Beyin Cerrahı

17.Bölüm

Genç adam elinde silahı ile beklemeden depoya dalarken yerde gördüğü kan izlerini takip etmeye başlamıştı korkuyla.

Kan izleri kapının çıkışına doğru ilerliyordu.

Arkasından Rıfat Bey'in geldiğini görünce adımları güven içinde daha da hızlanırken sevdiği kadını görmesi ile olduğu yerde kalmıştı.

Öz babası olacak cani kolundan tutmuş yerde sürüyerek götürmeye çalışıyordu.

Barlas peşlerinden koşmaya başlarken Rıfat Bey yılların tecrübesi ile beklemeden bacağından hedef alıp vurmuştu bile adamı.

Ne olduğunu anlamayan adam acıyla yere çökerken, Barlas Asya'yı onun ellerinden alarak kendine çekmişti.

"Asya'm, güzelim aç gözlerini, hadi bebeğim." Diyerek saçlarını okşarken yanaklarına vuramıyordu gördüğü kızarıklıktan dolayı, canı acır diye.

"B-barlas."

"Söyle güzelim, konuş benimle." Diyerek eliyle yanaklarını okşarken acır diye korkarak saçlarını okşamaya başlamıştı tekrardan.

"B-arlas o ç-çok k-kötü, ç-çocukları ö-öldürüyor." Diyerek konuşmaya çalışırken Barlas alnına ufak bir öpücük kondurmuştu.

"Babasının güzeli, Barlas seni götürsün bende şu ite dersini vereyim. Hadi Barlas hastaneye gidin çabuk, Asya iyi gözükmüyor." Diyerek yakasından tuttuğu adamı tekrardan depoya sokarken Barlas babasının gerekeni yapacağını bildiği için kendisini sevdiği kadına odaklamış ve endişeyle kucağındaki kadınla arabaya doğru koşmuştu.

Şoför koltuğundaki koruma son gaz ilerlerken Barlas elindeki ceketi Asya'nın karnına bastırıyordu.

"Dayan güzelim, çok az kaldı." Diyerek burnunu kucağında yatan kadının alnınaa yaslarken ikisi de gözlerini kapatmıştı.

Duran araba ile Barlas irkilirken beklemeden arabadan inmişti Asya'yı bırakmadan.

Koşarak acil kapısından girerek "Sedye, sedye getirin buraya, karım vuruldu." Diye bağırırken getirilen sedye ile Asya'nın ameliyathaneye alınması bir olmuştu.

*******

Rıfat Bey koşarak daldığı koridorda oğlunun yanına adımlarken yere çökerek göğsüne çekmişti oğlunu.

"Kurtulur babasının paşası, ağlama öyle. Asya'm güçlüdür." Diyerek saçlarını okşarken Barlas başını babasının göğsüne yaslamıştı.

"Ne yaptın ona?" Diyerek mırıldanırken Rıfat Bey'in yüzünde öfke belirmişti.

"Leşini bulamayacaklar onun, dört yeğenini daha öldürmüş. 10 yaşına bile giremeyen dört çocuğu hayattan koparmış." Diyerek sesli bir soluk verirken gözlerini kapatmıştı.

"O yaşamayı asla haketmiyordu. Gerekeni yaptım oğlum, içiniz rahat olsun." Diyerek mırıldanırken oğlunu daha çok kendine çekmişti.

Açılan kapı ile ikiside ayaklanırken doktor ufak bir tebessümle onlara yönelmişti.

"Asya Hanım gayet iyi, endişe etmeyin, kurşun karın boşluğuna denk gelmiş ama çok fazla kan kaybettiği için kan takviyesi yapılacak. Onun dışında dikişleri de kendisini zorlamazsa kısa sürede iyileşir diye umuyorum. Geçmiş olsun tekrardan, hastamız şimdi normal odaya alınacak, gerekli bilgileri hemşirelerimiz verir." Diyerek yanlarından ayrılmıştı.

"Sen Asya'nın yanına git bende yakınlarda mağazalar vardı korumalara bir şeyler aldırayım Asya ve senin için." Diyerek koridordan çıkarken Barlas hemşirelerin verdiği bilgiler ile Asya'nın kaldığı odaya ilerlemişti.