MEFTUNİYET

MEKTUPLAR

"Sana her nekadar uzak olsam da bu mektuplarım ellerini tutup, gözlerindeki yaşları silsin "

Artık ömer hapiste zelal evinde acılı, hüzünlü bir boşluk kaplamıştı tüm kalpleri ...

5 yıl yatacaktı ömer. Ne babasının cenazesine nede sevdiğinin yanına gidecekti o sadece 4 duvar arasında kalbinin paslanmasını bekliyordu ...

....

- ömer Bılbay

Ömer heyecanla ayağa kalkmıştı. Acaba zelal mi geldi diye

- benim

- size bir mektup gelmiş

- mektup mu ? Kim yollamış olabilir ki ? Acaba zelalden mi ?

- bilmiyorum açarsan görürsün.

- sagolun

- koğuş iyi akşamlar

(hep bir agizdan)

-Sizede

Ömer aldığı mektupu merakla yatağına uzanıp açmıştı.

Mektup zelal den di .

Ömer başladı okumaya ....

"Ben önceden hep kalabalıklar arasında yalnız kalırdım.
Tanımadığım insanlar tarafından terk ediliyordum.

Şuan rüzgarlı bir gecede ay ışığına karşı oturuyorum .belki yağmurlu bir havada ıssız bir sokakta yürüyor, belkide çocukluğumun parklarında geziniyordum. Ve bazen kendime dönüyordum; kaybettiğim beni bulmak için....

Ve buluyordum da ......

Demem şu ki ömer ben tutmaya yeni alıştığım ellerini bıraktım beni affet herşey benim yüzümden. Belki yıllar belki aylar geçecek aradan biliyorum evet ama ben seni asla unutmayacağım...

Kim bilir başka bir şehirde başka bir yuvaya kırlangıç olurum hiç bilemeyiz hayat bu ve bundan ibaret . ..

Sana son bir sözüm var ; birgün dönüp de ardına baktığında zelal senin zelalin değil se arama çünkü ben kaybettiğim bir daha kaybettiğin eski zelal olamam ...

Şimdi bana bir söz ver: erken gel , çünkü hastalanan bor yuregin sonu taşlaşmış bir fosil olur . Buna rağmen unutma beni ... beni arayıpta bulamazsan " emre aydının kırlangıç şarkısının " sözleriyle ara belki ozaman şaşmaz yolun ve bulursun yuvamı.....
25.07.2018

... Ömerin zelali

Ömer okuduğu mektubun sonuna kadar damlattigi göz yaşlarını elleriyle kurulayıp sularıyla bulandıran gözlerini siliyordu .

Hiç beklemedi , konuşmadı. Hissettiği duygular ile zelal e bir mektup yazmaya başladı....

" zelal , zelalim ikimizde yeni alıştık birbirimize . Mektubunu aldım ve okudum . Neden hep ayrılıktan bahsettin bilmiyorum ama aramıza yıllar girdi . Emin ol bunu ben hiç istemezdim sende bilirsin...

Belki ben olmadan ; yokluğumla, yokluğunla geçecek koca 5 yılda unuturuz birbirimizi kim bilir..

Ama şundan emin ol ki ben seni unutmak için sevmedik zelal .

Sonra ....

Sonra ülkeler, yıllar girecek aramıza. Birbirimizi birdaha hiç görmeyeceğiz. Belkide birimiz ölecek , diğerimiz bilmeyecek. Bir zamanlar birbirimize ev olamadığımız gibi , gittiğimiz yerde mutsuzlar kentinin misafiri olacağız. Belkide geri döndüğümüz de yuvasını bulamayan bir kırlangıç misali ellerimizi çekeceğiz birbirimizden .hiç-bir şarkı belkide seni bana beni sana hatırlamayacak , paslanacak herşey durduğu yerde ...
Sana baktığım gibi bakmasam da kimseye , en azından kafamı kaldıracağım birileri bana da baksın diye . Silinecek parmak izin üstümden, belkide unutacağım duyamadığım kokunu. Belki bilemediğim bir anda sesim susacak , gülüşüm solacak...

Maziler esince birden aklıma; acaba şimdi ne yapıyor diyeceğim sessizce , acinarak..

Belkide hiç senin olamayacağım ama bir kanadım kırık , parçası sende olacak......

Sana her nekadar uzak olsamda bu mektuplar ellerinden tutup, gözyaşlarını silsin...

Beni unutma
25.07.2018

Zelalin ömeri ....
.....

Ömer bu mektubunuda yazıp suskunlaştiktan sonra artık yavaş yavaş yatağına yaslanmış daha önce hayaline ulaşıp bakamadığı düşlere salmıştı kendini....

Evet hayat acıydı. Ya bi kimisine göre acımasızdı kimisine göre bedbaht bunlar hiç bilinemezdi herşey ansızın gelridi başa ve his sormadan .

....

Ömer son kez açmıştı mektubu hem okuyor hem ağlıyordu. Içindeki karamsar duygulara hiç yer vermek istemiyordu zaten. Hep onun olmamaktan ve kaybetmekten korkuyordu kendince