REMEMBER ME

XVI

I won't give up

JjK daily ~

꧁~~~~~~~~~~~~~~~꧂

روزهاى زيادى گذشت و اخر هفته به سرعت رسيد اما خبرى از جونگكوک نبود كه نبود هيونگاش رو ديده بود و بهش گفته بودن نامجون نميتونه پيداشون كنه

....

چون اونا بعد اطمينان از حال خوب تهيونگ و جونگكوک اونا رو از سئول به بوسان برده بودن تا بعدش كه بهوش اومدن در امنيت باشن مثل هميشه تنها بود هيونگاش بهش گفته بودن جونگكوک حالش خوبه و بزودى به ديدنش مياد ولى تهيونگ؟

اون باور نميكرد و هميشه وقتى هيونگاش ميومدن باهاشون بحث همين رو داشت و با ارامبخشاى پرستار پارک با صورت پر از اشك و قلب پر درد ميخوابيد هر شب و روز هفت شبانه روز اشك ريخت و درد كشيد و دلتنگ بود و بود و بود ولى جونگكوک.... اون اصلا اين درد و ميفهميد؟ چرا به ديدنش نيومده بود....

اصلا... اصلا جونگكوک حالش خوب بود؟... امكان نداشت جونگكوک اينكارو كنه... پس طوريش بود كه به ديدنش نميومد... فكرا داشتن ديوونش ميكردن مثل هميشه صبح از راه رسيد

روى تختش اروم نشست دستگاه ازار دهنده اى بهش نبود فقط يه ارامبخش اروم توى جاش نشسته به اطراف نگاه كرد چرا جونگكوک اينطورى برخورد كرد؟ چرا به خوابش اومده بود و طورى حرف ميزد انگار طوريش بود.. مگه اون پسره جوون نگفت بهوش اومده؟ اصلا اينجا چخبر بود؟ نبايد ميرفت بيرون؟

كسى بهش حرفى نميزد مگه نه؟ اروم بلند شد و وقتى فهميد تعادل داره دستش رو از تخت كشيد و روى ويلچر نشست نميشد ريسكى كرد ممكن بود سرگيجه بگيره بهتر بود احتياط كنه يواش سمت در رفت و دست به دستگيره شد كه صداى اون سمت در متوقفش كرد

+جيم تو كه نميخاى اونو با شنيدنش بدبخت كنى؟

-تمومش كن هوپ جونگكوک برادر منه و اون دوست پسرشه چرا نبايد بدونه؟ اينطورى بدتر ميشه.. فكر ميكنه جونگكوک رهاش كرده

+جيمياا اون تازه بهوش اومده...

-ولى بالاى صد مرتبه پرسيده جونگكوک كجاست.. من كه نميتونم هى بگم اطلاع نداره بهوش اومدى... نميگه كسى كه منو دوست داشت حالا نمياد يه سراغ ازم بگيره؟ اون همه مدت؟

+خيلى خب لعنت.. بهش بگو... بگو كه عشقش الان دقيقا ز....

تهيونگ با تشخيص صداى پرستار و هيونگش و شنيدن اسم جونگكوک در رو باز كرد و جيم و هوپ سمت در با ترس چرخيدن و چشماشون با چشماى كشيده و اخم غليظ تهيونگ رو در رو شد...

~هيونگ گفتى جونگكوک دقيقا كجاست؟

+ايشون خونش....

~از تو نپرسيدم..