömer bey acınızı anlıyorum ama zorluk çıkarmayın bu sizin icin  değil hastanın sağlığı icin bir uyarıdır "

Ömer artık laf geçiremiyor boynu bükük Zelal e baka baka odadan çıkartılıyor du .

Zelal lütfen uyan .....