Beyin Cerrahı

5.bölüm

Saat gece dörde yaklaşırken genç kadın bakışlarını ışıkları kapalı evde gezdirdi.

Sabah hastası ve ameliyatı olmadığı için eve gelip kendisine verilen yumuşacık yatakta yatmak istemişti ama sanırım ev halkı uyumuştu.

Sessizce arabasının içinde evi izlerken açılan ışık ile hızla doğrularak sevinçle arabadan indi, bu saatte kimdi bilmiyordu ama iyiki uyanmıştı.

Yoldan bir kaç küçük taş parçası toplayarak cama atarken herkesi uyandırmamak için zile basmamıştı.

Barlas duyduğu ses ile şaşkınca camı açarken karşısında gördüğü kadın ile şaşkınca ona bakmıştı.

"Barlas, kapıyı açar mısın?" Diyerek seslenirken genç adam başı ile onaylayarak kapıyı açmak için aşağıya inmişti.

"Saat kaç?" Diyen Barlas uykulu gözleri ile yorgun kadını incelerken Asya da kolunu kaldırarak saate bakmıştı.

"Dört buçuk olmuş." Diyerek içeriye adımlarken yorgunca ayakkabısını çıkartmıştı.

"Yarın sana da anahtar verelim kapıda kalma."

"Tamamdır, ben şimdi bir duş alıp yatacağım, çok yorgunum. Sabah işim yok öğleden sonra gideceğim hastaneye, öğlene kadar uyumak istiyorum." Diyerek merdivenleri çıkarken Barlas da peşinden gidiyordu.

"Tamam, ben Rüzgar'ın bakıcısına söylerim ses yapmazlar." Diyerek kendi odasına adımlamış ve son kez Asya'ya iyi geceler diyerek yarım kalan uykusuna devam etmişti.

......

Genç kadın yattığı yerden doğrularak hemen yanıbaşındaki telefonundan saate bakarken iki saat sonra işe gitmesi gerektiğini fark etmişti.

Daha vakti olduğu için üzerini değişme gereği duymadan aşağıya inerken salonda Rüzgar'a ilaç içiren bakıcıyı görerek sessizce ikiliyi izlemeye başladı.

Rüzgar'ın içmesi gereken ilaç sayısı ikiyken bakıcının verdiği üçüncü hap ile çatılan kaşları ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.

"Bugün veda vakti küçük bey, ailenin güvenini kazanıp ikimizi yalnız bırakmalarını sağladım. Şimdi sıra senin cenazende onların nasıl yıkıldığını izlemekte." Dedi evde Asya'nın olduğunu bilmeden sesli bir şekilde.

Asya korku ile kapıya çıkarak iki korumaya seslenirken herkesi başına toplamıştı. "Biriniz çabuk Barlas'ı arasın. Bir kaçınız da şu bakıcıyı tutsun çabuk olun hadi." Diyerek bağırarak içeri girerken kısa sürede tutulan bakıcı neye uğradığını şaşırırken Asya onu umursamadan Rüzgar'ı kucağına alarak lavaboya ilerlemiş ve parmağını ağzına daldırarak bakıcının verdiği ilacı kusturmaya çalışmıştı.

Kısa süre sonra Rüzgar içindeki her şeyi boşaltarak baygınca Asya'nın göğsüne yaslanırken Asya hızlıca duşakabine girerek ılık suyu ayarlamış ve göğsündeki Rüzgar ile birlikte kendini suya bırakmıştı. Rüzgar'ın kıyafetlerini tek tek çıkarmış ve yavaşça yere çökmüştü.

.....

Barlas çalan telefonu ile dosyaları bırakarak açarken sırtını sandalyesine yaslamıştı.

"Barlas Bey, ben evdeki korumalardan Cemil efendim. Biz ne olduğunu anlamadan Asya Hanım sizi aramamızı ve Rüzgar'ın bakıcısını tutmamızı söyledi biz ne yapacağımızı bilemedik."

Telaşla yerinden kalkan Barlas ceketini ve arabanın anahtarlarını alarak çıkarken sinirle derin bir nefes aldı. "Rüzgar iyi mi?"

"Görmedik maalesef efendim, Asya Hanım kucağına alarak yukarı çıkardı hemen."