Beyin Cerrahı

3.bölüm

   Oy vermeyi unutmayın lütfen😊

    Arabadaki sessizlik Asya'nın evini tarif etmesi dışında sürerken, ikili sessiz sakin akıp giden yolu seyrediyordu.

   "Teşekkürler Barlas Bey, şu köşede ineyim ben."

    "Rica ederim." Diyerek arabayı kaldırıma park eden Barlas da Asya ile birlikte inerken birbirlerine kısa bir baş selamı vermekle yetinmişlerdi.

     Genç kadın tek katlı geniş evinin avlusuna girmiş çantasından çıkardığı anahtar ile kapıyı açarken duyulan silah sesleri ve evinin kırılan camları ile korku ile yere çökmüştü.

    Titreyerek sırtını duvara yaslarken bahçe kapısının önündeki arabanın yanına diz çökmüş bir şekilde elindeki silahla karşıdaki adamlara karşılık veren Barlas ile göz göze gelmişti.

    Kısa süre sonra kesilen sesler ile ikilinin bakışları birbirini bulurken Barlas sırtı eğik bir şekilde koşar adam Asya'nın yanına ulaşmıştı.

   "İyi misin, bir şeyin var mı?"

   "Y-yok bir şeyim kurşun denk gelmedi." Diyerek korku dolu gözlerle etrafı incelerken Barlas Asya'yı hızlıca kucağına alarak tekrar arabasına bindirmiş ve kendisi de binerek hızla gaz pedalına yüklenmişti.

   "Bu da neydi böyle?" Diyen Asya üzerindeki şokla Barlas'a bakarken genç adam sert soluk alıp vermekten başka cevap vermemişti. Her şey çok aniden gelişmişti.

    ......

   Genç kadın önlerinde durdukları iki katlı, geniş villaya bakarken yanında oturan adamın inmesi ile kendisi de inmişti.

    Yol boyu kimin neden böyle bir şey yaptığını düşünüp durmuş ancak mantıklı bir açıklama bulamamıştı.

    "Gel, eve geçelim." Diyen Barlas'ın sesi ile irkilirken yavaş adımlarla arkasından ilerlemişti.

   Kapıyı açan görevli ikilinin montlarını alırken sessizlik devam ediyordu. Genç kadın hastanede bayıldığı için üzerindeki yorgunluktan bir şey düşünemezken, genç adam ise bunu yapanların kim olduğunu delicesine merak ediyor ve kendi düşmanları olmasından endişe duyuyordu.

  "Doktor hanım, Barlas hoş geldiniz." Diyen Rıfat Bey karşısındaki ikiliyi sevinçle karşılarken kucağındaki Rüzgar ile birlikte ayağa kalkmıştı.

   "Ben rahatsızlık vermek istemezdim Rıfat Bey ama Barlas Bey emrivaki yaptığı için kendimi burada buldum." Diyerek imayla kendini koltuğa bırakmış rahatça oturan Barlas'a bakmıştı.

    "Ne rahatsızlığı Asya'cım lütfen otur." Diyerek karşısındaki kızın mahçup hareketlerini görmezden gelirken kendisi de Rüzgar ile birlikte oturmuştu.

    "Baa-baaa cısss." Diyen Rüzgar bakışlarını Asya'dan çekmezken Barlas yüzündeki sırıtmaya engel olamadan kardeşini kucağına almıştı.

   "Korkma aslanım, sana iğne vurmayacak abla." Diyerek burnunu kardeşinin boynuna gömerken cennet kokusunu derince içine çekmişti.

    "Abii cısss." Diyerek eliyle Asya'yı işaret eden Rüzgar ile salonda ufak gülüşmeler yaşanırken Asya oturduğu yerden kalkarak Barlas'ın yanına oturmuş ardından ise Rüzgar'ı kendi kucağına çekmişti.

   "Cıss yok yakışıklı." Diyerek sırtını koltuğa yaslarken dizlerinde oturan Rüzgar'ın yanaklarını okşamaya başlamıştı.

   "Sen biraz dinlen istersen, hastanede de iyi değildin." Diyen Barlas bir elini kardeşinin sırtına koyarken diğer elini koltuğun sırt kısmına koymuştu.