Beyin Cerrahı

13.bölüm

      Asya sessizce Barlas'ın yanında uzanırken ikili kısa bir süre sessiz bir şekilde birbirlerini izlemişti.

    "Aileni hiç merak ettin mi?"

    "Küçükken hep beklerdim, sürekli arardım onları ama büyüdükçe anladım ki bile isteye bırakılmışım o avluya, iki insanın zevki ile oluşmuş bir hatadan ibaretmişim. Lise yıllarımda aradım belki bulurum diye ama akran zorbalığı o kadar artmıştı ki artık bende nefret etmeye başlamıştım ailemden, beni bu hayata sürükleyen kişileri görmek, bilmek istemedim."

    "Ya ölmüşlerse ve seni oraya akrabaların bıraktıysa?"

    "Ölmemişler, yetimhane müdürü oraya ilk bırakıldığımda ailemin araştırıldığını ve bulunduğunu söyledi. Konuşmuşlar ama ailem yurt dışına kaçmış." Diyerek sessizce mırıldanırken başını Barlas'ın omzuna koymuştu.

    "Bu hayattaki en büyük korkum terk edilmek. Sen beni hiç bırakma olur mu?" Diyerek masumca sevgilisine bakarken Barlas sevdiğinin alnını öperek "İstesen de benden kurtulamazsın güzelim, peşini bırakmam." Diyerek kollarını genç kadına daha sıkı sararken huzurla gözlerini kapatmıştı.

    ......

     "Hadi Barlas yemek yiyeceksin daha sevgilim."

    "Uykum var güzelim." Diyerek esnerken arkasını dönen adam ile genç kadın oflayarak Barlas'ın sakallarını okşamaya başlamıştı.

     "Hadi bebeğim, yemeğini ye ilacını iç söz uyumana izin vereceğim."

     "Hatundan izni de kopardık." Diyerek gülerken kollarını sevdiğine dolayan Barlas Asya'yı kendisine çekip sıkıca sarılmıştı.

    "Kokuna kurban olurum senin." Diyerek boynuna öpücük kondururken Asya da sevdiğinin saçlarına öpücük konduruyordu.

   "Hadi artık yemeğin buz gibi oldu."

   Barlas dikkatlice oturur pozisyona geçerken Asya da hazırladığı yemeği komidinin üzerinden alarak genç adamın dizlerinin üzerine bırakmıştı.

    "Tavuklu patatesi çok seviyorsun diye yaptım, tavuk çorbasını da ne kadar sevmesende iyileşmeni hızlandırır diye yaptım."

    "Çorbayı sevmiyorum diye telafi olarak tavuklu patates yaptın yani."

   "Aynen öyle hayatım, çorbayı bitir sevdiğin yemeği kap." Diyerek kaşığı uzatırken Barlas yüzündeki tebessümle yavaş yavaş içmeye başlamıştı çorbasını.
  
    Sevdiği kadın yaptıktan sonra hangi yemek olduğunun bir önemi yoktu onun için.

      "Asya'm, güzelim akşam konuştuklarımız aklıma takıldı evdeyken, fırsat varken aileni araştıralım mı?"

      "Bulsak ne geçecek ki elimize Barlas, geri alacak halleri yok, bu saatten sonra da ailem olmak istemeyeceklerdir ki ben de bunu istemiyorum."

    "Belki aile olamazsınız ama hesap sorarsın, sebebini öğrenirsin güzelim, omzundan yük azalır biraz."

    "A-araştır Barlas, ama kötü bir şey öğrenirsen bana s-söyleme kaldıramam."

     "Tamam güzelim, söz veriyorum sadece kim olduklarını ve nerede olduklarını öğreneceğim başka herhangi bilgi araştırmayacağım." Diyerek alnını öperken biten tepsiyi uzatmıştı.

    Dikkatle yataktan kalkarken Asya da ayaklanmış yardım etmek için sevdiğinin omzuna tutunmasını sağlamıştı.

    "İyiyim güzelim, çalışma odama geçeceğim sen tepsiyi mutfağa bırak ameliyatların hakkında araştırma yap kafan dağılsın biraz." Diyerek sevdiğinin saçlarını omzundan geriye atarken alnına derin bir öpücük kondurmuştu.
   
      "Tamam hayatım salonda olacağım bir şey lazım olursa seslenirsin bana."