Ay

351 16 1
                                    

*Lydia*
Zaten gidicektim. Karagöl'e gittim. Çimlere otururum. Biraz otlarla, çilemlerle oynadım. Birden ayak sesi geldi. Bende arkamı döndüm. Gelen Marvalo...
"Peşimden koşmicaktın dimi? "
"Koşmıyorum, koşucaksam ayın peşinden koşarım"
Beni arkama döndürdü.
"Koşmuşsun"
Ay vardı. Çok güzeldi. Takıntım var evet...
"Çok... çok güzel"
"Bende abartmayalım"
"Hayır! Cidden seviyorum"
"Ayı mı? "
"Evet, ayrıca takipo eden sensin ben önce geldim"
"Ama ben bahçeye çıkmasam-"
"Çıkıcaktım" dedim sözünü keserek.
"Öyle mi? "
"Öyle, kendini ne sanıyorsun bilmiyorum ama ben senin peşinden koşmam! Beni diğer kızlar ile karıştırma"
"Diyosun? "
"Diyorum Marvalo"
"Peki"
"Eğer ay burda olmasa bir saniye bile durmam"
"Kıymetli yani? "
"Evet ve buh seni ilgilendirmez"
"İyi gidiyorum"
"Git"
"Prf.lere söylersem? "
"Anca ceza alırım. Ayrıca sen kendini de yakarsın"
"Doğru..."
"Git artık"
"Beni sinir ederken iyi"
"İyi gidiyorum"
Odama çıktım. İyi ki odamdan ay gözüküyor. Ayı izledim. Sonrası karanlık...
Sabah uyandığımda her yerim tutulmuştu. Geç uyuduğum için gözümü bile alamıyordum. Üstümü giyindim. Gözlerimi doğru düzgün göremezken bir yere otırdum. Yanımda da biri vardı ama bulanık görüyorum. Gözüm kapalıydı. Bekledim ve sesler geldi.
"Bu nasıl bir kız? "
"Ne sanıyor bu kendini?! "
"Salak ya"
"Olucaklar dan habersiz"
Zar zor gözümü açtım. Başımda bir sürü kız vardı.
"Noldu kız cennetine mi düştüm lâ? "
"Kalk yanımdan! "
Yanımdaki(solundaki) kişiye baktım. Kim olduğunu anlayamıyorum. Bu kim ki?
"Sen  kimsin? " dedim. Yüzünü göremediğim için ne tepki verdiğini bilmiyorum.
*Marvalo*
Sağımda bana kısık gözler ile bakan bir Chang vardı. Sanki uzaktaki bir şeyi görmeyealışıyor gibiydi. Kim olduğunu sordu. Bu gerçekten iyi değil. Kız delirmiş!
"Ben Riddle! Şimdi git yanımdan"
"Ha pardon" dedi ve sağa doğru kaydı. Kafasını masaya koydu. Bir dakika bu uyuyor. Kardeşi geldi.
"Lydia! Kalk! "
"Bencede" dedi kız.
"Ben eve gidiyorum geliyor musun? "
"Aynen çok kötüydü"
"Okulda bir katil var Lydia(!) "
"Ders iyi ve basitti"
"Ben kimim Lydia? "
"Hayır maç yapmak istemiyorum"
"Uyanık mısın? "
"Aynen o da mutlu olur"
"Of Lydia! " diyip gitti. Bende kıkırdamaya başlafığımı far ettim. Ben kıkırdadım mı!?
Kardeşi tekrar geldi.
"Lydia yemek yiycez kalk"
"Zombiler ne arar burda"
"Ya Lydia!"
*Lydia*
Dürtülme ile uyandım.
"Noldu? "
"Ben kimim iyi bak"
"Sesin Cho gibi"
"Ya bana bak"
Kafamı çevirdim. Gözlerimi parmaklarım ile açtım.
"Cho, sensin demiştim"
"Yemek yiycez. Rezil olduk"
"Neden? "
"Saçma sapan konuştun"
"Ben rezillik olmuşum sen değil ve umrumda da değil"
"İyi gidiyorum ben" diyip gitti. Yemek gelince yiyip sınıfa gittim. Prf. gelince derse başladık.

Özel- Tom Marvolo RiddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin